دیروز کارگردان: دنی بویل ریت: 7 ژانر فیلم فانتزی هست ولی بهتر بود ژانرش رو تخیلی اعلام میکردن بازی ها بسیار آماتور و تو دل نرو ..بازیگر نقش اول هیمش پتل بسیار ضعیف بود(احتمالا دنی بویل فکر کرده با تمام پتل ها و پاتیل ها میتونه موفق باشه در حالیکه دیو پتل استثنا بود) انتظار فیلم جذاب تری از دنی بویل که یکی از تاپ ترین فیلم های عمرم یعنی Trainspotting رو کارگردانی کرده داشتم یادآوری اغراق آمیز از بیتل ها با یه فیلم تخیلی با یه بازیگر هندی چیزی نبود که سر سوزن برای من جذاب باشه همینطور بالا کشیدن جک توسط اد شیران و مشهور شدن ناگهانیش هم توجیه سینمایی و عقلی نداشت 5/10

برادان کوئن فیلم بد تو کارنامه طولانیشون ندارن این فیلم هم با یه عالمه ستاره مثل برد پیت و فرانسیس مک دورمند و جورج کلونی و جان مالکوویچ و تیلدا سویینتون با یه تم کمدی با چند داستان موازی که به هم وصل میشن سیاست های CIA رو به سخره میگیره ولی شعارزده نیست و تم ماجراجویی و فان همیشگی برادران کوئن محسوسه هر چند بعضی جاها اتصال کاراکتر ها یکم از منطق خارجه و همینطور میتونست فیلم طولانی تر باشه و پایان بندی قوی تری داشته باشه ولی در کل خیلی خوب و راضی کننده بود 8/10

فیلم رو دیدم و باید بگم فیلم قبلی این کارگردان یعنی موروثی رو به زور دیدم و ریت ۴ دادم ولی این فیلم نشون داد که برای قضاوت زوده و واقعاْ‌ بین این همه فیلم های مزخرفی که هر روز میاد بیرون یه همچین فیلم جسورانه و متفاوتی حکم طلا رو داره تعلیق فیلم فوق العادست - موسیقی متن خاص و به جا - بازی های خوب -لوکیشن بی نظیر - طراحی لباس مناسب و فیلم برداری عالی فیلم و از همه مهمتر ساختارشکنی مذهبی و سنتی فیلم و نگاه جالب و متفاوت به مرگ در عین ترسناک بودن از نکات مثبت فیلمه و [spoiler]تاثیر تراژدی های مختلف روی شکستن روح و روان که تو سکانس آخر با لبخند دنی معنا گرفت[/spoiler] و نکته منفی فیلم زمان خیلی طولانی فیلم و چند سکانس اضافه که قابل حذف بود و استفاده زیاد از نماد تو فیلم که یه کم ریتم فیلم رو کند کرده بود و کارگردان میتونست حرف ها رو تو سکانس ها سر راست تر بزنه پی نوشت : بازی فلورنس پوگ در نقش دنی و به خصوص ویل پولتر تو نقش مارک بی نظیر بود (این پسر واقعاْ عالیه) ۲- به دلیل خشونت بالا و صحنه های جنسی برای دیدن با خانواده توصیه نمیشه 9/10

کیفیت این انیمیشن مثل همیشه بالا بود و از لحاظ ساخت آخرین تکنولوژی هایی که تو این صنعت هست رو توش میبینیم ولی از لحاظ داستان به نظرم به نسبت قسمت های شاهکار قبلی یه خلا و کمبود سوژه میشد توش دید سه قسمت اول این انیمیشن واقعاْ‌ جای هیچ حرفی رو باقی نمیزارن داستانی که براساس اون ماجراجویی شخصیت ها رو میبینیم به نظرم یکم تکراری و حتی پیش پا افتاده بود ولی پرداخت خیلی خوبی داشت به خصوص اواخر داستان که به نظرم خوب هم تموم شد مساله دیگه به وجود اومدن شخصیت های فرعی خیلی زیاد بود که باعث شلوغ شدن و سردرگمی میشد و توجه نکردن به شخصیت های قبلی که تقریباٌ تو این قسمت هیچ نقشی نداشتن/در کل به نسبت قسمت های قبلی پایین تر ولی نسبت به خودش خوب 8/10

