نقد فیلم
یک شاهکار تحسین برانگیز مرتبط با خاطره مصنوعی از مؤلفه های اصلی سایبرپانک که جریان ساز و سرچشمه الهام بسیاری از آثار هم ژانر خودش در سینمای هالییوود و سینمای سرتاسرجهان بود.
اثری که با فضای آپوکالپتیک و تاریکش و روش بخصوص روایت داستان که درفیلمهای کمی میتوان چنین چیزی را مشاهده کرد؛ کارگردانهایی که تصمیم میگرند به جای دیالوگ های مستقیم با استفاده از تصویر _که یک نوع ارجاع به ذات بصری سینما است و بسیار قابل تحسین_ و معنای پس دیالوگ ها داستان یا نکات مهمی را به مخاطب برسانند اما به شرط درگیر شدن مخاطب با فیلم و تفکر برای تفهیم داستان.
اثر پیش رو از جهات دیگری نیز مانند بیان کردن سوالات اساسی انسان درباره ذات خود و دنیا
و به تصویر کشیدن مُهمِلات انسانی از طُرُق سایبرپانکی بسیار قابل تأمل است.
تمام اینها و نکات دیگری که در این مجال نمیگنجید،باعث میشود با یک شاهکار واقعی از جنس سایبر پانک روبه رو باشیم که در زُمرِه
شاهکار های سینمایی قرار میگرد.
درآخر نکته ای را قابل ذکر دانستم در رابطه با سختی های ریدلی اسکات برای ساخت و اکران چنین فیلمی که با مشکلات کمبود تکنولوژی برای خلق جلوه های ویژه کامپیوتری مدنظرش، مطرح نبودن و کم مخاطب بودن این سبک از فیلم که باعث سختگیری کمپانی های سازنده و تهیه کنندگان میشدکه ریدلی اسکات نیز از شر آن ها در امان نماند و باعث شد چندین نسخه با کات های مختلف که شامل تحریفاتی هم بود؛ علی رغم میل باطنی اش از فیلم منتشر شود.
حتی اولین بار که فیلم اکران شد یک نسخه تحریف شده بودکه کات مورد نظر کمپانی و تهیه کنندگان بود و صحنهء آخر فیلم و صحنه های دیگر را به طور کلی عوض کرده بودند.
اما تمام این مشکلات و سختی ها و موانع بر سر راه ریدلی اسکات باعث جلوگری از دغدغه های ریدلی برای ساخت چنین اثر هنری بزرگ و جریان سازی که در دانشگاه ها نیز تدریس میشود نشد و او یک شاهکار سینمایی-فرهنگی تولید کرد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
دیدن فیلم را به علاقه مندان به ژانر علمی تخیلی و فیلم های نوآر به شدت پیشنهاد میکنم.
⭐️امتیاز من 9.5 از 10