آخرین نقد و بررسی های کاربران
جهالت اوانجلیستی در روح
بسم الله الرحمن الرحیم
نقد فیلم A Ghost Story
روح از دیدگاه مادیت بر مبنای علم
فیلمی خوب خوش ساخت کم هزینه کمی روان معنی گرا ماورای و در ژانری فانتزی درام با چاشنی هزل درون فیلم بسیار زیرکانه مسیر را در جهت افکار شوم کارگردان به مخاطب تزریق و اعمال میکند که البته نمایشنامه برای فیلم امتیاز اور شد
بازیگران در قالب نقش بسیار خوب عمل کردند و محیط را برای بیننده در دنیای ارواح با متد سبک موزیکال ارامشی پیاده میکند که در دید مخاطب ترس از نوع روح انگیز کاراکتر اصلی ازبین میرود
فیلم داستان روح در بین ارشیوهای سبک ارواح جای ندارد بلکه تزریق افکار یهودیزه شده کارگردان ب فیلم جایگاه داده متاسفانه
ضعف های فیلم باعث کمرنگ شدن پروسه در این سبک شده.
مانند تصادف ماشین در سمت راست ولی شعله های خاکستر از سمت چپ میاید و یا هنگامی که روح حرکت میکند قدم برمیدارد که در اصل در حقیقت شیطنت کرده و با قدم گذاری انسانی فیلم را میگرداند
فلسفه روح توضیحی خلاصه
امام رضا ع میفرمایند ما در کل کائنات ۶ روح داریم
۱=روح طهارت ۲=روح یقین ۳=روح ایمان
۴=روح شهوت ۵=روح حیات ۶=روح متحرک
در این شش روح انسان در ۴ دسته روحی قرار میگیرد که هرکدام بستگی ب
میزان و لول شخصیتی عرفانی بستگی دارد
در قانون الهی بر طبیعت ما دو زمان داریم زمان درون و زمان برون که هردو کارکردی مختلف دارد زمان برون محل زندگی ما با جسم و روحمان در حیات و زندگی فانیست ولی زمان درون عالم غیب بهشت و جهنم دوزخ و برزخ علوم غریبه ماورا است که همواره در زندگی ۲ دسته اولی روح انسانی قابل رویت است
همانطور که مستحضر هستید در شریعت اسلام رجال اهل بیت امده انسان زمانی که جسم دارد روحش در قالب جسم زندگی میکند تا زمان مرگ جسم روح از قالب در میاید و ب مرحله مرع میرود نه ان نامرئی که فقط در قالب اجنه هاست بلکه مرحله مرع انسان در زمان درون ایجاد میشود و در قالب زمان برون که الان در ان زندگی میکنیم هیچ وقت ممکن پذیر نیست غیراز ۳ روح اول که اشاره کردم چراکه روح غذایش ذکر است تا بزرگ و بزرگ تر شود
روح هیچ وقت توان برگشت به زمین را ندارد چرا که در عالم زمان درون وارد شده و مشغول گرفتاری هایش است تا ابد همانطور که در قران امده زمان هیچ وقت شکسته نمیشود الا خداوند بخواهد .
