دانلود فیلم Godzilla King of the Monsters 2019

پس از اخرین سری فیلم گودزیلا که در سال 2014 اکران شد و با فروش خوبی هم مواجه شد تعجبی نداره ک سری دوم این فیلم نیز منتشر شود.هواداران فیلم گودزیلا 2019 در کل از این نسخه رضایت داشتند اما نمیشه از نکات منفی در این فیلم هم غافل شد فیلم گودزیلا 2019 به کارگردانی مایکل دووگرتی، به‌تازگی اکران شد اما خیلی نتوانست نظر مثبت منتقدان را به خود جلب کند.
بعضی ها هم میگویند این فیلم به طور کامل یک تقلید از فیلم بتمن علیه سوپرمن بود.مثلا همانطور که در این فیلم بعد از ماجرای سن فرانسیسکو دولت وحشت زده است و پای شرکت مونارک به دادگاه باز میشودو همانطور ک سوپرمن نیز در فیلم قبلی خود با ویرانی هایی ک برجای گذاشت دولت او را به چشم یک تهدید نگاه میکرد.
یا یک تقلید دیگری که گفته اند از فیلم بتمن علیه سوپرمن شده این است که هنگاه درگیری مورد هدف بمب اتم قرار میگیرد و سوپرمن مجبور می‌شود تا قدرتش را با استفاده از گرمای خورشید شارژ کند و گودزیلا هم در این فیلم مورد هدف شلیک سلاح نابودکننده‌ اکسیژن قرار می‌گیرد مجبور می‌شود به اعماق زمین برود و انرژی‌ خود را به‌جای نور خورشیداز رادیواکتیو هسته‌ی زمین پر بکند. و بعد از این اتفاق دولت میفهمد که چیزی که در باره سوپرمن فکر میکردند اشتباه بوده است و او تنها کسی است که میتواند کمک کند تا از پایان دنیا جلوگیری کند همانطور ک در فیلم گودزیلا نیز دیدیم ک دولت به اشتباه خود پی برده و مبفهمند که گودزیلا تنها شانس آن ها برای شکست هیولای زیرو است. همچنین بسیار مثال های دیگری نیز اورده شده که میگویند فیلم گودزیلا:پادشاه تمام هیولا ها یک تقلید بزرگ از فیلم بتمن علیه سوپرمن است.(البته به نظر خود من این حرف کاملا غلط هستش 😐💔درسته که ی سری چیزاش کاملا شبیه به اون فیلم هست اما در کل فیلم گودزیلا 2019 کاملا متفاوت است.

نکات مثبت فیلم:
در این فیلم جلوه های ویژه بسیار خوبی وجود دارد همچنین نبرد بین هیولا بسیار خوب طراحی شده و میتواند به خوبی مخاطب را جذب کند.
همچنین داستان فیلم بسیار عالی است و بیننده به راحتی میتوان با آن ارتباط برقرار کند .
سیستم مبارزه بین هیولاها بسیار هیجان انگیز و عالی و هوشمندانه است و مخاطب را جذب میکند.
فریاد های گودزیلا و هیولای زیرو بدون شک فوق العاده است.
نکات ضعف فیلم این که شخصیت های زیادی در سریال وجود دارد که هیچ کدام ان ها پیش زمینه قبلی ندارند.🤔
همچنین اصلا شخصیت پردازی خوب و دقیقی ندارد.
به نظر من مشکل بزرگ این فیلم عنوان خود فیلمه😐گودزیلا:پادشاه هیولا ها.یعنی شما وقتی عنوان این فیلمو میبینید خودش بزرگ ترین اسپویله😑😑.ک یعنی کاملا مشخصه که در اخر گودزیلا تمام هیولا ها رو شکست میده و همچیز درست میشه•••🤦‍♂️
در کل:فیلم گودزیلای 2019 یک فیلم در ژانر اکشن و تخیلی است ک منتقدان زیاد از فیلم راضی نبودند و میگویند که فیلم پر از اشکال و ضعف است این اثر به نظر من کنار تمام نقاط ضعفی که داشت نقاط قوت زیادی داشت و مبارزات هیجان انگیز و فوق العاده و اتفاقات غیر منتظره و عجیب باعث شد که فیلمی بسیار خوب از اب در بیاد. و اگر سعی کنید که ب نکات منفی فیلم توجه نکنین(ک البته کار سختیه😑😂)میتونه فیلم قشنگ و سرگرم کننده ای باشه😊
با تشکر از همه دوستان ❤️
امتیاز من به فیلم:8/5 از 10

جلوه های ویژه:
نقطه ی قوت این فیلم است و روی این خصیصه در فیلم به شدت هوشمندانه کار شده.