فیلم های پل توماس اندرسون خیلی خاص و زیبایست و همیشه از یه گام و ریتم استرس زا و ساده هم برای موزیک متن فیلم هاش استفاده میکنه که فوق العادس به خصوص توی ۱۰ دقیقه ابتدایی این فیلم شاهدش هستیم همینطور فیلم برداری و فضاسازی هاش خیلی متفاوته اگه زیاد فیلم دیده باشین متوجه تفاوت ها میشین و هر کسی که تو سینما دنبال محتواست نه پر کردن ظرف چیپس و تخمه قاعدتاْ‌ لذت میبره بازی خواکین فینیکس جای هیچ حرفی رو باقی نمیزاره و انصافاْ گرفتن اسکار حقش بود ولی از شانسش خورد به لینکن و دنیل دی لوییس /سکانسی که با مرحوم فیلیپ سیمور هافمن مونولوگ ابتدایی برای معارفه داره و قرار بر این بود که پلک نزنه یه کلاس بازیگریه به خصوص بدون کات و پلک زدن اشک هم میریزه و فریاد هم میزنه و ..(دقیقه ۴۲)/از جهت سبک کردن بار انتظار برای فیلم جوکر این فیلم خواکین فینیکس حتماٌ توصیه میشه فیلم انتقادی و اشاره به زندگی با رنج زیر بار ارباب های مختلف زندگی اعم از ارباب های بیرونی (ارباب جنگ) ارباب عشق و بردگی و همینطور نفس سرکش انسان یعنی ارباب درون (مستی و دایم الخمری) داره و متد و کتاب استاد انتزاعی فیلم یعنی هافمن نمادی از پوچی تلاش انسان برای رسیدن به آرامشه که تو پایان فیلم [spoiler]جدایی فردی از مستر این مورد رو تایید میکنه[/spoiler] 9/10

چند روز پیش بابل رو دیدم ُدیروز ۲۱ گرم و امروز این شاهکار رو برای بار چندم و احساس میکنم دور دنیا رو تو چند روز قدم زدم و به همون حد تجربه و خستگی و درد کشیدم این سه فیلم به قدری بزرگ هستن که به نظرم هیچ نقد و تفسیری نمیتونه حق مطلب رو بیان کنه و به حدی واقع گرا و تلخ و همینطور بدون سرمایه گذاری وارنر بروز و یونیورسال و بقیه مافیا سینما باعث شده هیچ آکادمی ای جوایزی که حقشون بودن رو بهشون ندادن هر سه کپچر فیلم عشق سگی یه پوسته دارن اون هم تلاش برای رسیدن به رویاهای رنگارنگ از راه های انسانی و غیر انسانی هست و توی یه چیز مشترک هستن : فقدان از دست دادن دوست و سگ و عشق در اپیزود اول برای اوکتاویا از دست رفتن عشق و زیبایی و شهرت برای والریا در اپیزود دوم از دست دادن زن و فرزند و سگ ها برای چیوو توی اپیزود آخر و در نهایت ادامه زندگی با فقدان هایی که به دست میاریم سه گانه آریاگا و ایناریتو سه گانه فقدان-انسان گرایی- تاثیرات کوچیکترین رفتارها روی زندگی یا همون اثر پروانه ای هست و برای من یه سه گانه در حد پدرخواندست 10/10

ANNA کارگردان: لوک بسون ریت: 6.6 اگه دنبال یه فیلم اکشن پر محتوا از این کارگردان مثل لیون هستید اصلاً دور و بر این فیلم نرید اگه سطح توقعتون رو بیارید پایین و برای دو ساعت منطقتون رو فراموش کنید فیلم سرگرم کننده ایه تغییر مداوم سال وقوع داستان و وجود لوکیشن بی منطق پاریس از موارد خسته کننده فیلمه همینطور "پرستو" داستان یعنی آنا یعنی یه دختر بیست ساله روس که تمام فنون رزمی و دفاعی رو بلده [spoiler]ک.گ.ب و سی.آی.ای رو دور میزنه و خودش به تنهایی قهرمان جاسوسی کل دنیا میشه [/spoiler] کاملاً متوسط 6/10

