مزایای گوشه گیر نبودن
نام استیون شباسکی با رمان همیشه ماندگارش یعنی “مزایای گوشه بودن” گره خورده است.رمانی که خود شباسکی در سال 2012 فیلمی اقتباسی با بازی لوگن لرمن و اما واتسون از روی آن ساخت تا یکی از بهترین فیلم های عاشقانه و نوجوانانه تاریخ خلق شود.کسانی که کارهای شباسکی را از گذشته تاکنون دنبال کرده باشند به راحتی میتوانند متوجه شوند که او به چه چیزهای علاقه دارد.شباسکی شیفته دنیای بچه ها و نوجوانانی است که به خاطر تفاوت هایشان (این تفاوت گاهی مثل مزایای گوشه گیر بودن جنبه روانشناختی دارد و گاهی اوقات مثل اعجوبه ریشه در تفاوت های فیزیکی) قادر نیستند با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کنند و در نتیجه طرد شده و روحیات منزوی پیدا میکنند.در “اعجوبه” نیز این فرمول باز تکرار شده است.شخصیت اصلی به سبب بیماری ژنتیکی چهره عادی ندارد و این باعث بروز مشکلات زیادی برای او شده است.اعجوبه به راحتی میتوانست تبدیل به یکی از همان آثار کلیشه ای شود که بارها در تاریخ سینما ساخته شده و همه ما حداقل چند نمونه از آن را دیده ایم اما هوشمندی شباسکی دقیقه همین بوده که آشکارا از بسیاری از کلیشه ها دوری کرده است.مهمترین و بهترین تصمیم شباسکی هم این بود که به همه شخصیت های اهمیت داده و در بخش های هرچند کوتاه اما به شدت کاربردی به آنها پرداخته است و برای همین است که فیلم چنین فضای دلنشینی دارد چون شخصیت ها به خوبی معرفی شده و باعث احساس همذات پنداری می شوند.تیم بایگری به شدت قوی است.جیکوب ترمبلی که پیش تر در فیلم تحسین شده “اتاق” نشان داده بود چه استعداد حیرت انگیزی دارد در این جا به خوبی توانسته شخصیت آگی را درک و او را برایمان تصویر کند اما بهترین بازیگر فیلم بدون شک ایزابلا ویدویک است که در نقش خواهر آگی حضور درخشانی دارد.اعجوبه فیلم بدون ادعایی است که قصه اش را بدون سکته بیان می کند.پیام اخلاقی قصه خیلی ساده و سر راست به مخاطب منتقل می شود و خبری از عناصر پیچیده نما در آن نیست.فیلمی که به راحتی میتوان به آن لقب “حال خوب کن” داد.امتحانش کنید…