روانی "psycho" اثری با پایان شوکه کننده یا قابل حدس؟ "psycho" یکی از جریان ساز ترین آثار تاریخ هالیوود و یکی از هیچکاکی ترین فیلم های آلفرد هیچکاک بزرگ است، داستان پردازی با همان شیوه ای که از هیچکاک انتظار داشتیم صورت گرفته حتی خاص تر از همیشه ... هیچکاک در نیمه های داستان دست به کاری میزند که مانندش را بسیار کم دیده ایم و بار دیگر نبوغش را به رخ میکشد... موسیقی متن با در نظر گرفتن فاکتور زمان بینظیر محسوب میشود ،فیلمبرداری جان راسل نیز فوق العاده است ... از بازی های بازیگران نمیتوان غافل شد که در راس تمامی آنها آنتونی پرکینز قرار دارد که با درخشش کمک شایانی به "psycho" کرده است... در مجموع "روانی" اثری جنایی و جریان ساز است و در حقیقت درامی روان شناختی است که حامل معانی و مفاهیم عجیب و زیبایی است ،دلهره آور است اما قطعا ترسناک نیست ،شاید بهتر است بگویم ترس ایجاد میکند اما جنس ترسش با آن وحشتی که فیلمهای به اصطلاح ترسناک ایجاد میکنند بسیار متفاوت است... معتقدم "psycho" آلفرد هیچکاک هرچند جریان ساز و اثرگذار است اما نمیتوان آنرا شاهکار قلمداد کرد زیرا هیچکاک آثاری به مراتب بهتر از "روانی " را در کارنامه پربار خود برجای گذاشته است ... و البته پایان این اثر برای افرادی که اهل ژانر جنایی هستند ،میتواند قابل حدس باشد... امتیاز من : 8 از 10

"انگل" ... ایده و داستان "parasite" در نگاهی جامع و کلی ساده مینماید و در حقیقت ،راند اول "انگل" داستانی کاملا ساده با درون مایه کمدی سیاه دارد، اما دومین راند این اثر است که آنرا در مرز میان یک اثر شاهکار و خوب قرار داده است ،راند دوم جاییست که خلاقیت و نبوغ "Joon-ho Bong" وارد داستان میشود ... "انگل" فیلمیست که به خوبی اختلاف طبقاتی منجر شده به خشم و نفرت را به نمایش میگذارد همان نگاه از بالا به پایین ثروتمندان ... فقیرانی را نشان میدهد که از شدت فقر حاضرند هم رنج های خود را به زیر بکشند و حتی آنها را له کنند... لکن سوال اینجاست، آیا ثروت و فقر آدمی را به انگل تبدیل مینمایند؟ انگل گماشته شدن یک فرد به ثروت یا فقر او برنمیگردد بلکه صفات و رفتار اوست که او را به انگل تبدیل کرده اند ... و چه بسیاریم ،افردای که به انگلان متحرک تبدیل شده ایم ... جون هو بونگ اثری بسیار خوش ساخت با پایانی شوکه کننده و البته داستانی قابل تامل ساخته است که جای تقدیر دارد ، ولیکن "انگل" نواقصی دارد که آنرا از شاهکار خوانده شدنش باز میدارد، هرچند این نواقص داستانی و ... اندک هستند اما قابل چشم پوشی نیستند ... در مجموع "parasite" بلک کمدی منحصر به فردی داراست و جهانی بینظیر برای خود میسازد ، بیننده و ذهن او را درگیر میکند و تا انتهای فیلم از سویی به سویی دیگر میکشد و قطعا یکی از بهترین آثار چندسال اخیر است اما شاهکار تلقی نمیشود ... امتیاز من : 8.2 از 10

درخشش ابدی یک ذهن پاک ... عاشقانه ای تخیلی که از ابتدای فیلم جهانی برای خود میسازد و چه خوب جهانیست ... شاید کمی به مقوله ی عشق ساده بنگرد اما به زندگی و زندگانی، خیر ... از نقطه ی آغازین تا سکانس انتهایی فیلم حامل پیامهای متفاوت است ... داستان حس پوچی و گذران زندگی آنهم به سرعت برق وباد را به خوبی به نمایش میگذارد ، به طوریکه دائما با خود میگوییم به چه چیز خود غره شده یم؟ حافظه یمان که هر لحظه در خطر نابودیست؟ به سلامتیمان؟ به چه غره هستیم؟ ... این حس پوچی در سرتاسر داستان حس میشود ، "درخشش ابدی یک ذهن پاک" نماد زندگی انسانهاست ... البته اصلی ترین پیام داستان به ما میگوید: شاید بتوانید کسی را از ذهنتان محو کنید اما با قلبتان چه میکنید؟ و ... بگذریم ... نویسنده این اثر سورئال ، چارلی کافمن خلاق و زیرک است که فیلمنامه ای بینقص و جذاب ارائه کرده است ، کارگردانی نیز بسیار خوب است ... اما به شخصه نقطه ضعف داستان را شخصیت بی روح جیم کری "جول" و در مجموع شخصیت پردازی های داستان میدانم به جز کیت وینسلت "کلمنتاین" که شخصیتش خوب از آب در آمده بود ، سایر شخصیتهای داستان در فضای بی روح داستان ، بی روح و خنثی شده بودند... در مجموع "درخشش ابدی یک ذهن پاک" اثری عاشقانه/تخیلیست که برخلاف بسیاری از آثار علمی تخیلی که موضوعی مانند هجوم فضاییان به زمین و ... را دربر دارند و اغلب غیر قابل باور هستند ، قابل باور است و این قابل باور بودن در بعد تخیلیش را مدیون قرار گیری اش در یک رابطه ساده ی عاشقانه است .... لکن باید بگویم "به عقیده ی من" این اثر بیش از آنچه شایسته اش است و بوده ،تحسین میشود و شده ... امتیاز من : 7.3 از 10