ما دراین فیلم گماشته های اوانجلیستی بر زمان را مشاهده میکنیم مثلا در سکانس روح که با قالبی غمگین خسته و ابوس از دنیای ماشینی و بی احساس که درواقع کارگردان خیلی حرفه ای به این مساله میپردازد که کاراکتر اصلی یک هنرمند است اهل موزیک و پر احساس که باعث میشود دنیارو خیلی با شدت احساسات زیاد ببیند این درحالیست که وقتی ب دنیای ماشینی حال حاظر نگاه میکند میبیند هیچ احساسی نیست و بر بلندی ساختمان خراشی می ایستد و جالب تر انکه وقتی به جلویش نگاه میکند ساختمانی با نمای چشم جهان بین درست و واضح در مقابلش است که اینجا یکدفه موزیک متن بصورت دیوانه وار بصدا در میاید و یکدفه روح در همینجا خودش را ب زمین پرت میکند تا قانون مکاذبه دیدگاه کارگردان را اعمال و بر گذشته سفر بکند و دقیق مخاطب را شیرفهم میکند که ما در زیر ساختار دنیای فراماسونری هستیم که باید تسلیم ان شد اگرچه غمگین یا خوشحال باشیم فرقی ندارد
مساله مهمی که کارگردان به ان دامن میزند تا نقش کاراکتر را بهتر ب بیننده بفهماند تا مورد درک مخاطب شود این است وقتی خانواده جدیدی وارد منزلشان میشود برای سکونت . ان خانواده جالب یک خانواده امریکای لاتین است . اگر به مردمان امریکای لاتین ذربینی نگاه کنیم متوجه میشویم که این مردم بسیار بر قانون متا ماورا و دنیای ارواح و علوم غیبیه در ساحری و غیره عقیده عمیقی دارند که حتا از ایین و سنتشان شده . کارگردان با این استراتژیک نشانه خانواده بر این عقیده حرفش را به نمای تصویر برای بیننده به اثبات میخواهد برساند تا بهتر حلوه ب اصطلاح حق ب ظاهر دانای کارگردان جلو برود
در سکانسی بسیار مهم وقتی روح بدنبال روان کاوی خود میگردد تا انچه ناراحتیهایش را در قبال احساسات شکسته شده خود از عشقش را بزداید در پارتی میرود که یک روان کاو در ان مشغول ب صحبت است ما در این سکانس تمام افکار کارگردان رو مشاهده میکنیم . کارگردان با زبان این فرد ب اصطلاح دانا طبق کتاب تورات دستکاری شده اشاره به نابودی قبل از ظهور ماشیه بن دیوید میکند که بیش از ۹۰% مردمان جهان ازبین رفته و دنیا ب اخر میرسد . این دیدگاه همواره در مکتب ضاله اوانجلیستی و ماسون بسیار به ان پرداخته میشود در درون کارتون فیلم انیمه های مختلف و رمان و نشریه های رسانه ای و غیره افکار چشم جهان بین را بر مردم تحمیل کرده و زندگی را تحت در حد امکان ماشینی شو مدیریت میکنند.
دوستان عزیز اگر به ارشیو ۲۵۰ فیلم های برتر نظر کنیم متوجه میشویم انچه امتیاز بر فیلم را اول نمایشنامه و متن قابل ارزش است بعد صحنه پردازی و بعد کاراکترها و باقیه واحد اجرا امتیاز را بالا پایین میکند.
در این فیلم وقتی کارگردان میخواهد امتیاز بالا بگیرد در سکانس سفر روح به گذشته صحنه خانواده امریکاری رو میبیند که با نهایت معصومیت و بی گناهی و زیبای همه اعضای خانواده جمع میشوند با دلیجان وارد منطقه ای شده تا خانه ای برای زندگی بسازند ولی وقتی میخوابند دیگر بیدار نمیشوند چراکه سرخپوستان بظاهر وحشی همه انهارو کشته متاسفانه
کارگردان بسیار ناجوان مردانه برای گرفتن امتیاز از مکتب یهودیزه شده هالیوود استفاده کرده و ضربه ای زشت و ناجوانمردانه ب امریکای های اصیل سرخپوستی میزند تا در اخر فیلمش امتیاز بگیرد متاسفانه