جلوه های ویژه ی مربوط به جنگ هیولاها و نماهای مربوط به خرابی های شهر و ساختمان ها و در کل سکانس هایی از این دست، اغلب به صورت هوشمندانه همراه با گرد و غبار و طوفان و تاریکی و نبود روشنایی کار شده که در باورپذیرتر کردن سکانس ها، بسیار کمک می کند، هرچند که برخی بر این روند، ایراد می گیرند، اما از نظر (شخصی) من امری بجا بود.
از لحاظ فیلمنامه و داستان:
این فیلم قوی ترین پتانسیل ها را داشت؛ قوی ترین شخصیت ها و در راس آن، گودزیلا؛ قوی ترین آنتونیست ها و پروتاگونیست ها و اما…
بدترین و دم دستی ترین بهره ی ممکن از فیلمی که می توانست تا سالیان سال حرف ها برای گفتن داشته باشد و الگوی بسیاری از فیلم هایی که قرار است با حجمی عظیم و بزرگ از جلوه های ویژه و بهره وری از کاراکترها و داستان [در کنار هم] ساخته شوند، باشد؛ را در فیلم گودزیلا، پادشاه هیولاها شاهد هستیم.
این فیلم، صرفا با مقاصد تجاری ساخته شده و فیلمی پاپ کورنی [ و به قول برخی دوستان چس فیلی ؛) ] قلمداد می شود.
مخاطب در طول تماشای فیلم با هیچ کدام! از کاراکترها نمی تواند ارتباط برقرار کند.
کلا در این فیلم قرار بر این بوده که بیش از انسان ها صرفا فقط و فقط به گودزیلا پرداخته شود ( چیزی که دقیقا برعکس فیلم موفق Godzilla 2014 است) و درست است که محوریت فیلم یا گودزیلا است ولی به قول معروف ما هم آدمیما 🙂
داستان این فیلم تا دلتان بخواهد سرشار از حفره است. داستان این فیلم تتد جایی که دلتان بخواهد خسته کننده است و کلیشه وار پیش می رود.
واقعا ابداعگر این رسم که توی همه ی فیلم های اینچنینی، همه به راحتی می میرند ولی کاراکترهای اصلی تا وقتی که خودشان نخواهند ( که تعبیری به شدت کلیشه ای از مفهوم فداکاری و ایثار و… را به حلقوم مخاطب برای صدمین بار فرو کنند) نمی میرند، چه کسی بود؟
زمین و زمان به آب و آتش کشیده می شود اما شخصیت های اصلی ضدگلوله اند.
زمین و زمان به آتش کشیده می شود اما شخصیت های اصلی (انگار که از آینده علم داشته باشند و بدانند که قرار است کی کشته شوند و یا حتی در آن بلبشوی واقعا بلبشو کشته نشوند!) با شجاعتی بسیار کلیشه وارتر! قصد نجات دنیا را دارند.
برای مقایسه می توان گفت که این فیلم چیزی است در مایه های فیلم Rampage.
به خاطر دارید؟
دیویس منزوی و دوست گوریلش که در نتیجه ی تاثیری که از یک آزمایش می پذیرد، تبدیل به هیولایی غیرقابل کنترل می شود و و با سه هیولای دیگر عزم نابودی شهر را می کنند، اما با پادرمیانی دیویس…
مسلما این دو فیلم شباهت های غیرقابل انکاری با هم دارند که جهت کوتاهی کلام، از این مورد می گذریم.