شکارچی ذهن " فصل دوم " ... پیشرفتی که کافی نبود ... زمانی که خود را برای تماشای فصل دوم "mindhunter" آماده میکردم ، انتظار پیشرفتی چشمگیر داشتم اما فصل دوم به نسبت فصل دوم بودنش راضی کننده نیست ... بگذارید واضح بگویم فصل اول "شکارچی ذهن" با توجه به اینکه نقطه آغازین سریال بود در مقایسه با فصول ابتدایی همتایانش بسیار خوب به شمار میرفت ، توجه کنید که چنین تعریفی در مقایسه با "فصل اول " دیگر سریالهای اینچنینیست ... حال فصل دوم "شکارچی ذهن " انتشار یافته لیکن"آنطور که باید" پیشرفت چشمگیری نداشته که جای تاسف دارد ... برخلاف فصل گذشته که شاهد چندین پازل و معمای کوچک بودیم در فصل دوم خبری از پازلهای کوچک نیست و داستان حول یک پازل و معمای پیچیده و بزرگ شکل گرفته است ... مصاحبه با قاتلان زنجیره ای جذابتر و خیره کننده تر از فصل گذشته بود اما کمرنگ تر ، علتش نیز همان داستان و معمای اصلی بود که پرداختن به چنین موضوعی به خصوص در نیمه دوم این فصل را غیر ممکن ساخته بود ... نمیتوان از قاتلان زنجیره ای گفت اما صحبتی از جذابترین قاتل زنجیره ای داستان نکرد یعنی همان اد کمپر با بازی درخشان "کمرون بریتون" که جای خالی اش به شدت حس میشد ... حال اگر از پرداختن بد به خط داستانی وندی یا ایرادات دیگر بگذریم بی شک نمیتوان از نمایش "بیش از حد" سرد روابط کاراکتر ها گذشت، طبیعتا در این فصل شرایط به گونه ای رقم خورد که روابط باید بیش از پیش سرد وبی روح میشدند اما معتقدم سازندگان میتوانستند روابط را عاملی مجذوب کننده تر در نظر بگیرند م ... ( اسپویل : منظور همان رابطه ی اصلی داستان که میان هولدن و بیل میباشد است ) در مجموع فصل دوم "mindhunter" را باید بهتر و جذابتر از فصل اول آن قلمداد کرد اما به عقیده ی من این بهتر شدن برای "شکارچی ذهن" کافی نبود... ( البته دو قسمت آخر و قسمت پنجم بینظیر بودند و نقاط عطف فصل دوم به شمار میروند) ... امتیاز من : 8.4

فصل سوم "stranger things" / زیبا اما مملو از ضعف ... "خطر اسپویل" همانند بسیاری از آثار آمریکایی در "stranger things" نیز پای شوروی و روسها به جنایتها و خباثتها باز شد ... موضوعی که در بسیاری از موارد به علت تعصبات یا ... به خوبی به نمایش در نمی آید ، فصل سوم سریال "اشیای عجیب" نیز از این قاعده مستثنی نیست ... بگذارید از خطوط داستانی شروع کنم : فصل سوم سه خط داستانی دارد الون و رفقایش در یک سو، جیم و جویس در سویی دیگر و در انتها به پر اشکالترین خط داستانی میرسیم، خط داستانی داستین و استیو و رفقایشان ... خط داستانی الون و کاراکترهایش : داستان در این بعد به شدت جذاب و کم نقص پیش میرود و نمیتوان به خط داستانی و فیلمنامه ایرادی گرفت ... خط داستانی جیم و جویس : مشکلاتی در روایت داستان و فیلمنامه وجود دارند اما قابل چشم پوشی هستند اما بزرگترین ضعف این خط داستانی جنگ و جدلهای خسته کننده جویس و جیم است ... به خط سوم میرسیم : پر نقص ترین جای داستان همینجاست ، روس ها زیر مرکز خریدتان قرارگاه ساخته اند میان مردمتان نفوذ کرده اند و شهردار شهر را نیز به بردگی گرفته اند در خاک آمریکا چنین عملیات بی نقصی را پیاده کرده اند، حال دو جوان و دو کودک به راحتی آب خوردن به دژ نفوذ ناپذیر دشمن ، نفوذ میکنند؟ اگر هدف تحقیر روسها و مورد تمسخر قراردادنشان بود ،میتوانستید از راه های بسیار بهتری آنها را تحقیر کنید نه به این شکل مضحک و ... در مجموع اتفاقات این خط داستانی بیش از حد غیر قابل باور پیش میروند ... یکی دیگر از نقاط ضعف این فصل شخصیتها بودند ،کاراکترها بیشتر شده اند و این موضوع امکان درخشش شخصیتهای اصلی داستان را گرفته است و گویی سازندگان دیگر نمیخواستند از پتانسیل کودکان سریال که حال دیگر نوجوان شده اند مانند فصول گذشته استفاده کنند ... . سازندگان سعی داشتند با بهره گیری از کمدی و شوخیهای به زعم خودشان جالب در بسیاری از سکانسها لبخندی روی لبتان بنشیند اما اغلب شوخی ها نه تنها خنده دار نیستند بلکه حوصله سربر و خسته کننده شده اند و میتوان گفت کمدی داستان خوب از آب درنیامده است ... . البته "stranger things" کماکان دوست داشتنی بود، هنوز هم هیجان را به خوبی منقل میکرد و فضاسازی مانند گذشته خیره کننده و بینظیر بود و در این فصل شخصیت "موری بومن" به شدت جذاب و دوست داشتنی بود و میتوان امیدوار بود در آینده بدرخشد و پررنگ تر ظاهر شود... ناگفته نماند اپیزود آخر و پایان این فصل به شدت زیبا و در خور این سریال بود ... در مجموع فصل سوم "اشیای عجیب" موضوع قبلی را در قالبی جدید اراِئه کرده بود که متفاوت و البته جذاب بود اما ایرادهای اساسی داشت ، زمانی که مدت زمان زیادی برای ساخت یک فصل از سریال صرف میکنید نباید ضعفهای این چنینی در آن مشاهده شود آنهم برای سریالی اینچنینی که خود با دو فصل پیشین انتظارها را بالا برده است ... فکر میکنم فصل 3 پرتگاهی برای فصل 4 ام بود ، امیدوارم در فصل آینده بازهم شاهد همان "stranger things" همیشگی باشیم .... امتیاز من : 8 از 10

اثری مطلقا موزیکال که به طور قطع عاشقان تئاتر را راضی میکند ... همانطور که میدانید "Les Misérables" رمانیست از ویکتور هوگو که طی سالیان سال انواع و اقسام اقتباسها از آن را دیده ایم چه به صورت فیلم و چه به صورت سریال ... حال تام هوپر از تئاتری موزیکال و موفق که خود اقتباسی از بینوایان بود، اقتباس گرفته ... همه چیز پیش از تماشای فیلم توسط هوپر روشن شده ، شما با یک فیلم تماما موزیکال طرف هستید ،در این اثر دیالوگ و گفتگوی اندکی دارد و صحبتها اکثرا به صورت تک خوانی بیان میشوند که من معتقدم بزرگترین اشکال کار همینجاست ... سکانس های بسیاری باید تاثیر گذار باشند اما بیش از آنکه اثرگذار باشند مضحک اند ! به عنوان مثال آواز خواندن در جنگ یکی از مضحک ترین لحظات ممکن را رقم زده بود ... محتوا عالیست اما فرم بد همه چیز را خراب کرده به جز بازی خوب بازیگران را ... درخشش هیو جکمن ، آن هاتاوی و راسل کراو باعث شد بار دیگر با خود بگویم ،افسوس ... که چنین بازیهای فوقالعاده ای در پس شخصیت پردازیهای ضعیف و "مطلقا" موزیکال بودن این اثر به قهقهرا رفت ... "بینوایان" به خودی خود غمگین است اگر رمانش را هم بخوانید ممکن است اشک بریزید پس احساساتی کردن مخاطب و به گریه واداشتنش کار سختی نیست بماند که "بینوایان" هوپر در این زمینه نیز تنها در دو _ سه سکانس حرف برای گفتن دارد و میتواند احساسات بیننده را جریحه دار کند ... در مجموع اگر میخواهید دو ساعت و اندی وقت خود را تلف کنید "بینوایان" هوپر میتواند گزینه درخشان و بینظیری برایتان باشد "البته عاشقان ژانر موزیکال که خود یکی از آنان هستم و یا عاشقان تئاتر ممکن است از این اثر لذت ببرند " امتیاز من : 5 از 10

