جملات فيلم وصف نشدنيه. بعد از مدتها يه بازي خوب از جاني دپ. موسيقي فيلم اعجاب انگيز. فيلم درواقع نشانگر اينه كه هممون دور خودمون ميچرخيم و اهميت با ارزش ترين داراييمون (به غير از سلامتي) كه زمان هستش رو نميدونيم و به بطالت ميگذرونيم. اما براي اونايي كه دنبال هيجان و اينها هستن اين فيلم خيلي حوصله سر بره همچنين با تمام احترامي كه براي دوبله قائلم، اما ترجمه دوبله فيلم بسيار ضعيفه بهتره زبان اصلي ببينيد و هم اينكه به شخصه معتقدم كيكاوس ياكيده قالب جاني دپ هستش نه استاد مظفري در نهايت به شخصه از ديدن اين فيلم لذت بردم.

بهتره اين كارو نكنن چون گند ميزنن به اساطير ما

شما نميتونيد از شيامالان انتظار يك اونجرز رو داشته باشيد (كه البته به نظرم در تواناييش هست). *خطر اسپويل نميتونيد انتظار اين رو داشته باشيد كه خوب الان گلس نقشش رو عملي ميكنه و برج رو ميزنه ميتركونه بعد با جلوه هاي ويژه ادغام ميشه و شنل پوش سبز مياد مردم و برج رو نجات ميده و اوف عجب انفجاري ايويل من همينو ميخواستم ببينم. نه اينطوريا نيس اتفاقا برعكس شيامالان طبق اصولي كه داشت مياد باز مارو غافلگير ميكنه. برعكس چيزي كه دوستان ميگن، شكاف كه فيلم قبليش بود از لحاظ ساختار فيلمهاي شيامالان از همه ضعيف تر بود و البته عام پسندتر ما از شيامالان صحنه هاي خارق العاده نميخوايم، ما تركيبي از خلسه در 80 درصد فيلم و شگفتي در پايان رو ميخوايم. اگر به فيلم روستا شيامالان رجوع كنيد ميبينيد كه دقيقا 5 دقيقه آخر فيلم همه چي متحول ميشه و شايد از كل فيلم لذت نبري ولي ميشيني براي همون هنر شيامالان، غافلگيري. همينطور كه گفتم انقد اين فيلمهاي كاميك بوكي زياد شدن كه تصور مردم داره نسبت به فيلمها عوض ميشه. نه اين كه از فيلمهاي كاميك بوكي بدم بياد، اتفاقا برعكس خيلي حال ميكنم. اما وقتي فيلمي از شيامالان ميبينم دوست ندارم مولفه هاي اون فيلمها داخلش باشه، دوست دارم خودش باشه. اين فيلم خودش بود. بازي گرفتن از بازيگرا واقعا هنر شيامالان هستش. اميدوارم بازم ادامه اين فيلم جور ديگه اي ساخته بشه.

دوبلش دوبله تميزيه. ولي خوب انقد بازي مك اوي تو اين فيلم عاليه كه بهتره دوبله نبيني چون اون تأثيرگذاري شخصيت هيولا و كودك و پاتريشيا كه هر كدوم با صداي متفاوتي توسط بازيگر ارائه شده رو از دست ميدي. دوبله خيلي سعي كرده اينها رو نشون بده ها ولي خوب نتونسته اونقدر قوي باشه