ما اگر به عهد نامه های سرخپوستان نگاهی بیندازیم متوجه میشویم بیش از ۴۰۰ عهد نامه را سفید پوستان ساکسونی فسخ عهد کردند و شبانه در حالت خواب تمامی سرخپوستان را نابود و ریشه کن کردند که نوشته های تاریخ میگوید بیش از ۹۰ ملیون سرخپوست در سراسر قاره امریکا را بقتل رسانیدن متاسفانه هیچ کسی هیچ فردی درمورد این اتفاق غمنگیز خون وار و ظالمانه صحبتی بعمل نمیاورد در کشور امریکا چراکه همواره باید رباطه کنترل شده ب دست حاکمین اوانجلیستی باشد همانند این کارگردان متاسفانه
مساله دیگری که ب ظرافت توسط کارگردان در فیلم ب صحنه درامد این است که شب وقتی ب اسمان نظر میکند چشمه لنز دوربین اسمانرو پرستاره نشان میدهد لاجرم افکار بیننده را بسمت اشعار شیطانی و اوانجلیستی کراولی میبرد که ما انسان ها همه ستاره ایم ستاره های روشن پر نور شلوغ وووو
قابل ذکراست نمایش این فیلم با نیت تزریق افکاری فاسد بر حاکمیت تفکرات ماسونی بر تمام ادیان ابراهیمی حمل ور میشود تا انچه خودشان میخواهند را ب ما بیاموزند . ما باید بصیرت اطلاعات خود را همواره بالا ببریم تا بتوایم طبق استراتژیک مروارید با انها مقابله بکنیم تا میوه گندیده شده افکارشان را شخم بزنیم و در نهایت کلمات ابیات الهی بر زمین را حاکم تمامی مکتب ها کنیم انشالله
ب امید دیدار
نقد فیلم یک داستان شبحی
بعضی از فیلم ها مخاطب خاص دارند بعضی دیگر مخاطب عام دارند درباره فیلم یک داستان شبحی باید گفت این فیلم مخاطبان خاص به خصوصی دارد! مخاطبانی که با دیدن فیلم با احساسی بیش از لذت بردن و تحسین مواجهند آنها در فیلم غوطه ور خواهند شد.
فیلم داستان زوج جوانی به نام سی ( کیسی_افلک ) و ام ( رونی_مارا ) است.
ام در ابتدای فیلم می گوید از کودکی هرگاه قصد ترک جایی را داشته نوشته ای را در آن محل پنهان می کرده تا اگر روزی بازگشت آن را پیدا کند اما سی که این کار را بیهوده می بیند می پرسد تا به حال به سراغ چیزهایی که جا گذاشته ای برگشتی و سی می گوید نه
از نماهای آغازین فیلم متوجه می شویم که ام به دنبال خانه می گردد و سی غرق در کار آهنگ سازی است و علاقه ای به جابه جایی ندارد و شیمی خاصی بین ام و سی برقرار است شبی ام و سی با صدای پیانو از خواب می پرند اما عامل صدا را نمی یابند آنها به اصرار ام نهایتا عظم نقل مکان می کنند که روز بعد سی در اثر تصادف می میرد…
نمای برخواستن شبح سی از تخت بیمارستان با پارچه ی سفیدی روی سرش ابتدا مرا به این فکر انداخت که نکند با یک هجو یا پارودی فیلم های اشباح مثل کاسپر مواجهم تصمیمی حساس که می توانست فیلم را در پرتگاه جوک شدن بیاندازد ولی نینداخت و به جای آن تصویری را که در خاطرات کودکانه نسبت به اشباح داشتید ویران می کند و از نو بنا می کند.
روح سی که دلتنگ خانه و همسرش بوده به خانه باز می گردد و شاهد بازگشت اندوهبار همسرش به خانه است.
یادتان می آید از غوطه ور شدن در فیلم گفتم… صحنه ی کیک خوردن ام پنج دقیقه ی تمام طول می کشد کیک خوردن اندوه بار و عصبی ام شما را همراه او در تلخی و سنگینی این بار شریک می کند و صداهای بیرون از خانه با غلبه به سکوت داخل خانه تلخی این تنهایی را گوشزد می کند و نهایتا به ام حالت تهوع دست می دهد و کیک هایی را که خورده بالا می آورد و فیلم با موسیقی متن فوق العادش پیش می رود.
این از آن صحنه هایی است که برای مخاطب عام و حتی بسیاری از مخاطبان خاص ملال آور است و حتی چنین صحنه هایی می تواند قاتل فیلم باشد اما این صحنه آنقدر با بازی استادانه رونی مارا بی نقص پیش می رود و فراز و فرود احساسات ام به بهترین شکل خود را نشان می دهد که حداقل برای من جایی برای انتقاد باز نمی گذارد آن هم یک سکانس پنج دقیقه ای از خوردن کیک!!!