اگر میخواهید نزدیک به 100 دقیقه لحظات خوش و جالبی را سپری کنید من به شما دیدن "tag" را پیشنهاد میکنم ... یکی از خوش حس و حال ترین کمدی های چند سال اخیر ... البته تمام داستان "tag" در یک خط خلاصه میشود ، ممکن است فیلم در بعضی از لحظات برای بیننده بیش از حد یکنواخت شود و زمانش نیز میتوانست اندکی کمتر باشد اما ... اما "Tag" محاسنش بیش از معایبش است، شخصیت پردازیها فوق العاده اند کارگردانی jeff tomsic بسیار طنازانه و جالب است ... در مجموع شاید "tag" از آن کمدیهای دم دستی به شمار برود اما به هیچ عنوان سخیف نیست ، بسیار خوش ساخت است و کاملا واضح است که در پس بسیاری از شوخیهایش تفکر خوابیده است ... امتیاز من : 7.5 از 10

sicario ، نمایش واقعیت در غالب یک فیلم ... اثری که به مدت دو ساعت بیننده را غرق در دنیای خود میکند ، و هرچه نشان میدهد واقعیت دنیاییست که در آن زندگی میکنیم ... "sicario" مملو از لحظات مضطرب کننده و هولناک است ، پیامش تلخ و فضای فیلم نیز تلخ و البته سرد و بی روح است ... ویلنوو بدون ذره ای جهت گیری و تفکر خود را به خورد مخاطب دادن فارغ از وضوح درست یا غلط بودن تصمیمات شخصیتها همه چیز را به مخاطب واگذار کرده و این مخاطب است که در هرلحظه باید خوب را از بد تشخیص دهد و با معیار خودش هر تصمیمی را بسنجد ... فیلمبرداری و صداگذاری معرکه اند،خط داستانی و فیلنامه خوب و کارگردانی ویلنوو نیز مثل همیشه عالیست هرچند کارهایی بهتر از "sicario" را نیز از ویلنوو دیده بودیم ... بازیها بسیار خوب هستند او امیلی بلانت و دل تورو که در راس ماجرا قرار دارند بسیار خوب و اثرگذار ظاهر شده اند ... در مجموع "sicario" اثری جنایی / درام است که داستانش خاص نیست اما روایت داستناش جالب است ، سرشار از خشم و خشونت است ، لحظات پرتنش و مضطرب کننده دارد اما در لحظاتی به درامی بی رمق با فضایی تیره و تاریک تبدیل میشود و البته پایانش چندانی راضی کننده نیست ... "به شخصه نیمه اول فیلم را بیشتر پسندیدم" امتیاز من : 7.5 از 10

خانواده فوری یا "instant family" ... کمدی/درامی که اصلی ترین هدفش رساندن "پیام" مورد نظرش به مخاطب است و از فیلمهای خانوادگی موعظه گر به شمار میرود... به شخصه جنس کمدی "خانواده فوری" را نپسندیدم،درست است که با یک کمدی خانوادگی طرف هستیم اما زمانی که یک اثر عنوان کمدی را یدک میکشد باتوجه به هر گرایشی از کمدی که داراست باید توانایی القای حس مربوطه به مخاطب را متناسب با سبکش داشته باشد... میتوان گفت "instant family" و کارگردانش شان آندرس یک کمدی خنثی و ضعیف را اراِئه کرده اند... البته این فیلم با توجه به موضوعش و بازی خوب مارک والبرگ و رز بایرن ، تا حدودی احساسات مخاطب را جریحه دار میکند و در این زمینه "شاید" موفق ظاهر شده باشد... در مجموع "instant family" از آن کمدی/درام هایی است که دیدنش چیزی به کسی اضافه نمیکند و ندیدنش کم ... فیلم کامل و خوبی نیست اما حامل پیامی است که در فضای نسبتا دوست داشتنی نقل شده است ... امتیاز من : 6 از 10

fist fight ... از آن کمدیهایی که برای خندان مخاطب دست به هرکاری میزند البته در "مبارزه ی مشت زنی" بهتر است "هرکاری" را صرفا در به کاربردن زیاد شوخی جنسی و الفاظ رکیک خلاصه کنیم... بگذارید ساده بگویم "fist fight" فیلمی است که در دسته کمدیهای سخیف قرار میگیرد اما کارش را نسبتا خوب انجام میدهد یعنی خنداندن مخاطب را ... هرچند که فکر میکنم آنقدر که باید از مخاطب خنده نمیگیرد... ice cube همان همیشگیست اما هنوز هم بازی اش برای مخاطب جذاب و جالب است charlie day نیز بسیار خوب ظاهر شده بود... در مجموع اگر "fist fight" را جدی نگیرید و صرفا به دنبال 1 ساعت و سی دقیقه سرگرمی همراه با خنده باشید "مبارزه مشت زنی" میتواند در واچ لیستتان قرار بگیرد... امتیاز من : 6.8 از 10

" کریستوفر رابین" یا چگونه خاطرات خوش گذشته را نابود کنیم... علاقه ی دیزنی به ساخت لایو اکشن به حدی زیاد است که گویی دیزنی را به جنون کشانده است، البته تقریبا از تمامی این لایواکشنها استقبال به عمل می آید اما ... "christopher robin" فیلمی فانتزی که نه خوب است و نه بد ، معانی و مفاهیم جالبی را یدک میکشد و از آن آثار فانتزی که صرفا برای سرگرمی ساخته شده اند نیست... اما شخصیت پردازیها بسیار ضعیف هستند و قرار دادن "کریستوفر رابین" در دسته ی آثار کمدی بیش از خود فیلم شما را به خنده وا میدارد... ( تنها شخصیتی که حرکات ،صدا و دیالوگ هایش "ممکن است" شما را بخنداد ایور است...) صداپیشگان فوق العاده بودند علی الخصوص صداپیشگان وینی د پو ، تیگر و ایور که بینظیرتر از سایرین بودند... در مجموع "کریستوفر رابین" یکی دیگر از تلاشهای دیزنی است که شخصیت ها و داستانهای محبوب و ریشه دار گذشته اش را بار دیگر زنده کند، ناتوانی در ساخت وپرداخت آثار و شخصیتهای دوست داشتنی در سالهای اخیر بیش از هر چیز موجب آن شده که دیزنی و ... به ساخت لایواکشن روی بیاورند ...اغلب لایو اکشنها شاید فروش خوبی کسب کنند اما هرگز آثاری به زیبایی گذشته تولید نبوده و نیستند مگر در تعدادی اندک... امتیاز من : 6 از 10

