نقد فیلم
🔻متن بدون اسپویل🔻
و باز هم شاهد خود تارانتینو در فیلم هایش هستیم……………….
خودِ تارانتینو را میتوان در قسمت های پایانی فیلم مشاهده کرد اما “خودتارانتینو”را در هرسکانس.
تارانتینو مانند دیگر فیلمهایش امضای شخصی خودش رابر روی اکثر سکانس ها بجای گزاشته است و روح خود، روح یک فیلمساز دلباخته سینما را سرتاسر فیلم جاری ساخته .
این بار تارانتینو به سراغ ژانر وسترن رفته و فرم و قالب فیلم ش وسترن است، اما او خود را با قواعد ژانر محدود نکرده ؛ بازهم شاهد جابجا شدن ژانر در این فیلمش هم هستیم.
کمدی ای که در اکثر فیلمهایش از آن استفاده میکند که کمدی بی نظیر و گَه گداری خارج از فرم کمدی، در جنگوی آزاد شده(Django Unchained) نیز وجود دارد.
فیلم،با اینکه حرف های اعتراضی بسیار دارد تارانتینو کشت و کشتار گروهی که بخشی از “خودتارانتینو”است از فیلمش دریغ نکرده.
صادقانه باید اعتراف کنم در نظر شخصِ من هیچکس نمیتواند مانند تارانتینو با صحنه های تیراندازی و کشت و کشتار همچین حس نشاطی به مخاطب انتقال دهد و این یکی از مولفه های اصلی فیلمهایش است که باعث میشود مخاطبین و طرفدارانش به خاطر آن به سالن سینما بیایند و به تماشای فیلم بنشینند.
اما “خودتارانتینو” را میتوان در بازی بازیگر ها نیز دید بازیگرهایی که جدا از سبک و کارنامه کاری شان دراین فیلم مطابق میل تارانتینو عمل میکنند و “خودتارانتینو”را به اجرا در می آورند.گویا روح تارانتینو درتک تک شان تناسخ داشته.
امضای تارانتینو بر روی کات ها و سبک فیلم برداری “جنگوی آزاد شده” قابل مشاهده است.
نکته قابل توجه دیگر این است که علاوه بر اشارات قبلی این بار “خودتارانتینو” را می توان در جنس موسیقی متن فیلم یافت با انتخاب آن ساوند ترک های خاص (ost) .
و اما در آخر تماشای فیلم را به شدت پیشنهاد میکنم چون
“خودتارانتینو” مخاطب را غافلگیر میکند و غافلگیر میکند و غافلگیر میکند!!!!!
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
⭐️امیتاز من 8.6 از 10