آخرین نقد و بررسی های کاربران
نقد فیلم
▫️متن حاوی اسپویل▫️
تاریک ترین ساعت (Darkest Hour) روایتِ برهه ای از جنگ جهانی دوم است که بریتانیا و کل اروپا در وضعیت بحرانی قرار داشت و پارلمان بر علیه چمبرلین (نخست وزیر وقت) موضع گیری کرده بود و به دنبال جایگزینی برای سمت او بود.
گری الد من (Gary Oldman) با گریم بسیار سنگین در نقش وینستون چرچیل شخصیتی سخنور، غیرقابل پیش بینی، جاه طلب، میهن دوست و تا حدودی خودخواه به خوبی ظاهر شده و به ایفای نقش پرداخته .
همانطور که که گفته شد فیلم درباره یک شخصیت تاریخی سخنور است پس انتظار یک فیلم دیالوگ محور میرود،اما فیلم فقط در محوریت دیالوگ های شخصیت اصلی فیلم نمیچرخد؛
سرتاسر فیلم تبادل دیالوگ میان سران کشور،چرچیل،خانواده اش و کارکتر های فرعی است که همه به نحوی به چرچیل مرتبط میشوند و درمیان همین تبادل دیالوگ ها کشمکش های احساسی ، فکری و …. بین شخصیت های فیلم متناسب با فضای فیلم به تصویر کشیده میشود.
فیلم تاریک ترین ساعت ساخته ی جو رایت (Joe Wright) برطبق سلیقه یِ شخصیِ کارگردان از شات های طولانی مدت و موقعیت ثابت دوربین استفاده میکند که درباره این فیلم باید گفت با ترکیب نورپردازی و میزانسِن و زاویه های عالیِ دوربین؛ شات ها بسیار زیبا و چشم نواز شده است (صحنه ی تلفنی صحبت کردن چرچیل با فرانکلین را به یاد بیاورید و یا اولین صحنه ای که در آن پارلمان به تصویر کشیده میشود).
ازنماها و رابط بین کارکتر ها که بگذریم در قسمت شخصیت پردازی/بازیگری
باید گفت فیلم خوب عمل کرده اما نه در حد یک شاهکار، طوری که فیلم باید آنطور میبود زیرا پتانسیلش را داشت.
برای مثال “تاریک ترین ساعت” در قسمت بازیگران مکمل میتوانست خیلی بهتر ظاهر شود و شخصیت چرچیل را خیلی بهتر و پرداخت شده تر ساپورت کنند( برای مثال همسر چرچیل را به یاد آورید او حضور خوبی داشت اما نه به حد لازم و پر رنگ جوری که فیلم را در حد یک شاهکار بالا ببرد و یا مثلا پادشاه)
و اما گری الد من؛ اگر بخش نمره دهی جداگانه ای برای بازیگری او در نطر بگریم به او 10از 10 میدهم، او توانسته بود تمام خواسته ها و انتظارات جورایت،مک کارتن_ نویسنده فیلم _ و داوران آکادمی (که همین مسئله سبب دریافت جایزه آکادمی برای او شد)و مردم عادی(بلاخره وقتی اسم چرچیل را در بریتانیا بیان کنید هر شخص عادی ذهنیاتی از این چرچیل دارد) را برآورده کند اما اگر قبل از طی شدن این مراحل جو رایت و مک کارتن در قسمت شخصیت پردازی از این چه که هست فراتر میرفتند و تاحد بسیار بالاتری از الآن به شخصیت پردازی وینستون چرچیل میپرداختند (برای مثال پرداختن به بعد های دیگر شخصیتی این فرد) و گری الد من هم از استعداد و مهارت و تجربه بازیگری اش استفاده میکرد یک چرچیل عمیق تر و غنی تر داشتیم. جوری که میشد در شخصیتش غرق شد و ساعت ها فکر کرد تا به درونیات عمیق او پی برد.
این گونه به شخصیت واقعی چرچیل هم بسیار نزدیک تر میشد و اکنون شاهد یک شاهکار بودیم چیزی که فیلم پتانسیلش را داشت اما از خود و جامعه ی سینما دریغ کرده بود.
با تمام اینها فیلم تاریک ترین ساعت یک فیلم لذت بخش است و دیدنش را پیشنهاد میکنم.
🔶امتیاز من 7.9 از 10🔶