هی لقمه توی خون زدی تا زنده موندی ................ عمری دم از بارون زدی تا زنده موندی هی سیب نارس چیدی از باغ بهشتت .................. دیدی که راضی نیستی از سرنوشتت داستان فیلم را که میخوانیم با خود فکر میکنیم باید در انتظار یک درام تلخ و غمگین که به دنبال درآوردن اشک است باشیم اما ... اما "wonder" نه به دنبال اشک است و نه به دنبال غم ، البته که چنین روایتی به خودی خود غم و اندوه به همراه دارد اما "شگفتی" یا "اعجوبه" به دنبال چیزی فراتر از آن است... داستان اقتباسی از رمانی با همین نام است که توسط دو یا سه نفر دستخوش تغییراتی نیز شده کارگردانی استفان چبوسکی در این اثر فوق بینظیر است، فیلنامه نیز بسیار خوب است... تیم بازیگری از بچه های دبستان بگیرید تا خانواده آگی همه درخشان بودند جولیا رابرتز و اوون ویلسون و صد البته جیکوب ترمبلی در راس این درخشش هستند و به "شگفتی" قدرت و احساس خاصی بخشیده اند... البته ممکن است عده ای به کلیشه ای بودن تعدادی از دیالوگ ها و ... ایراد بگیرند اما از یک اثر خانوادگی که به دنبال پند و اندرز و ... است نمیتوان در این زمینه ایراد چندانی گرفت... همچنین زمان فیلم میتوانست کمی کمتر باشد اما روند داستان به قدری خوب است که قابل چشم پوشیست... در مجموع "wonder" یکی از بهترین حال خوب کن های روزگار است که غمی را لحظه به لحظه به دوش میکشد ، داستانش به ماهرانه ترین شکل روایت میشود و به دنبال درآوردن اشک مخاطب نیست، به علت شخصیت پردازی های بسیار قوی و بازی های درخشان در هر لحظه میتوان با شخصیتهایش ابراز همدردی کرد ... امتیاز من به "اعجوبه" : 8.6 از 10

شب بازی ... یکی از بهترین و سرگرم کننده ترین کمدیهای چند سال اخیر... زمان فیلم به سرعت سپری میشود و "game night" تلاش میکند از هر دیالوگ برای خنداندن مخاطب استفاده کند... کارگردانی جان فرانسیس دالی و جاناتان گلدستین بسیار عالیست، شخصیت پردازیها و بازیها به شدت جذابند ... شاید در این کمدی جای خالیه لحظه ای که شما را به قهقهه وا دارد حس شود اما "شب بازی" فیلمی است که در تک تک لحظاتش لبخند را روی لبهایتان مینشاند ... مک آدامز و بیتمن زوج بسیار دوست داشتنی و بینظیری تا تشکیل داده اند و در مجموع گروه بازیگران نیز بسیار عالی بودند در مجموع "game night" از آن کمدی های خوب است که شما را درگیر خودش میکند و در دنیای فیلم غرق میکند ، از آن کمدیهای دم دستی و ساده نیست ... امتیاز من : 8 از 10

جاذبه فیلمی که بیش از آنچه که شایسته اش بود توسط منتقدین تحسین شد.... خلاصه داستان همین سایت را بخوانید ، داستان "gravity" در همین دو خط خلاصه میشود داستان فیلم بیش از حد سر راست و ساده است، خبری از دیالوگ های تکان دهنده نیست خبری از فیلنامه خوب نیست... البته این فیلم نقاط قوت بسیاری دارد که تعدادی از آنها را ذکر میکنم: "gravity" شما را با به همراه دو فضانورد در فضا غرق میکند،گویی شما هم به همراه رایان به دنبال بقا هستید... کارگردانی آلفانزو کوارون و جلوه های ویژه که تماما به کمک کامپیوتر حاصل شده، محسور کننده هستند خبری از اغراق در این اثر علمی تخیلی نیست مانند passengers و آثاری چون star wars و ... هرچه میبینید باور پذیر و زیباست... اکثر منتقدان میگویند این فیلم به شدت هیجان انگیز است اما فکر میکنم به دلیل شخصیت پردازی ضعیف هیجان "gravity" شما را تحت تاثیر قرار میدهد و بیقرار میکند اما نه آنطور که باید ... ( به عبارتی هیجان انگیز تر از این اثر را کم ندیده ایم) ساندرا بولاک باوجود اینکه دیالوگ چندانی ندارد اما با حالات چهره اش خوب احساسش را منتقل کرده و واقعا خوب ظاهر شده است... تدوین و تصویر برداری ، همه و همه بینظیرند اما فیلمنامه همه چیز را خراب کرده است فیلمی که میتوانست بینظیر باشد به اینکه نسبتا خوب باشد، بسنده کرده است... در مجموع از نظر من "جاذبه" فیلمی است صرفا برای سرگرمی و وقت گذراندن و نه بیشتر... امتیاز من : 7.2 از 10

بزرگترین شومن "the greatest showman" فیلمی موزیکال، با موسیقیهای اثرگذار و زیبا از بنج پاسک و جاستین پل همان خالقان موسیقی های "لالاند" که در آنجا نیز خوش درخشیده بودند... "بزرگترین شومن" از آن دسته از آثاریست که پس از تماشایش حال خوبی در شما ایجاد میشود... فیلنامه ، خط داستانی ، قابل پیش بینی بودن اتفاقات ( در صورتی که از زندگینامه فینیاس تیلور بارنوم اطلاعاتی نداشته باشید) و ... از ضعفهای این فیلم هستند ،اما درصورتی که شیفته "بزرگنرین شومن" شوید نقصها به چشمتان نمی آید وحتی از سادگی داستان وشخصیتها لذت خواهید برد... "the greatest showman" اولین تجربه ی کارگردانی مایکل گریسی است ، با توجه به این موضوع ،فکر میکنم چنین فیلمی برای اولین تجربه او بسیار خوب از آب درآمده... قطعا بازیهای بسیار درخشان تر و تاثیرگذارتری از هیو جکمن دیده بودیم اما او در این فیلم نیز خوش درخشیده ،میشل ویلیامز نیز بسیار خوب ظاهر شده است... شاید بگویید "بزرگترین شومن" پراز کلیشه است ،همه چیز بیش از حد ساده است و دائما شعار میدهد اما نگاه من با شما متفاوت است، با اثری موزیکال و فانتزی طرف هستیم که کار خود را نه بینظیر بلکه بسیار خوب انجام میدهد هم میتواند انگیزشی تلقی شود و هم عاشقانه، قطعا در همه زمینه ها درخشان نیست اما از دست موزیکال های خوب است... در مجموع اگر به فیلمهای موزیکال علاقمند بودید و به "بزرگترین شومن" بیش از حد سخت نگرفتید میتوانید از دیدنش بسیار لذت ببرید... امتیاز من : 8 از 10

