آخرین نقد و بررسی های کاربران
وفاداری اسنایدرعلیه فلسفه نولان
عمده کسانی که مخالف بتمن علیه سوپرمن هستند بتمن را با سه گانه ی نولان شناختند نولان نبوغ خاصی در ترسیم فضای واقع گرایانه و سرشار از فلسفه های متعدد و گاه متضاد دارد که به وضوح نگاه رازآلود و فلسفی او و برادرش را در سایر آثارش مثل تلقین، بین ستاره ای، ممنتو و… دیده ایم در سه گانه ی نولان می بینیم:
ریچل داوس به هارمونی عدالت معتقد است و نتیجه ی نیک و بد هر عمل را مبتنی بر ذات عمل می داند پس دانتولوژیست است او بروس وین را به خاطر گرفتن انتقام قتل پدر و مادرش از کسی که شرایط او را به این نقطه کشانده سرزنش می کند.
راس الغول معتقد است عمل خبیثانه اگر منجر به خیر شود کاری درست است که اینجا نابودی گاتهام و از نو ساختنش هدف اوست پس یوتیلیتاریانیست است نگاه بنیادگرانه ی او به نابودی شهرهای بزرگی که به نقطه نهایی فساد رسیده بودند و از نو بنا شدند کلید می خورد و نکته ی جالب این است که بتمن متعلق به این دو دنیا نیست او هارمونی عدالت را متزلزل می بیند ولی به آن باور دارد اما به روش خودش عدالت را اجرا می کند او گاتهام را که در جرم و جنایت فرو رفته هنوز در نقطه ای که لیگ سایه ها و راس الغول معتقد است به آن رسیده نمی بیند این سه نگاه، نوعی بالانس و تعادل ایدئولوژیک را بر بستر این سه گانه به وجود آورده به نظر کافیست؟
سخت در اشتباهید جوکر آمده تا این تعادل را در هم بشکند جوکر به دور از این باورها یک هرج و مرج طلب واقعیست او عملا هدف نهایی ندارد و به دنبال چیزی نیست جز تماشای دنیا که در آتش می سوزد.
او با هل دادن شوالیه ی سفید گاتهام (هاروی دنت) به سمت فساد نتیجه ی نابودی هارمونی عدالت را نشان می دهد هاروی دنت باورش را به عدالت از دست داده پس همه چیز را به دو روی سکه و شانس واگذار می کند…
بین اما سعی دارد پایان سرمایه داری را رقم بزند اما به شیوه ای استالین منشانه
گاتهامی که او ساخته است به شدت یاد آور فضای تیره دوران کمونیسم در بلوک شرق است و البته نوعی نقد هم بر جنبش وال استریت وارد می کند که جای تامل دارد.
هر آیتمی که به واقع گرایانه تر شدن این فضا آسیب زده حذف شده تا ما در بتمن نولان یک انسان آسیب پذیر، متزلزل، با توانایی محدود و درگیری های ذهنی شدید ببینیم ولی در مقابل شخصیتی باور پذیر تصویر شده باشد به همین جهت غیر ممکن بود برای بتمن نولان لیگ عدالت را متصور بود ما در این سه گانه شاهد نگاه نولان به بتمن بودیم بتمنی که تخریب شده بود و قهرمان هایی که نولان ترسیم می کند همیشه شکست خورده اند.
بتمن با دنیایی ملموس برای همه که به این سادگی شکست می خورد چگونه می خواهد تنها انسانی باشد که سوپرمن را شکست می دهد؟
یا بتمنی که همه چیزش واقع گرایانست اصلا چطور می خواهد وارد اتمسفر مرد فولادی شود.
بتمن نولان نبوغ بهترین کارآگاه دنیا را ندارد، دستیار ندارد، از یونیورس ابرقهرمانان جدا شده، دشمنانش زمینیند و حتی مبارز خوبی هم نیست بتمن فوق العاده ایست اما بتمن نیست!
لااقل بتمنی که ما می شناسیم نیست.