روح سی در کنار پنجره با روح یک نفر دیگر در خانه روبرو به شکلی تلپاتی گونه صحبت می کند و می فهمد او در انتظار بازگشت کسی است ولی حتی فراموش کرده کسی که منتظرش است کیست که حاکی از زمان طولانی منتظر بودن است. نهایتا ام از خانه می رود اما قبل از رفتن به رسم عادتی که داشت در کاغذی چیزی می نویسد و آن را در شکاف دیوار می گذارد و روی آن را می پوشاند. شبح که کنجکاو است ام چه چیزی در کاغذ نوشته جسته و گریخته تلاش می کند کاغذ را از دیوار در بیاورد
زندگی شبح سی مثل کودکی که گذر زمان را در آغاز به آهستگی تجربه می کند و هرچه بزرگتر می شود گذر عمر را سریع تر می بیند ناگهان سرعت می گیرد آدم های مختلف پای در خانه می گذارند و می روند و ما این بار روحی تنها را می بینیم که دلایلش برای ترساندن دیگران را درک می کنیم روحی که سیاهی روی پارچه که حکم چشم هایش را دارند انگار دریچه ای به سیاهچاله ای از اندوه هستند حجم اندوهی که نگاه او به شما منتقل می کند به شکل اعجاب آوری ویران کننده است.
تلاش های او برای در آوردن کاغذ از دیوار ادامه دارد و درست لحظه ای که کاغذ را می یابد با جرثقیل خانه را که دیگر متروک شده ویران می کنند و او نمی تواند داخل آن را بخواند به جای خانه و خانه های اطراف حال برج های سربه فلک کشیده همه جا را احاطه کرده اند او به بالای برج می رود و خود را به شکلی عجیب به پایین می اندازد و انگار این بار به جای حرکت به جلو به سرآغاز زمین بر می گردد زمینی که خانواده ای می خواهند در آن خانه بسازند اما سرخپوستان آنها را می کشند و البته کودکی که مثل ام چیزی از خود به جا می گذاشت این ایده ی به جا گذاشتن یک یادگار، یک فکر، یک قطعه موسیقی، یا حتی یک نوشته هم توسط ام (یک تکه کاغذ) ، هم توسط سی (یک ترانه عاشقانه)، هم توسط این دختر بچه در دل فیلم گنجانده شده و همانطور که یکی از ساکنان خانه هدفمند بودن یا نبودن به جا گذاشتن هر اثری آن هم وقتی که همه چیز نهایتا محکوم به فنا است را به بحث گذاشته انگار فیلم هم سراسر آبستن این فکر است.
با گذشت زمان شبح، خود و همسرش را می بیند و پازل ابتدای فیلم تکمیل می شود و ما می فهمیم میان زوج بر سر رفتن و نرفتن اختلاف است و سرانجام وقتی مرد تن به رفتن می دهد صدای کلیدهای پیانو را می شویم ولی این بار می دانیم شبح خسته و غمگین و شاید عصبانی آینده او عامل صداست که این دور بی شباهت به فیلم بین ستاره ای نولان نیست.
شبح حتی خود را وقتی که شبح شده هم می بیند و دوباره به سراغ دیوار می رود و وقتی با یادگاری همسرش در دیوار مواجه می شود پایان می گیرد و احتمالا به همان جای بهتری که در بیمارستان برابرش گشوده شد و روح همسایه به آنجا رفت می رود.
اما این سوال را به جا می گذارد آیا به جا گذاشتن اثری در این دنیا لازم است؟
فیلم یک زندگی شبحی بی شباهت به درخت زندگی ترنس مالک نیست از آن دست فیلم هایی است که باید با تمام حواس به تماشای آن نشست و حتی برخی حواس را در طول دیدن آن کشف کرد!
فیلم یک زندگی شبحی تجربه حیرت انگیزی است که آن را به مخاطبان جدی سینما توصیه می کنم تا شما هم مجذوب پارچه ای با دو لکه سیاه شوید و صد البته در دل فیلم غوطه ور شوید!!