اتفاقا برعكس دوست من، اتفاقا بر عكس شما يا با كارهاي شيامالان آشنايي كامل نداري يا نگاهت پس از سالها نسبت به نوع فيلم عوض شده شما نميتوني از شيامالان انتظار يك اونجرز رو داشته باشي (كه البته به نظرم در تواناييش هست). نميتوني انتظار اين رو داشته باشي كه خوب الان گلس نقشش رو عملي ميكنه و برج رو ميزنه ميتركونه بعد با جلوه هاي ويژه ادغام ميشه و شنل پوش سبز مياد مردم و برج رو نجات ميده اتفاقا برعكس شيامالان طبق اصولي كه داشت مياد باز مارو قافلگير ميكنه. برعكس چيزي كه گفتي شكاف كه فيلم قبليش بود از لحاظ ساختار فيلمهاي شيالامان از همه ضعيف تر بود و البته عام پسندتر ما از شيامالان صحنه هاي خارق العاده نميخوايم، ما تركيبي از خلسه و شگفتي در پايان رو ميخوايم. اگر به فيلم روستا شيامالان رجوع كني ميبيني كه دقيقا 5 دقيقه آخر فيلم همه چي متحول ميشه و شايد از كل فيلم لذت نبري ولي ميشيني براي همون هنر شيامالان، غافلگيري. همينطور كه گفتم انقد اين فيلمهاي كاميك بوكي زياد شدن كه تصور مردم داره نسبت به فيلمها عوض ميشه. نه اين كه از فيلمهاي كاميك بوكي بدم بياد، اتفاقا برعكس خيلي حال ميكنم. اما وقتي فيلمي از شيامالان ميبينم دوست ندارم مولفه هاي اون فيلمها داخلش باشه، دوست دارم خودش باشه.

وقتي كه صداي حسين عرفاني رو روي ساموئل ال جكسون نميشوني ديدن دوبله اون فيلم ديگه لذت بخش نيس :(

يكي از بهترين بازي هاي دوران داستين هافمن. دوبله فيلم فوق العادس... دوران عصر طلايي دوبله ايران معناي واقعي فيلم رو بهت نشون ميده. از اين دست دوبله فيلمها شايد به اندازه انگشتان دست باشه كه حتي مميزي هاي خاص رو هم دوبله كردن. صداي خسروشاهي اعجاب انگيزه روي هافمن حتما ببينيد

آخرين شواليه به خاطر يه سري مولفه هايي كه داشت براي من جذاب بود ... تو پرانتز هم نوشتم به عقيده من ... حضور آنتوني هاپكينز، موسيقي بي نظير فيلم و ادغام اون هر چند كمرنگ با گذشته براي من جذاب بود از نظر كيفيت داستاني و حتي بصري 3 تاي اولي با بازي لبوف از همه بهتر بودن ولي خوب دله ديگه ميره براي يه سري چيزها

آقايون فن، يه چيزي رو برام روشن كنيد تو فيلم ترانسفورمرز: آخرين شواليه (كه به عقيده من بهترين فيلم از مجموعه بود) اونجايي كه آنتوني هاكينز داره از گذشته ترنسفورمرزها و اينكه از دوران آغازين در ميان ما بودن،دقيقه 01:13:00 تا 01:14:00، بامبلبي رو در جنگ جهاني دوم در دهه 40 ميلادي (1940-1945 دوران جنگ جهاني دوم) نشون ميده در حالي كه تو اين فيلم كه در دهه 80 ميگذره اپتيموس به بي ميگه من تورو براي اولين بار به جايي ميفرستم به نام زمين :| يكي اين رو برا من توضيح بده اگر ميدونه كه چطور شد... بعدم اينكه در دهه 80 تو آمريكا، مافوق جان سينا يك سياه پوست ؟ مانيتورهاي نشانگر مناطق مختلف تو يكي از صحنه ها از LED هاي الان واضح تر؟ فيلم خوبي بود و تقريبا از همه مجموعه بار احساسي فيلمش بالاتر بود اما ديگه اين همه سوتي و عوض كردن تايم لاين ...

وايي چقدر ازش بدم مياد حرف دلمو زدي... چرا جملاتش رو تموم نميكنه، چرا انقد حسوده، چرا معني جملاتش با نتيجش فرق ميكنه :))... اصن خوده عليخاني هم زياد حسابش نميكنه انشاله از دور بعدي نباشه

خطاب بو كامنت پاييني: خوب اونوخ كسايي كه دوبله دوست دارن كجا لايك كنن ؟ به نظرم اونايي كه زبان اصلي دوست دارن بيشترن ولي خوب اونهايي كه دوبله دوست دارن لايك كنن لااقل بفهميم كدوم دسته بيشتره هرچند پيغام پاييني ماله 2 روز پيشه ولي خوب بريم ببينيم چي ميشه... دوبله دوست دارا مثل خودم دريغ نكنن يعني ها