توصیفش در یک کلمه؟ به سختی می توان آنرا در یک کلمه توصیف کرد لیکن بهترین کلمه "خاص" است ... ژانر فیلم علمی تخیلیست ، پای بیگانگان نیز به داستان باز شده... منتظر چه هستید؟؟؟ همه ی شرایط لازم برای موضوعات همیشگی نظیر حمله بیگانگان و غارت و ... فراهم است تا یک فیلم در ژانر علمی تخیلی با موضوع و تفکر همیشگی پشت آنها را ببینید... داستان و این ایده جدید نیست، اما "arrival" حضور بیگانگان در زمین را از ابعاد دیگری به تصویر می کشد با یک نگرش دیگر... "ورود" فیلمی است که ذهن مخاطب را درگیر میکند و از این سو به آن سو میکشد، یا به عبارتی دیگر اثری است که جای تامل دارد... در ابتدای فیلم سوالاتی مطرح میشود که باید به آن پاسخ داده شود و گویی موضوع اصلی فیلم نیز همین سوالات هستند اما با گذشت زمان این سوالات پشت اتفاقات دیگر قرار میگیرند و کمرنگ میشوند هرچند که در انتها با زیرکی به آنها پاسخ داده میشود و به ما یادآوری میکند که موضوع اصلی فیلم چه بوده است... فضای "ورود" به شدت دارک و غمگین است که نمودی از حال و روز شخصیت اصلی داستان یعنی لوییس با بازی ایمی آدامز است... کارگردانی دنیس ویلنوو بینظیر است ، موسیقی متن بینظیر تر... از بازی آدامز هم هرچه بگویم کم گفته ام... اما "arrival" از نظر من تنها در نقاط قوتش خلاصه نمیشود... (بیان کردن معایبش باعث اسپویل میشود پس بیان معایبش به سختی امکان چپذیر است اما گریزی به آن میزنم) فیلنامه اریک هایزرر که اقتباسی از داستان تد چیانگ است ، جالب است اما بی عیب نیست از نظر من حضور و خروج بیگانگان کاملا مضحک نشان داده شده، هدف این این است "ورود" ساختارشکن باشد اما ساختارشکن و خاص بودن به تنهایی کافی نیستند، میخواهد صلح و همدلی در جهان را در قالبی جدید بیان کند اما ... فیلم علمی تخیلی میبیند اما به نظر میرسد درحال دیدن یک برهه از زندگی لوییس و آشفتگی هایش هستید، گویی "ورود" یک درام است که گریزی به بیگانگان و ژانرشان زده برای همین نیز این فیلم خاص محسوب میشود... در مجموع "arrival" ، اثری خاص و خوب است اما بی عیب هم نیست ، اگر از من بپرسید به شما آثار بهتری از ویلنوو پیشنهاد میکنم... امتیاز من به این فیلم : 6.5 از 10

زودیاک "zodiac" .... از طاقت فرسایان ژانر جنایی... فیلمی با موضوعی جالب اما نه چندان مناسب برای یک فیلم ... معتقدم اگر میخواهید از داستان لذت ببرید همان کتاب "جرم حقیقی" نوشته‎ی رابرت گرایسمیت یا خلاصه اش را بخوانید بهتر است تا وقتتان را برای چنین فیلم سرشار از توقف و پرش بگذارید ... فیلم دوبخش دارد : بخش اول که داستان و اتفاقات حول پیدا کردن زودیاک توسط پلیس و کشمکشها و جولان دادنش میچرخد و بخش دوم که همه چیز معطوف به گرایسمیت میشود و این اثر را به درامی خسته کننده و بی رمق تبدیل میکند، البته به جز 20 دقیقه پایانی دو ساعت و بیست دقیقه دیگر نیز به شدت کند پیش میرود ، نقاط ضعفی دارد که قابل چشم پوشی نیستند به عنوتن مثال، دائما از زمانی به زمان دیگر میپرد و داستان را از حرارت میاندازد و همچنین به برخی موضوعات فرعی بیش از حد میپردازد... کارگردانی فینچر بدون عیب وایراد است اما او در "زودیاک" از استاندارد فینچری که میشناسیم بسیار پایینتر است، تلاشهایی برای القای تنش و حرارت به سبک فینچری داشته اما بسیار کم بودند و البته نه چندان موفق... بازیگریها خوب هستند جیک جیلنهال و مارک روفالو نسبتا عالی ظاهر شدند و رابرت داونی جونیور نیز همام همیشگی بود ،بازهم تکراری هرچند که خوب ظاهر شد... اما از نظز من درخشان ترین بازی متعلق به جان کارول لینچ بود، هرچند نقشش کوتاه بود و دقایق کمی در فیلم حضور داشت اما بدون شک بهترین و تاثیرگذارترین بازی را به جا گذاشت... در مجموع "zodiac" فیلم خوبی نیست ، اگر میخواهید به خاطر "فینچر" این فیلم را ببینید توصیه میکنم وقتتان تلف نکنید... امتیاز من به "زودیاک" : 6 از 10

من پیش از تو "me before you"... شاید دانستن این موضوع برایتان جالب باشد که این فیلم اقتباسی از رمانی بسیار موفق باهمین نام است و فیلنامه نیز توسط خود جوجو مویز نوشته شده (یعنی نویسنده کتاب نامبرده)... من پیش از تو یک درام/عاشقانه ی خوش حس و حال و دوست داشتنی است با بازیهای بسیار قوی به خصوص از سوی امیلیا کلارک که واقعا خوش درخشیده... شبیه "me before you" و داستانش را کم ندیده ایم اما این اثر باوجود ایراداتی که دارد جایش را در دل مخاطب باز میکند و از نظر من روابط عاشق و معشوق به کمک بازی درخشان زوج اصلی فیلم بسیار خوب به نمایش در آمده است... در دقایقی ، فیلم با کمک گرفتن از موزیکهای imagine dragons و اد شیران توانسته بار احساسی فیلم را بیشتر کند و احساس نابی در مخاطب ایجاد کند... کارگردانی تیا شاروک خوب بود و حرف چندانی برای گفتن باقی نگذاشته بود... در مجموع "من پیش از تو" یک درام/رومنس خوب با فضای بیترسوییت و پایانی متفاوت از آنچه در اکثر آثار عاشقانه هالیوودی میبینم دارد، از آن دست فیلمهاییست که به راحتی میتوان به هرکس پیشنهاد کرد، اگر دنبال یک اثر عاشقانه خوب هستید "me before you" را فراموش نکنید... امتیاز من به "من پیش ازتو" : 8 از 10