چند خط زمانی و چند شخصیت و مکانی که به صورت درهم نمایش داده میشن ولی به صورت بسیار شگفت انگیز قطعات پازل توسط فیلمنامه و ایناریتو و تدوین بی نظیر فیلم به هم میچسبن و کسی که فیلم رو کامل درک کرده باشه امکان نداره نمره ای به جز 10 بهش بده بازی ها فوق العادن از بازیگر مورد علاقم شان پن تا نائومی وات بی نظیر و دل تورو بهترین بازی هاشون رو انجام میدن تاثیر ادم ها روی همدیگه / تاثیر اتفاقات و تصمیمات کوچک روی زندگی انسان ها / توهم نشون دادن وجود نیروی ماورا و بالا دستی مواردی هست که به وضوح توی فیلم های ایناریتو به خصوص فیلم هایی که گیلرمو آریاگا نویسندگی کرده دیدم و به شدت ازش لذت میبرم 10/10

فضای اول فیلم شبیه فیلم های ترسناک با تم جا به جایی اشیا تو خونه و گم شدن یه نفر تو جنگل بود ولی هر چی جلوتر رفت با اینکه بودجه ساخت فیلم فقط 6 میلیون دلار بود ایده و پردازش خوبی داشت و از معدود فیلم های ترسناکی بود که واقعاً دلهره آور بود و غیر قابل پیش بینی, همینطور موضوع فیلم جالب و قابل تامله به شخصه فیلم رو پسندیدم و تماشاش قطعاً ارزش داره 8/10

The Secret life of Pets2 زندگی مخفی حیوانات 2 بودجه: 80 میلیون دلار کمپانی : یونیورسال این مجموعه انیمیشن , سری بسیار زیبا و آموزنده ای هست که احساسات حیوانات رو به صورت واقعی به نمایش میزاره و کیفیت ساخت بالایی هم داره و از صداپیشه های خوبی (حتی هریسون فورد) درش استفاده شده این قسمت سه داستان ساده 1- سفر مکس و روستر به مزرعه 2- حضور گدجت در کلونی گربه ها 3- آزادسازی ببر مظلوم از سیرک توسط روستر رو به زیبایی به هم وصل میکنه و لحظات شاد و مفرحی برای مخاطب ایجاد میکنه در عین حال پیام آموزشی این قسمت مقابله با ترس بود که برای مخاطب کم سن و بزرگسال میتونه تاثیرگذار باشه 8/10

The Dead Don't Die مرده ها نمیمیرند کارگردان: جیم جارموش ریت: 5.6 اگه نمیدونستم کارگردان فیلم جیم جارموشه و فیلم رو میدیدم با همون صحنه دیدن زامبی ها و سلنا گومز فکر میکردم یه کارگردان ۲۰ ساله که داره پروژشو تحویل میده این فیلم رو ساخته و از همه عجیب تر اینه که نامزد جایزه معتبر نخل طلا هم بود جارموش سعی کرده مصرف گرایی و انسان های مصرف گرا رو به زامبی و جهان کنونی رو رو به زوال نمایش بده ولی اصلاْ‌ نمادهاش در نیومده و هیچ چیز سر جاش نیست و ریتم کند و کمدی بی منطق فیلم یه فیلم خیلی ضعیف رو به ارمغان آورده 5/10

تنها فیلمی که از ایناریتو ندیده بودم و به معنای واقعی یه شاهکار رو از دست داده بودم همیشه فکر میکردم به خاطر حضور برد پیت و بلانشت یه فیلم معمولی و هالیوودیه در حالیکه یه شاهکار مستقل و پر مغز از سه داستان در سه نقطه جهان شرق و غرب و خاورمیانه با تاثیر روابط انسان ها روی هم مشابه عشق سگی ولی با محوریت انسان ها و فرزند های اون ها بازی ها بی نظیره و فیلمنامه به حدی قوی هست واقعاْ‌ یه لحظه نمیشه از فیلم جدا شد و مثل تمام فیلم های دیگه استاد معاصر ایناریتو فیلمبرداری و ادیت و موسیقی هم بی نقصه قطعاْ بهترین فیلمی که تو شیش ماهه اخیر دیدم و مطمعنم باز هم تماشا میکنم 10/10

