اگه پاش بیفته حاضری تا کجا بری
تماشاگران آثار برادران کوئن به دو دسته تقسیم میشوند .یک دسته آنهایی که می گویند کارهای این دو برادر شاهکار است ودسته ی دیگر که می گویند داستان های آنان معمولیست…در واقع کسی نیست که از آثارشان متنفر یاشد
در واقع حق را به هردو گروه از آنان باید داد زیرا همین که برادران کوئن یک داستان معمولی را به این خوبی و ظرافت و طنازی تعریف می کنند خود شاهکار است…
فارگو هم مانند دیگر آثار این دو برادر خوش ذوق از همان فرمول همیشگی پیروی می کند …یعنی یک داستان جذاب که ریتم آن در طول فیلم هرگز افت نمی کند و طنز ظریفی که همیشه کارهای این ود برادر را را در عین تلخی و گزندگی ،شیرین و قابل هضم می کند…فارگو نمونه درستی از یک فیلم جنایی است که به ورته کم گویی و زیاده گویی نمی افتد و سعی در انتقال مفاهیم قلمبه سلمبه به مخاطب بر نمیآید…
درون مایه اثر دز اینجمله خلاصهمی شود که : اگه پاش بیفته حاضری تا کجا بری ؟ و سنگ بنای فیلم روی آن استوار می شود .
در پایان باید به این نکته اشاره کرد که بازی مک دورماند و اچ میسی واقعا در نقش هایشان درست پرداخته شده و آنها را به کاراکتر های بیادماندنی ای تبدیل کرده است…
و اگر کسی از من بپرسد که آیا این فیلم شاهکار است یا نه ؟ باید گفت:
Gz…Oh Yeah