نقد فیلم
من، تونیا(I, Tonya) روایتِ زندگی یک اسکیت باز نمایشیِ(figure skater) حرفه ای است که زندگی خود را صرف این ورزش کرده.
درطول فیلم با استفاده از مارگو رابی شخصیت تونیا هاردینگ (Tonya Harding) که شخصیت اصلی داستان است به تصویر کشیده میشود؛ اما فیلم بیشتر از آنکه بر روی ورزش تمرکز داشته باشد روی زندگی تونیا یا همان بیوگرافی و درام تمرکز دارد و در بعضی از سکانس ها فیلم از کمدی نیز بهره میبرد و سعی در خنداندن مخاطب دارد.
فیلم زیاد در حال و هوای ژانر ورزشی نیست و برخلاف فرم فیلم های ورزشی که اکثر طول فیلم در سالن تمرینات میگذرد و با شکست ها و تمرینات و نکات آموزنده ای که شخصیت اصلی تجربه میکند،فیلم پیش میرود و در نهایت فیلم به سمت یک مسابقه بزرگ سرنوشت ساز میرود در این فیلم ما بیشتر شاهد زندگی تونیا هستیم که اسکیت بخش اصلی آن است.
به همین دلیل مارگو رابی نسخه ای سینماتیک(cinematic) از تونیا ارائه میدهد،حتی زمانی که تونیا در حال اسکیت کردن است بیشتر بازیگر سینما است تا ورزشکار و اما این نقطه ضعف فیلم محسوب نمیشود زیرا قصد فیلم از همان اول هم ساخت چنین چیزی بوده است بجای یک اثر رئالیست و خشک ورزشی.
نقاط ضعف فیلم در همان بیوگرافی و درام است!
در اکثر فیلم های بیوگرافیِ هالیوود شاهد این هستیم که روند روایت زندگی شخصیت اصلی بسیار سریع است زیرا غیر معقول است که طول مدتِ یک فیلم سینمایی از جنس بدنه اصلی هالیوود بخواهد بیشتر از حدود 2 ساعت باشد.
ما با همین مسئله در من، تونیا هم روبه رو هستیم،این فیلم نیز بعضی از نکات زندگی شخصیت اصلی اش را به طور کلی در نظر نمیگیرد یا به سرعت از روی آن گذر میکند و بیشتر به آنها پرداخته نمیشود که باعث نقص در تولید یک بیوگرافی خوب و منسجم میشود. این فیلم همینطور در طول روایت داستانش بسیار جابجا میشود و تغییر جهت میدهد و همین باعث میشود نکات و مسائلی که روی آنها دست میگذارد نیمه کاره رها شوند و این قسمت از فیلم هم خوب از آب در نیامده و باعث شده این اثر از خوش ساخت بودن فاصله بگیرد.
به غیر از بحث بیوگرافی در بخش درام، فیلم لحظات خوبی خلق میکندکه در نظر من؛ درست است شاهکار یا بسیار عمیق و تاثیرگذار نیستند اما لااقل بی اشکال و بی نقص هستند و با توجه درفرم روایت سریع داستان با تغییر جهت های پی در پی این درامی که کش دار نیست هم خوب و راضی کننده است.
کمدی فیلم خوب از آب درآمده و شوخی های فیلم کاملا گرفته
فیلم در این بخش راضی کننده است و مخاطب را به خوبی مخندادند.
فیلم در قسمت موسیقی متن نیز خوب ظاهر شده و در این قسمت شاهد ترانه هایی هستیم که متناسب با تاریخ روایت داستان فیلم و همچنین متناسب با لحضات فیلم انتخاب شده اند و فیلم نیز تعامل خوبی با ان برقرار کرده
|📌هشدار اسپویلر
( لحظه اجرای های تونیا درمقابل داوران با آن ترانه های خاص را بخاطر بیاورید) 📎|
اما بعد از این مسائل به سراغ بازیگران فیلم که بریم،مارگو رابی(Margot Robbie) بسیار قدرتمند در نقشش ظاهر شده و این مسئله فقط به او ختم نمیشود به غیر از بازیگر نقش اصلی بازیگران مکمل نیز به خوبی ایفای نقش کرده اند و قسمت بازیگری فیلم را برجسته ساخته اند قابل ذکر استMckenna Grace در نقش تونیای خُرد سال بازی بسیار خوبی حتی با وجود اینکه حظورش کم بود ارائه داد.
دربخش بازیگری فقط بازیگر نانسی کریگان بازی خوبی ارائه نداد که آن هم بیشتر به شخصیت پردازی کم و مشکل دارش در فیلمنامه بازمیگردد و باعث نمیشود سطح بازیگری فیلم دچار افول شود.
فیلم برای یک سرگرمی دو ساعته جالب بود و کمدی خوبی ارائه میداد که یک جنبه ی مثبت به آن می افزاید اما فیلم میتوانست بیوگرافی دقیق تری ارائه دهد و بهتر ظاهر شود.
🔶امتیاز من 7.6 از 10🔶