مسافران "passengers" فیلمی نسبتا راضی کننده اما سطحی و پر از نقص... ایده ی فیلم بسیار جذاب و هیجان انگیز است اما سازندگان نتوانسته اند از این ایده ی جذاب به خوبی استفاده کنند...مورتن تیلدام که پیش از این برای بازی تقلید نامزد اسکار شده بود و اثری محسور کننده را ارائه کرده بود در "مسافران" خوب ظاهر نشده و تنها سایه ای از مورتن تیلدام "بازی تقلید" است...مسافران فیلمی است که به دوبخش تقسیم شده ،بخش اول فیلم "از نظر من" بسیار کند پیش میرود و بیش از حد به جزئیات پرداخته است هرچند با این وجود بازهم قابل قبول است و فیلنامه بد از آب درنیامده اما در نیمه دوم، فیلم کاملا سرسری و عجولانه به مسائل میپردازد و گویی میخواهد هرچه سریعتر همه چیز به پایان برسد البته درصورتی که فقط این سرهم بندی عجولانه تنها ایراد اصلی فیلنامه بود ،قطعا مشکلی قابل چشم پوشی بود اما اتفاقاتی که در نیمه دوم فیلم رخ میدهند این فیلم و فیلنامه را "مضحک و کودکانه" جلوه میدهند، البته سازندگان توانسته اند در ایجاد هیجان مد نظرشان تا حدودی موفق ظاهر شوند... جنیفر لارنس بی شک ستاره ی این اثر بوده و بسیار خوب ظاهرشده و زوجش با کریس پرت هم بد از آب درنیامده است اما بازهم آنطور که باید روابطشان خوب نشان داده نشده و فیلم در بعد رومنس نیز بینظیر نیست "هرچند که در این بعد قطعا ضعیف نیز نمیباشد".... خالقان این اثر خوب سوال ایجاد کرده اند اما بیش از حد ساده به هرچیزی نگاه کرده اند و جواب داده اند، آغاز فیلم خوب نیست و پایان فیلم بچگانه و بیش از حد ساده انگارانه است هرچند که ممکن است عده ای را تحت تاثیر قرار بدهد...در مجموع "passengers" در ژانر علمی تخیلی است اما در این ژانر پشت سر بسیاری از همتایانش قرار میگیرد ، عاشقانه است اما .... از نظر من این اثر جز بازی خوب زوجش و موسیقی متن بسیار خوبش حرف خاصی برای گفتن نداشت.... امتیاز من به "مسافران" : 7 از 10

بی نقص و کم نظیر... زندانیان یا "prisoners" فیلمی جنایی/درام/معمایی که درخشش را مدیون تمام عواملش است و نمونه خوبی برای نشان دادن یک کار گروهی بینظیر است.... از دنیس ویلنوو کارگردان که با کارگردانی دقیق و بی نقصش دکوپاژ های اثرگذارش در این اثر خوش درخشیده تا آرون گازیکوفسکی که با فیلنامه درخشانش حرفی برای گفتن باقی نگذاشته... شخصیت پردازی و موسیقی متن عالی و ... همه و همه دست به دست هم دادن تا این اثر در آستانه ی موفقیت قرار بگیرد... و حالا نوبت بازیگران است که خودی نشان دهند و در آستانه ی موفقیت را به "موفقیت" تبدیل کنند . آیا تیم و مجموعه بازیگران موفق بوده اند؟ بله ... همه خوب و کم نقص بودند اما در راس تمامی آنها جیک جیلنهال و هیو جکمن قرار میگیرند که با بازی درخشانشان زندانیان را چندین قدم به جلو بردند... در مجموع زندانیان حاصل تلاش یک مجموعه است که به خوبی به بار نشسته و میتواند جزو فیلمهای ساختارشکن هالیوودی قرار بگیرد... این فیلم را به عاشقان معما و پازل پیشنهاد میکنم البته آن دسته از با حوصله هایشان... امتیاز من به "زندانیان" : 8.7 از 10

سکوت بره ها (the silence of the lambs) ... فیلمی با بازی بینظیر آنتونی هاپکینز در نقش دکتر هانیبال لکتر و جودی فاستر در نقش کلاریس استارلینگ، در این فیلم بازیها از هرچیزی سبقت گرفتند و این دو تن بسیار درخشان ظاهر شدند... جاناتان دمه ی کارگردان، فیلمی دقیق و خوش ساخت ارائه داده که دارای یکی از ماندگارترین شخصیت پردازی های تاریخ سینما... داستانی پر مفهموم که بد نیست برای "خوب" فهمیدن نکاتش، تعدادی از نقدهایش در بعد روانشناسی را بخوانید... هر چند این فیلم ضعف هایی هرچند محدود دارد ((مانند اینکه چرا کلاریس وارد این ماجرا شد و برگزیده شد؟)) اما یکی از بهترین آثار سینماییست که برای هرکسی مناسب نیست و "مناسب افراد صبور و باحوصله است"... از نظر من بازیهای درخشان ، کارگردانی فوق العاده و خط داستانی و ... از عوامل اصلی زیبایی و ماندگاری این فیلم به شمار میروند (( دوستان توجه داشته باشند این فیلم در ژانر ترسناک نیست)) . امتیاز من به "سکوت بره ها" : 8.6 از 10

معمای قتل یا Murder mystery کمدی خوش ساخت و جالب که در اصل برپایه موضوعی جنایی شکل گرفته... بازی بازیگران بسیار خوب بود که درصدرشون آدام سندلر و جنیفر انیستون قرار دارن که بازهم زوج خوبی رو تشکیل داده بودن... زمان فیلم به شدت به این اثر کمک کرده بود چون "معمای قتل" کمدی ای بود که کشش حتی 15 دقیقه بیشتر رو هم نداشت... در کل به هیچ عنوان جزو بهترین آثار کمدی قرار نمیگیره اما در دسته فیلم های کمدی نسبتا خوب چند سال اخیر قرار داره... پ.ن: اینکه بعضی ها میگن فیلم صحنه خنده دار و فان نداره واقعا تعجب برانگیره!!! قطعا از این حیث از فیلمهایی مثل 21 jump street فرسنگها عقب تره اما این فیلم هم دو - سه لحظه ی فوق العاده فان داشت که آدم رو به قهقهه وا میداشت... به نظرم اگر خواستید در ژانر کمدی فیلمی ببینید میتونید برای "murder mystery" جا بگذارید ... . امتیاز من به "معمای قتل" : 6/5 از 10

کوبریک ابر کارگردان سینمای کلاسیک... دکتر استرنجلاو یا چگونه یاد گرفتم دست از نگرانی بردارم و به بمب اتم عشق بورزم در این فیلم تفکر ضد جنگ کوبریک کاملا مشهوده ، این که نابودی دنیا توسط انسانهای نادان و در اتاق فکر های کوچک هر لحظه ممکن است به حقیقت بپیوندد... به نظرم به خاطر فضای اون دوران و جنگ سرد بین شوروی و امریکا ، کوبریک بهترین راه رو برای دیده شدن این فیلم انتخاب کرد ... کوبریک از بلک کمدی "کمدی موقعیت" استفاده کرد تا نه تنها دچار سانسورهای شدید اون دوران نشه بلکه اثر گذاری دکتر استرنجلاو هم بیشتر بشه کارگردانی کوبریک در این اثر استادانست.همچنین فیلم برداری گیلبرت تیل ، همه و همه دست به دست هم دادن تا فضای طنزآلود فیلم تقویت بشود و پیام مورد نظرش رو به راحتی برساند.چند بازیگر اصلی فیلم به خصوص سلرز و هیدن در نقش ژنرال دیوانه، بازیهای فوق العاده ای ارائه دادند... پیتر سلرز در این فیلم، یکی از عجیب ترین و عمیق ترین و بهتریت شخصیت های کمدی سیاه کلاسیک را به نمایش در می آورد. در مجموع دکتر استرنجلاو یک اثر خارق العاده و پر از حرف حساب و یکی از بهترین بلک کمدی های سینماست... امتیاز من : 8 از 10 پ.ن: این فیلم برای همه مناسب نیست و من فقط و فقط به دوست داران سینمای کلاسیک پیشنهادش میکنم

