فیلم قصر شیشه ای یک فیلم اتوبیوگرافی بر پایه یک داستان واقعی از یک خانواده 6 آمریکایی رو بازگو میکنه . در مدت 2 ساعت زمان فیلم مناسبات بین اعضای خانواده یک درام اثر گذار ، بی ادعا و دلپذیر رو شکل داده . بازی وودی هارلسون واقعا باورپذیر و تاثیرگذاره . نقش یک پدر خاکستری که با وجود همه کمبودهایی که به عنوان یک پدر داره (بیشترش به گذشته خود پدر و بزرگ شدنش توی یک خانواده لجام گسیخته بر میگرده ) ولی فرزندانش رو از نظر روحی قوی و استوار بار میاره . تو سکانس آخر که بری لارسون برمیگرده پیش پدر بیمار در بسترش منم شدیدا دلتنگ پدرم شدم و به همراه بازیگرها چند قطره ای اشک ریختم . پدرها قابل احترام هستند و با همه کمبودهاشون هم هیچ نباید نادیده گرفته بشن .... تماشای این فیلم برای دوستداران فیلم های درام شدیدا توصیه میشه ولی دوستانی که عاشق فیلم های مهیج از نظر تعداد حوادث اکشن تو فیلم هستند و فیلم های دیلوگ محور حوصله اشون رو سر میبره شاید بگن فیلم خوبی نیست

سلام من دیشب نسخه دوبله رو دیدم هنوز فرصت نکردم نسخه زیرنویس رو ببینم ، ولی دوبله سعی کرده به اصل فیلمنامه پایبند باشه ، تو دوبله فیلم کلماتی مثل مادر به خطا که آمریکاییها با اصطلاح خاص خودشون استفاده میکنند وجود داره ، و جایی راول به صاحب بیلبوردها میگه تو باید بری کوبا میدونی تو کوبا با مفعول ها چیکار میکنند و دوبله هایی از این دست . من واقعااز دوبله فیلم لذت بردم

فیلم خوب و خوش ساختیه به علاوه یک تام هنکس دوست داشتنی پیشنهاد میشه