همینکه دیمون لیندلوف نویسندش باشه مطمئن باشید با یه سریال شاهکار طرفید. سابقه لیندلوف تو سریال ینی the leftovers و lost نشون داده که چه آدم قابل اعتمادیه.

سریال بازماندگان درواقع نه تنها مذهب رو به چالش میکشه بلکه تمام عقاید و باور هایی که اقشار جامعه دارن رو با چالش مواجه میکنه(علم و مذهب و نهیلیسم و...) و اون رو به عهده مخاطب میزاره ک بهش جواب بده. درمورد نورا هم باید بگم که تو حرفایی ک زد باید دو به شک باشیم.چون وقتی وارد اون دستگاه شد اصلا معلوم نشد ک منتقل شد به یجای دیگه یا نه . اگ دقت کنید قبل پرشدن اون مایع نورا دهنشو باز میکنه و معلوم نیس میخواد نفس بگیره یا فریاد بزنه ک متوقفش کنن.پس در نتیجه ممکنه نورا به کوین دروغ گفته باشه ک یجای دیگه رفته و فقط برای اینکه احساس آرامش کنه خودشو پنهان کرده بود چند سالی. اما بااینحال سریال در دیالوگ اخر نشون میده هیچکدوم اینا مهم نیس.چون بعد تمام شدن گفته های نورا به کوین.کوین خطاب بهش میگه:"مهم اینه که تو اینجایی". این ینی اینکه با سابقه ای ک نورا داشت ممکنه بازهم دروغ گفته باشه اما مهم درکنار هم بودنشونه. بااینکه سریال میخواست خودشو بیطرف نشون بده اما بازهم یه سری جاها جهت گیری کرد.مثلا اگه واقعا نورا به یه دنیای دیگه رفته بوده پس دلیل عزیمت "علمی" بوده.یا شخصیت "مت" رو که یه ادم خداباور و معتقدی بود در نهایت از باورش برمیگرده و میگن مرده!اگ لویی بعد از پرت کردنش تو اب خودکشی کرده بود میگفتم نویسنده اینجا بقول معروف صاف صاف کرده و دو نماینده علم و مذهب رو به خاک نشونده اما متاسفانه در قسمت اخر میفهمیم لویی هنوز زندس! شخصا خودم آدم معتقدی هستم و این سریال بااینکه دین و مذهب رو زیرسوال میبرد اما اصلا به معنی سست شدنم از اعتقاداتم نبود.بلکه باعث شد بیشتر به مطالعه و تحقیق بپردازم و در نتیجه به پاسخ قابل استنباط و معقولی رسیدم. قویترین رکن سریال شخصیت پردازی فوق العادشه و اینکه اصلا کلیشه ای نیس و واقعی ترین اثر پسااخرالزمانیه چون اصلا خبری از اون قهرمان های خیالی و... نیس.چقدر خوب که بااین اثر درک میکنیم اخرالزمان دقیقا حال و احوال امروز ماست نه آینده نامعلوم... موسیقی متن های سریال که دیگه شاهکارن هم بیکلام هم باکلام هاش که همشون به جا استفاده میشدن و از معدود سریال هاییه که حتی تیتراژ هاش هم مفهومی و اسرارامیز کار شده بود. این سریال بی نقص نیست اما کم نقص ترین و بهترین سریال و اثری هست که تجربه دیدن و درکش رو داشتم.

فقط الیزابت اولسن و تمام

فیلم که خیلی مفتضح بود. فقط به عشق الیزابت اولسن(اسکارلت ویچ) نگاش کردم. به قول کوین فایگی تنها کسی که میتونست تانوس رو شکست بده اسکارلت ویچ بود.

تو این قسمت از جان ویک با صحنه های خشن،جذاب و غافلگیر کننده ای روبرو بودیم و حقیقتا یکی از بهترین فیلم های تاریخ از لحاظ صرفا اکشن و تکنیک. قویترین رکن اکشن این قسمت از نظر من اون دوتا سگ ها بودن که واقعا پرفکت کار شده بود روشون. اما خب ضعف هایی هم داشت،مثلا اصلا شخصیت هایی که هی سرازیر میشدن تو فیلم بهشون پرداخته نمیشد و بعد از یکی دو سکانس از فیلم خارج میشدن و ما اصلا نمیدونستیم چه پیش زمینه ای داشتن که بخوان کمک کنن یا دشمنی کنن. از لحاظ شخصیت پردازی فیلم ضعیفیه و همین باعث میشه داستان غنی نباشه و گاهی اوقات کلیشه ای در بیاد. انتظار داشتم تو قسمت سوم به گذشته جان ویک میپرداختن که بببینم چجوری جاناتان تبدیل به جان ویک شد و از کشته شدن معشوقش که خیلی بهش وابستس با جزئیات باخبر میشدیم. خلاصه این فیلم رو از دست ندید.کیفیت نسبتا خوبی داره و ۲ ساعت سرگرمه سرگرم میشید.

داستان این فصل بطور کلی تموم میشه این سریال واسه فصل۲ هم تمدید ک اون کلا یه داستان دیگس. پیشنهاد میکنم ببینید

دقیقا ب مثال درستی اشاره کردی خیلی خیلی بد بود این فیلم.امتیازش هم بیشتر واسه بازیگرای سیاهپوست و کارگردانه

با فیلم و سریال های صرفا ترسناک اصلا کنار نمیام.چون اخرش با خودم میگم خب که چی حالا؟ اما هانتینگ هاوس در کنار ترسش خیلی نکات اخلاقی و رفتاری خاصی داشت و ب شخصه منو تحت تاثیر قرار میداد به همین خاطر برام فراموش نشدنیه

فیلمی مبتذل و سخیف بود. بشدت ارزش زن رو در این فیلم پایین اورده بودن،از جنیفر لاورنس انتظار نداشتم همچین نقشی رو بازی کنه. یکمی اسپویل: درسته ک در اخر انتقام میگیره(خیلی قابل پیشبینی بود اونم) اما چگونگی این انتقام گرفتن در طول فیلم خیلی مهمتره،خیلی استفاده ابزاری از زن تو این فیلم موج میزد.حالا هرچند ک این چیزا عین واقعیت داره اتفاق میفته اما...

دوستانی ک طرفدار ژانر ترسناک هستن توصیه میکنم سریال the hunting of hill house رو حتما حتما ببینن. داستان گیرا،شخصیت پردازی فوق العاده،تدوین و فیلمبرداری حرفه و موسیقی متن شاهکار از ویژگی های خوب این سریاله. البته اینم بگم ک این سریال قبل اینکه ترسناک باشه،یه درام خانوادگیه.

4 تیر

بنده پیشنهاد نمیکنم.بطوری ک وسط های فیلم داشتم میزدم جلو تا تموم شه تا داستانو کامل کنم اولش فک میکنی فیلم دلهره اور و وحشتناکی طرف هستی اما از یجایی ب بعد مضحک میشه

از لحاظ اصلا و ابدا فیلم ایده آلی نبود و فیلمنامه خیلی حفره داشت اما در کل پیام نسبتا خوبی داشت. پیام فیلم از بنده: جلوه ای از نابرابری جهان و اینکه اگر یه فرد جاش عوض میشد قطعا شخصیت و هویتش فرق میکرد و ربطی ب نژاد و ریشه نداره.پس همدیگه رو برابر ببینیم. ما زندگی رو برای فردی تبدیل به جهنم می کنیم که ممکنه خودمون از اون بی خبر باشیم. شاید ما آنها هستیم و آنها ما هستند. شاید هر پایان خوشی برای فرد دیگری فاجعه است.