شاهکار... از بازی ماورایی جک نیکلسون بگم یا دکوپاژ و میزانسن خارق العاده این اثر؟ چه کردی آقای میلوس فورمن ... One Flew Over the Cuckoo's Nest که بهتره برای درک بهتر " دیوانه از قفس پرید " معنی بشه... درامی بسیار زیبا و خیره کننده ، با بازی تاثیر گذار جک نیکلسون در نقش آر پی مک مورفی ... البته از بازی فوق العاده مجموعه بازیگران نمیشه گذشت... موسیقی متن شگفت انگیز نیست حتی میشه گفت کاملا متوسطه اما واقعا یه جاهایی به کمک فیلم اومده ، همچنین کارگردانی فوق العاده بود... البته شاید نقدی هم به پایان فیلم وارد باشه و برای این که اسپویل نشه حرفی ازش نمیرنم به نظرم میشه معانی و مفاهیم بسیار زیادی از این اثر بیرون کشید مثلا پوچی انسانها رو در این فیلم به راحتی میتوان احساس کرد.. ((در مجموع این فیلم رو به دوستان با حوصله پیشنهاد میکنم)) میلوس فورمن کارگردان خلاق و به نظرم " ساختارشکنیه " ... پیشنهاد میکنم Amadeus و Man on the moon رو هم از این کارگردان ببینید امتیاز من به "پرنده از قفس پرید" : 9 از 10

شهر خدا... فیلمی که بیشتر از آن که یک فیلم باشد مستند است ... فیلنامه به شدت ضعیف... بازیها به شدت معمولی و مصنوعی ، یکی از ضعیف ترین فیلم های اقتباسی بود که دیدم اگر به چشم یک درام به این اثر نگاه کنیم چیزی برای عرضه نداره اگر به چشم مستند هم ببینیمش بازهم استانداردهای زیادی رعایت نشدن و در رده ضعیف ترین مستندها قرار میگیره از نظر من" city of god " نه تونسته پیام مورد نظرش رو به خوبی منتقل کنه و نه اون برهه از زندگی شخص مورد نظر رو خوب نمایش بده... در کل این فیلم رو در دسته فیلم های پوچ و بی هدف قرار میدم به هیچ عنوان توصیه نمیکنم ببینیدش چون آثار بسیار قوی تری از شهر خدا هستن که میشه براشون وقت گذاشت امتیاز من به "شهر خدا" : 6 از 10

"شکارچی ذهن" چه اسم برازنده ای... Mindhunter یا شکارچی ذهن سریالی درام/معمایی/جنایی به شدت خوش ساخت با پازل های بسیار... روند سریال بسیار بسیار آروم و در عین حال جالبه ممکنه همه چیز آروم پیش بره اما میتونه شما رو غرق در سریال بکنه... در این سریال خبری از استرس و هیجان و صحنه های اکشن نیست ، این اثر قتل ها و جنایت ها رو از ابعاد جدیدی مورد بررسی قرار میده از بعد روانشناسی و روانشناختی و ... فضای سریال به شدت بی روحه که میشه گفت به امضای این اثر تبدیل شده ،حتی روابط عاشقانه هم بسیار سرد نمایش داده میشه ((گاها پازلهایی مقابل شما قرار میگیره که به خاطر هنر کارگردان و فیلنامه قوی انگار شماهم همراه دومامور fbi در حل کردن اون پرونده دخیل هستین)) به نظرم ردپای فینچر در این سریال کاملا مشهوده... در کل این سریال رو به آدم های با حوصله پیشنهاد میکنم کسانی که هم معما و پازل دوست دارند و هم حوصله فکر کردن به دیالوگ ها و براتداز کردنشون رو... امتیاز من به فصل یک : 8.4 از 10

شلاق (Whiplash) درامی تاثیر گذار با بازی فوق العاده ی J.K Simmons فیلمی انگیزشی و پرتنش ... داستان در مورد زندگی پسر جوانیست که آرزو دارد درامر موفقی بشه اما با مربی ای روبرو میشود که مانندش را در دنیای واقعی زیاد دیده ایم افرادی که احساس میکنند سخت گیری و آزرده خاطر کردن دیگران در کاری باعث پیشرفت فرد مورد نظر در بحث مربوطه میشود... (( البته در این فیلم معلم اندرو غرور زیادی نیز دارد)) اما با وجود تمام این نقاط ضعف ،برای بیننده باز هم معلم بسیار دوست داشتنی و دلسوز به نظر میرسد ... روند فیلم بسیار بسیار کند و در عین حال پر از لحظات هیجان انگیز است ، اتفاقاتی رخ میدهند که باعث میشود حدس زدن پایان فیلم غیر ممکن شود و این هم یکی از دلایل زیبایی این whiplash است اما در مجموع این اثر در عین زیبایی باب سلیقه من نبود و من نپسندیدم.... امتیاز من 7 از 10

فیلمی بسیار زیبا از فرانک کاپرا ... وقتی که از سینمای کلاسیک فیلم میبینید باید به مفاهیم و کنایه ها و... توجه بسیار زیادی داشته باشید این "یک زندگی شگفت انگیز است " هم از این قاعده مستثنی نیست اثری با رگه های عاشقانه در عین حال نمایانگر یک زندگی فانتزی ... من از نگاه این فیلم به زندگی، به انسانها و صفاتشون بسیار لذت بردم "این یک زندگی شگفت انگیز است" فیلنامه خاصی نداره که شما رو مجذوب خودش کنه... اما اتفاقاتی میافتند که بسیار جالب و دوست داشتنی هستند البته این فیلم همون نبرد قدیمی خیر و شر نمایش میدهد که با زیرکی و خلاقیت فرانک کاپرا از قعر چاه برمیخیزه و میدرخشه ... ((نقطه اوج فیلم نیم ساعت آخرش بود که این اثر رو بسیار خاص و جالب میکرد)) در مجموع پیشنهاد میکنم در گوشه ی واچ لیستتون براش جا بگذارید امتیاز من 7.5 از 10

شکل آب ... اثری نه چندان متفاوت و در عین حال جالب و "خلاقانه" هرچند که شبیه این فیلم رو بسیار زیاد دیدیم اما شکل آب با هنرنمایی دل تورو خوب از آب دراومده عاشقانه ای در دوران جنگ سرد پر از کنایه های اجتماعی و ... دوتا از نقاط قوت اصلی فیلم بدون شک، بازی بینظیر سالی هاوکینز و موسیقی متن عالی بودن البته شکل آب معایبی هم داشت از جمله باورپذیر نبودن اتفاقات در همون آزمایشگاه فوق محرمانه برای ... ((برای اینکه اسپویل نشه،نمیگم)) و دومین عیب این فیلم این بود که نگاه به عشق، نگاهی جنسی بوده و کمی تو ذوق میزنه... در مجموع فیلم نسبتا خوبی بود امتیاز من 7 از 10