Pain And Glory درد و افتخار کارگردان: پدرو آلمادوار ریت: 7.8 برنده بهترین بازیگر مرد جشنواره کن برای آنتونیو بندراس و نامزد نخل طلا و برنده بهترین ساندترک جشنواره کن 2019 فیلم آخر آلمادوار تا حد زیادی مشابه فیلم قبلی یعنی خولیتا بود ولی به مراتب ساده تر و با لوکیشن های کمتر نمیدونم این فیلم داستان زندگی خود آلمادوار بود یا شخص خاصی ولی به نوعی بوی سفارشی سازی میداد در عین حال که تمام مولفه های یه فیلم خوب و هنری و سینمایی رو داشت داستان کارگردان و نویسنده ای که با درد فقر و اعتیاد و مشکلات جسمانی از زندگی تقریباً هنری و خاطرات گذشته لذت هم میبره و طبق روال این روزها قاعدتاً همجنسگرا هم هست بازی باندراس چشم نوازه و فیلم میتونه علاوه بر کاندیدا شدن در بخش خارجی زبان اسکار نامزدی اسکار رو برای باندراس هم داشته باشه لحظات کوتاه حضور پنه لوپه کروز هم تاثیرگذار بود / فیلم آنتراک عالی ای برای دوری از بلک باسترها و کمدی هجوهای باکس آفیسی و آشتی موقتی با سینمای واقعیه 8/10

فیلم بسیار دلنشینی بود در بسیاری از جهات شبیه فیلم هدف یک سگ ولی این فیلم نسخه کامل تری بود هرچند تهیه کننده هر دو لس هالمستروم هست به زیبایی هرچه تمام تر هدف وجودی یک سگ یعنی خدمت به انسان ها و دوستی باهاشون رو از ابتدا با بیلی تا انتها با مکس میبینیم اتفاقات دراماتیکی که برای سگ ها میوفته و سکانس دویدنشون توی علفزار و در انتها پیوستگی تمام این ها و رسیدن به پدر خانواده که نماد انسان هاست واقعا قشنگ و احساسی کار شده بود و کسایی که مدت کوتاهی با سگ ها وقت گذرونده باشن متوجه شدت عواطف و احساسات و باهوشی این موجودات استثنایی میشن که تو فیلم به خوبی میبینیم هم از لحاظ فیلمنامه به خصوص تدوین و گریم فیلم عالی هست ..خیلی لذت بردم 9/10

در ابتدا فقط این حس رو داشتم که دارم یه کپی از بوهیمین رپسودی میبینم با بازی تارن اگرتن و زمانی که زندگینامه غرق در همجنسگرایی التون جان شده بود فیلم برام کلیشه ای شده بود ولی چرخش اواسط فیلم یعنی پر و بال دادن به سقوط زندگی التون جان به دلیل اعتیاد به الکل ؛ کوکایین و س.کس فیلم رو نجات داد و اوج فیلم صحنه [spoiler]اوردوز و سقوط التون جان توی استخر بود زمانی که با معصومیت و کودکیش روبه رو میشه[/spoiler] و پخش همزمان ترانه راکتمن که بهترین کارش هست فیلم رو نجات میده و بازگشت به زندگی با قوت اراده و باز پخش ترانه من هنوز سرپام فیلم رو به بهترین شکل تموم میکنه که میتونم بگم یه فیلم خوب دیگه از دکستر فلچر بود 7.5/10

سریال خوبی بود بین سریال های دیالوگ محور با بودجه کم یکی از ساده ترین و بهترین موضوع ها رو داره/نمیتونم بگم شاهکار، چون توی سینما و تلویزیون هیچ اثری پیدا نمیشه تا براش حداقلِ هزینه کلان نشه بتونه تبدیل به اثری برجسته بشه حالا هرچه قدر هم ذهن سازنده خلاق باشه تاثیر گذار هست ولی نه چندان زیاد تجربه دیدن این سریال هم خیلی خوب بود و تو یه روز پروندش بسته شد و خاطره خوبی از نتفیلیکس به جا گذاشت به 4 اپیزود اول ریت 9 و به دو اپیزود آخر 8 میدم و مجوع 8.6 که توی IMDB به 9 گرد میکنم.

