نقد فیلم بیبی درایور
فیلم بیبی درایور از آن عناوینی است که منتقدین با دیدن تبلیغات اولیه و تیزرها به آن به چشم بلاک باسترهای کلیشه ای با فرمول های تکراری همیشگی نگاه می کنند و با بی میلی تمام به تماشای آن می نشینند و شک ندارند پشیمان خواهند شد اما بیبی درایو در واقعیت انقلاب فرم است!
شما در بیبی درایور شاهد تلفیق موسیقی با بافت فیلم هستید اما آنطور که فکر می کنید فیلم موزیکال نمی بینید.
فیلم درباره ی موسیقی است اما مثل فیلم شلاق نیست.
اکشن است اما نه مثل هیچ یک از اکشن هایی که از لحاظ ساختاری به بیبی درایو شباهت دارند.
اکشنی قوی و نفس گیر با نتایج جدید، نتایجی که از فرمول های نحوه ی مواجه شدن با ویلن ها و بدمن ها و رستگاری های هالیوودی فاصله می گیرد و در دام سنگینی ها و تلخی های غیرقابل تحمل نمی افتد بیبی درایور از آن دست فیلم هایی است که خاکستری های جدی دارد و منظورم از جدی قابل اعتنا بودن آن است فیلم ظاهرش شبیه کلیشه های رایج است اما در اصل بافتی که فیلم را سرپا کرده ترکیبی کاملا نو است فیلم با موسیقی شروع نمی شود تا ضرب آهنگ بگیرد فیلم فستیوال موسیقی است و اهمیت موسیقی برخلاف فیلم های تقریبا مشابه توجیه داستانی دارد!
فیلم زبان طنزی دارد که محتوا را نمی بلعد اما به موقع از سنگینی و آزار و جدیت آن در بعضی صحنه ها می کاهد و شما را پیش می برد به نظرم بیبی درایو چکیده نسلی بزرگ شده با بازی های کامپیوتری و غرق شده در موسیقی است چکیده نسلی آرمانگرا که به خوب بودن و خوب ماندن پایبند است و هنوز آلوده ی ایدئولوژی های مختلف و توجیهات کلاسیک تلاش نافرجام و اجبار رفتاری و جبر زمانی-مکانی نمی شود به زبان ساده تر در تلاش است کار خوب را انجام بدهد و حاضر است هزینه بدهد شاید به همین دلیل است که برای بازی در این نقش بازیگری کم سن انتخاب شده است و شاید نام مستعار بیبی تنها اهمیت داستانی ندارد!
در بیبی درایور با جوانی با نام مستعار بیبی سر و کار داریم که به علت خلافی که در سن پایین مرتکب شده به ناچار راننده ی یک گرداننده گروه های سارق با بازی کوین اسپیسی شده است و تلاش می کند تا زندگی خود را پس بگیرد بیبی به علت تصادف در کودکی دچار مشکل شنوایی است و گوش هایش دائما سوت می کشد که برای کاستن از آزار آن مجبور به گوش دادن موسیقی است!