فقط همین را بگویم که فیلم گودزیلا، سلطان هیولاها در داستان و شخصیت پردازی از فیلم Rampage چندین سر و گردن پایین تر! است.
شخصیت پردازی ها به شدت ضعیف هستند.
علی الخصوص شخصیت مدیسون از همه ضعیف تر ساخته و پرداخته شده.
ورا فارمیگا ( که نامش با بازی در سری فیلم های Conjuring و سریال Bates Motel بر سر زبان ها آمد.) بعنوان شخصیتی که مدافع هیولاهاست حتی به قیمت از بین رفتن شمار فراوانی از همنوعانش، به گونه ای عجیب و حتی غیرقابل هضم به یکباره تغییر جبهه می دهد و به شوهرش می پیوندد.
می دانیم که جبهه گیری اولیه ی او تنها به خاطر پسر عزیز تر از جانش است که در سال 2014 خورد و خاکشیر شده و با این وجود حتی این جبهه گیری هم قابل لمس و درک نیست، اما جبهه گیری ثانویه ی او که در نخست با فراری شدن دخترش مدیسون شکل گرفت، بسیار شتابزده و نامعقول بود و کسی که آنهمه دم و دستگاه ساخته بود و آنهمه مزدور اجیر کرده بود و آنهمه آدم را (غیر مستقیم) کشته بود، اینگونه و به این شکل، مفتضحانه و دور از منطق تغییر جبهه نمی دهد.
مخاطب هنگام تماشای فیلم از میلی بابی براون ( که ستاره ی سری Stranger Things می باشد و مسلما به این دلیل نزد مخاطب عام نسبت به دیگر بازیگران فیلم، اهمیت بیشتری می یابد و در طول فیلم هم نقش تعیین کننده ای را ایفا می کند.) توقع بازی ای متفاوت را دارد اما به لطف شخصیت پردازی ضعیف، از این بازیگر نام آشنا هم کاری ساخته نیست.
فیلم گودزیلا سلطان هیولاها بدون ارائه ی هیچ گونه پیش زمینه ای و گذشته ای از شخصیت های انسانی، یکهو آنان را به صورتتان می کوبد.
یکهو می خواهد قبول کنید که با آدم های شجاعی روبرو هستید.
یکهو می خواهد بپذیرید که یک بچه می تواند در برابر یک هیولا قد اَلَم کند و صاف بایستد.
هیچ پیش زمینه ای در کار نیست.
می خواهید شخصیت ها را باور کنید، نمی خواهید هم نکنید؛ و به این می گویند پیگیری یک روند خودخواهانه از سمت نویسندگان این فیلم!
متاسفانه این فیلم داستانی به شدت ضعیف را با خود به یدک می کشد و وقتی بخواهید آن را با شاهکارهای سینما در امسال ( Pain and Glory , Parasite و…) مقایسه کنی، خواهید دید که چقدر زیاد، در داستان و فیلمنامه (حتی دیالوگ ها) و شخصیت پردازی کم دارد و گاه به حدی تخیلی پی شود که برای نمونه: یک انسان معمولی برای نجات گودزیلا، می تواند یک معدن رادیواکتیو را تحمل کند اما در نهایت با موفقیت بمب را برای نجات او بترکاند و باز هم نمایشی کلیشه ای از فداکاری که در فیلم های با ژانر هیولایی به کرات تکرار می شود.
اگر واقعا فیلمباز هستید تماشای این فیلم را (حتی برای یک بار) به شما توصیه نمی کنم.
اگر تعداد کمی از فیلم هایی که با این فیلم شباهت ژانری دارند، را دیده اید، تماشای یک باره ی این اثر خالی از لطف نیست.
و اگر روی یکی از بازیگر های این فیلم کراش دارید، ببخشید که نقدم کوبنده بود 🙂
پ. ن: گفتم شاید بعضی از دوستان گیر بدن.
دوستان متوجه تفاوت ژانر این فیلم با فیلم های Pain and Glory و Parasite هستم و می دونم که قیاسم از بابت ژانر، مع الفارغ و بی ربط بود؛ اما از بابت داستان مقایسه کنید. حالا متوجهید که مواردی برای قیاس هست ؛)