سریال رو شروع کردم و سه اپیزود اون رو پشت هم دیدم و سه قسمت نهایی رو تا ساعاتی دیگه خواهم دید کل فصل 3 ساعت هست و به شدت ارزش وقت گذاشتن رو داره سریال بسیار ساده در یه محله پیر و متوسط نشین لندن در جریانه که شخصیت اصلی سریال یعنی تونی مثل تمام تونی های نقش اول دیگه (تونی سوپرانو) بازی جذاب و دلنشینی داره شخصیتی که بعد از دست دادن زنش به نیهیلیسم و آتئیسم رسیده و هیچ لذتی از زندگی نمیبره و به طبع اون پرخاشگر و ضد اجتماع شده و مثل اکثریت این قبیل شخصیت ها تنها دوستش یه سگ وفاداره زمانی که تونی چیزی برای خوردن نداره و کورن فلیکسشو با آب میخوره میره هایپر مارکت و فقط یه غذای سگ بر میداره چیزی که سریال رو جذاب میکنه تقابل شخصیت های به وجود اومده توسط خالق داستان با تونی هست نامه رسون معتاد و پدر پیر تونی و مستخدمش و همینطور شخصیت های داخل انتشارات به شدت سریال رو توصیه میکنم و برای من خیلی محسوس و قابل درک بود همیشه از دیدن سریالهایی با شخصیت تک محوری که به پوچی رسیده لذت میبرم تا اینجا 9/10

یکی از بهترین مستند هایی که تو عمرم دیدم یه مستند باید خیلی عالی باشه که هم یه واقعه اتفاق افتاده رو نشون بده هم حس تعلیق ایجاد کنه روحیه و طرز تفکر الکس هونولد باورنکردنیه یه مستند انگیزشی عالی برای رسیدن به هدف 9/10

مجموعه جان ویک از معدود مجموعه اکشن هایی هست که کیفیت لازم رو برای جذب بیننده داره و این قسمت هم با اینکه یکم تو قصه گویی اغراق میکنه و به نوعی تو داستان سرایی کم میاره ولی باز هم کیفیتشو از دست نمیده و پر از صحنه های جذابه بر خلاف مجموعه بورن که اکشن در خدمت داستانه توی جان ویک داستان در خدمت اکشنه و بر اساس صحنه هایی که قراره خلق شه نویسنده داستان های مختلف ایجاد میکنه [spoiler] قسمتی که هتل کانتینتال رو غیر مقدس اعلام میکنن و منتظر حمله انجمن هستن واقعا عالی و هیجانی بود و همینطور همکاری سگ ها با هالی بری و کیانو[/spoiler] قسمت های بعدی هم تو راهن و من قطعا تماشا خواهم کرد چون ارزش وقت گذاشتن رو داره 8/10

After بعد از کارگردان: جنی گیج ریت: 5.5 وقتی توفیق اجباری نصیبتون میشه یعنی خودتون فیلمی رو برای دیدن انتخاب نمیکنید باید تاوان عدم انتخابتون رو بدین تجربه دیدن فیلمِ After فاجعه نبود ولی واقعاً کلافگی خاصی برای کسی که تو فیلم دنبال محتوا هست ایجاد میکنه به خصوص تم تینجری فیلم و پیچش های خنده دار داستان به این موضوع کمک میکردن 5/10

Lucky خوش شانس کارگردان: جان کارول لینچ ریت: 7.3 فیلم لاکی فیلمی گمنام که بین هیاهوی بلک باستر های 2017 مثل بلید رانر - ثور- اسپایدرمن و کینگ کنگ اکران شد فیلم سر راستی که با بازی درخشان مرحوم هری دین استتون به موضوع زیستن و مرگ میپردازه تم صحرایی فیلم و موزیک کانتری و دیالوگ هایی که یه کلمش اضافه نیست از نظر من یه شاهکار فلسفی رو بوجود آوردن و این داستان جایی دراماتیک تر میشه که هری دین دو هفته قبل از اکران فیلم از دنیا میره و این فیلم دقیقاً زندگی نامه خودش رو شکل میده حضور کوتاه ولی پر بار دیوید لینچ هم تو فیلم بیهوده نیست و دیالوگ هایی که از زبان لینچ در مورد لاکپشتش میشنویم یکی از زیباترین دیالوگ هایی بود که تو عمر فیلم دیدنم شاهدش بودم نمره من به این شاهکار ساده و روان 10/10

نه دوست عزیز به هیچ وجه داستان برکینگ بد لو نمیره ولی برای لذت بیشتر از این سریال بهتره برکینگ بد رو تموم کنی و بعد شروع به دیدنش کنی