شاهکار... فیلمی هم تلخ و هم شیرین رگه های از کمدی هم در این فیلم هست از نظر من نقطه ی اوج این اثر ترکیب کمدی و احساساته... موسیقی متن شاهکار تمام عیاره و یکی دیگه از نقاط قوت فیلم بازی بازیگرها به شدت ساده و در عین حال رون و دوست داشتنیه در مجموع the intouchables اثری بسیار خوش ساخت و زیباست هرچند فیلنامه چندان قوی نیست اما وقتی تمام عوامل کنار هم قرار میگیرند ترکیب فوق العاده ای رو شکل میدند پیشنهاد میکنم این فیلم رو هرگز از دست ندید امتیاز من 8.5 از 10

*فیلم

همه در مورد پیامی که فیلم میخواد برسونه صحبت میکنند اما بذارین کمی هم در مورد خود فیلم صحبت کنیم... آیا پیامی که سریال حاملشه تاثیری در گرفتن جوایز و تعریف ها داشته؟ مگه میشه نداشته باشه؟ اما سوالی که ایجاد میشه اینه که: واقعا ارزش این همه تعریف و تمجید و جوایز مختلف رو داره؟ قطعا بله Green book درامی بسیار خوش ساخت و دوست داشتنی با رگه هایی از کمدی بسیار شیرین به همراه کارگردانی بسیار عالی هست همه چیز به درستی سر جای خودش قرار گرفته و به سختی میشه از فیلم ایراد گرفت بازی فوق العاده Viggo Mortensen در نقش تونی لیپ که به نظرم به مراتب بهتر از بازیه mahershala Ali بود هم در زیبایی فیلم نقش بسزایی داشت بعصی ار دیالوگ ها واقعا اثرگذار بودن و به سکانسها بار معنایی زیادی میبخشیدن در مجموع یکی از بهترین فیمهای اقتباسی چندسال اخیر بود و توصیه میکنم ببینیدش نمره من 8 از 10

فیلم سه بیلبورد خاج از ابینگ (میزوری) یا three billboards outside ebbing missour شاید اولین سوالی که بعد از اتمام فیلم از خودتون بپرسین این باشه که "هدف این فیلم چی بود؟" فیلم اعتراضی بود ، اعتراض به چی؟ اعتراض به مسائلی در مورد بانوان و تجاوز و ... (مسئله ای که چندسالیست در آمریکا خیلی خیلی بیشتر مورد توجه قرار گرفته و بیشتر از قبل محکومش میکنن) اعتراضی که خوب بیان نشد... میتونستند فیلم خیلی بهتر و جذابتر و حتی تاثیرگذارتری با این موضوع بسازند فیلنامه به شدت معمولی بود و فیلم صرفا به خاطر بازی خوب بازیگرها تا آخر سرپا موند با بازی فوق العاده Sam Rockwell و Frances Mcdormand "در مجموع (شاید بشه گفت) یکی از نقاط قوت فیلم شخصیت پردازی ها بود" روند داستان به شدت کند بود و حتی از حالت معمول فیلم های درام هم کند تر بود از هر زاویه ای با هر نگرشی به این فیلم نگاه کنید امکان نداره که این فیلم رو شاهکهر بدونید... " نباید بدونید:)" در مجموع من این فیلم رو پوچ میدونم و به هیچ عنوان توصیه نمی کنم انتخاب اولتون برای دیدن باشه اما میتونید در انتهای لیستتون براش جا بگذارید... امتیاز من 6.5 از 10

A star is born یا ستاره ای متولد شد فیلم خوب اما نه فوق العاده بیشتر از اینکه داستان فیلم قوی باشه بازیها و موزیکها خوب بود ((داستان ضعیف نبود اما فوق العاده هم نبود)) بازی بردلی کوپر (جک) که فوق بینظیر بود... برخلاف نظر بعضی از دوستان فکر میکنم لیدی گاگا (الی) هم واقعا فراتر از انتظار ظاهر شده بود و خیلی خوب بازی کرده بود این فیلم شما رو به مدت دو ساعت در دنیای جک و الی غرق میکنه و قطعا تحت تاثیر بازیها قرار میگیرن هرچند ممکنه بعضی جاها هم حوصلتون سر بره _ به نظرم موزیک اول فیلم حال و هوای کلی فیلم رو بیان میکنه ((در مجموع فیلم دو_سه تا موزیک واقعا عالی داشت که روی فیلم و اون سکانسها نشسته بودند و به زیبایی فیلم کمک میکردند)) شاید میتونستند زمان فیلم رو کمتر کنند... به نظرم فیلم کامل و خوبی بود و قطعا ارزش یکبار دیدن رو داره امتیاز من 8 از 10 پ.ن: اگر علی سنتوری رو دوست داشتین قطعا این فیلم رو دوست خواهید داشت:)

Bird box فیلم نسبتا خوب و متفاوتی بود شما رو تا آخر فیلم میخکوب نمیکنه اما جذاب و پراز لحظات احساسیه نباید از بازیه خوب Sandra Bullock غافل شد... موسیقی متن هم واقعا خوب بود و در بسیاری از لحظات به کمک فیلم اومده بود البته اغراق هایی هم تو فیلم بود که قابل چشم پوشین "با توجه به تخیلی بودن فیلم" ارزش یکبار دیدن رو داره ((درکل میشه گفت فقط برای سرگرمی خوبه و حتی در بحث هیجان هم در برابر فیلمهای "واقعا" هیجان انگیز حرف چندانی برای گفتن نداره" امتیاز من 7 از 10

بازی تقلید یا The Imitation Game درام فوق العاده قوی با بازیه بینظیر بندیکت کامبربچ در نقش آلن تورینگ و بازی خوب سایر بازیگرها من جمله کایرا ناتلی موسیقی متن فیلم فوقالعاده بود و دقایقی که فیلم واقعا چیزی برای عرضه نداشت به کمکش اومده بود تقریبا یکساعت اول فیلم روند خیلی آروم و در عین حال جذابی داره که در ادامه بهتر میشه اما نباید انتظار هیجان و ... از این فیلم داشته باشد واقعا جز بهترین فیلم های اقتباسی بود بهتون توصیه میکنم حتما این فیلم رو ببینید مخصوصا اگر به تاریخ هم علاقه دارید " اما زمانی که حوصله درام دارید ..." نمره ی من به فیلم بازی تقلید: 8/8

فیلم جالبی بود قطعا ارزش یکبار دیدن رو داره ، از همون اولین دقیقه تا آخرین دقیقه هیجان داره شخصیت پردازی فیلم فوق العادست به طوری که انگار شما 3 فصل از یک سریال رو دیدید و با شخصیت ها خو گرفتید این فیلم اینکار رو در حدود 2 ساعت انجام میده... البته بعد از گذشت یکساعت از فیلم دیگه خبری از اون شخصیت های گیرا و جالب نیست و تنها شخصیت جالب فیلم "بیبی" میشه در ژانر خودش واقعا خوب بود (نقاط ضعفی هم داشت اما قابل چشم پوشی بودن و قطعا نباید از یک فیلم تجاری انتظار بی نقص بودن داشته باشیم) امتیاز imdb هم بهترین امتیازیه که میشه براش در نظر گرفت 7.8

بالاخره حرف درست و حسابی زدی...