چطور اين حرف رو ميزني، صداي استاد جليلوند قشنگ قالبه راكيه... يادمه تو راكي اول از فهش هم استفاده ميكرد، كلماتي مثل لاشي و فهشهاي ركيك تر كه نزديك بازي سيلوستر باشه تو گرين بوك هم بسيار زيبا روي شخصيت ايتاليه طرف صحبت كرد و جون داد بهش. نميدونم شايد سليقيه ولي هر دو فيلمي كه نام بردي از بهترين دوبله هاي حال حاضره براي اثبات اين حرف ميتوني دوبله دوم رو كه نصراله مدقالچي هستش رو ببيني. مدقالچي هم دوبلر فوق العاده اي هستش ولي ببين چقد ضعيف بود روي راكي... اين كانال نيس اين سبك روي يه مدل صورت و قالب بازيه بازيگره والا ميتوني دوبله هاي جليلوند رو روي بروس ويليس رو ببيني كه كلا متمايزه با اين نوع سبكي كه گفتي

جالبه همه انتظار دارن روندي قابل پيشبيني و تكراري رو نبينن چه انتظاري دارين ؟ بوكسه ديگه قراره يك كدومش برنده بشه و طرف برنده راكيه چون برند فيلم به نامشه اما قدرت فيلم خيلي بالا رفته ... پرداخت فيلم به شدت بهتر شده، اين اتفاق از 6 شروع شد، از راكي 6. پرداخت به تنهاييه راكي، نوع برخورد با فرزندش و نوع برخرود با تنهاييه خودش و شهرتش كه ديگه فقط يادها ازش مونده و فرزندش داره با اون دست و پنجه نرم ميكنه تو محله و شهر همين اتفاق تو كريد افتاد منتهي گسترده در. تو فيلمهاي راكي تا راكي مسابقه نهايي رو ميبرد زارت فيلم تموم ميشد ولي تو كريد 2 اين رو شاهد بوديم كه يه جاهايي دوست داشتيم حتي دراگو مسابقه رو ببره (لااقل من اين احساس رو داشتم). دولف لاندگرن تو اين دهه از زندگيش همچنان با صلابته و انگار تازه بعد از اين همه بازيگري به پختگي رسيده. كريد بعد از آكوامن دومين فيلمي هستش كه از اين بازيگر صرفاً اكشن احساس رو هم ميبينم.تو آكوامن كه خيلي خوب بود حتي بهتر از اينجا. اسپويل آلارت :): خوب همه انتظار داشتن آخر فيلم كريد بزنه دهن مهن طرف رو سرويس كنه و انتقام پدرش رو با خون بگيره اما اون حركتي كه دولف لاندگرن (دراگوي پدر) زد و برام جالب بود و همين باعث شد يه وجهه تمايزي بين مجموعه كريد با راكي برام ايجاد بشه. در كل ثبول دارم، اون لذت ناب فيلمهاي راكي رو نداشت ولي خوب بايد دهه ها رو هم در نظر داشته باشيم اون موقع، اون نوع سبك فيلم ميطلبيد ولي الان، پرداخت اهميت بيشتري داره و خوب همينطوري كه دوستان گفتن به دليل نبودن موضوع و قابل پيشبيني بودن، پرداخت و داستانگويه فيلم و البته بازي بازيگرها پيشرفت چشمگيري كرده بود.

منم با نظرت موافقم خيلي نوشته هات دقيق و ظريف بود :))

بعدم كه باباش فوت شد ديد ارث خيلي توپي بهش رسيده دروازباني رو رها كرد و به خاطر هيجانات بالاي گنگستر بودن وارد اين وادي شد و درگيري هاي خيلي زيادي براش پيش اومد كه اين سريال از روي اون درگيري ها ساخته شاده :))

اشتباه نكن اين قسمت بزرگترين دشمن رو داشت... بزرگترين دشمن هر آدم... خود يا بهتر بگم منيت... خودپنداره اي كه درون رالف بود و به شكل يك وضوح خودپنداره بازتاب پيدا كرد خودش بزرگترين دشمن بود بعدم كه انقدر متن اين ماجراجويشون خوب نوشته و اجرا شده بود كه نياز به دشمن فرعي نداشت

الان دقيقا چي گفتي؟ :))