داستان و موضوع فیلم از فیلم های هندی هم جلو میزنه و یه ژانر جدیدی از تخیل رو بوجود میاره/ وزیر امور خارجه که یه دل نه صد دل عاشق فرد فلارسکی (ست روگن) میشه (فقط اون تیکه که بهش میگفتن CUM MAN (ج.ق.ی)) به جز کمدی موقعیت هایی که اکثراٌ توشط ست روگن ایجاد میشه و واقعاً هم خنده داره دیگه هیچی نداره 5/10

فصل چهارم که تو راه هست فصل آخره-اسپین آف هم نداره-معمولا از سریال های خیلی بزرگ اسپین آف میسازن

نزدیک دو هفته هست که با وجود مشغله زیاد شروع به دیدن این سریال کردم و به حدی باهاش ارتباط برقرار کردم که به نظرم نه تنها قوی ترین اسپین آف سالیان اخیر هست بلکه برای کسی که سریال برکینگ بد رو هم ندیده داستان بسیار مستقل و گویایی داره شخصیت پردازی چیزی در حد شاهکاره برای مثال از صفر تا صد شخصیت مایک ارمنتراوت رو تو سریال میبینیم همینطور شخصیت جیمز مکگیل یا همون سال گوودمن آینده با بازی بی نظیر باب اودنکیرک کاملا واکاوی میشه و به نظرم باب اودنکیرک شخصیتی موندگار مثل دکتر هاوس و تونی سوپرانو تو تاریخ تلویزیونه از نقاط قوت سریال نویسندگی بی نظیر اونه که علاوه بر داستان جنایی و محتوای درام سریال بار کمدی و آموزشی هم داره همینطور نکات بسیار ریز قضایی..روابط پیچیده خانوادگی و انسانی مثل روابط دو برادر که شعار زده نیست و کاملا باورپذیره.. فیلم برداری سریال چیزی در حد سینما و قوی تر از اونه..نماهای بسته داخل یخچال و صندوق پست و همراهی و چرخش دوربین روی لاستیک ماشین و خیلی موارد ریز دیگه که باید دید تا فهمید ترک ساندها و اسکور سریال هم جای حرف باقی نمیزاره تا به امروز که اواسط فصل سوم هستم به تک تک اپیزود ها ریت دادم و هیچکدوم کمتر از هشت نگرفتن و قطعا نمره من به این شاهکار کمتر از ده نیست فضای سریال یعنی درامی تک محور با بازی یه شخصیتی مثل جیمز مک گیل که حوادث و رابط پیچیده ای با ژانرهای مختلف داخلش داره و واقعیت گراست دقیقا سریالیه که همیشه دنبالش بودم بی صبرانه منتظر یک پایان زیبا توی فصل های آینده هستم .

کاملاً درسته اگه خود کامرون پشت دوربین بود قطعاً فیلم دیگه ای از آب در میومد

جواب طفل فاقد شعوری مثل تو رو نمیدم ولی یادت باشه همیشه جواب ابلهان خاموشی نیست

یه قسمت از حرف من رو برش میدی و واسه خودت تفسیر میکنی جالبه که قبلا زیر پست شزم هم ریپلای کردی و بهت گفتم هروقت به سن قانونی رسیدی زیر پست های من ریپلای کن منظور کلیت موضوع فیلم بود در مورد سوالت هم فقط در مورد عزیمت خارج از کشور باید بگم افرادی که میرن عمدتا جهت فرار از زندگی در کنار نادان هایی مثل تو این کارو انجام میدن

یکی از بدترین فیلم هایی که چند وقت اخیر دیدم شاید خیلی ها از چشم های درشت آلیتا و جلوه های ویژه فیلم و مبارزه هاش خوششون بیاد ولی من قطعاً یکی از اون ها نیستم موضوع فیلم به حدی بی خود بود که هیچ رقمه راه نداشت بتونم ارتباط برقرار کنم تمام مدت از یه مکان بالای زمین به اسم زالم صحبت میشه و افرادی که معلوم نیست چرا میخوان برن اون بالا ربات های خوب و بد اصلاً شخصیت پردازی نشدن شخصیت خاکستری جنیفر کانالی هم اصلا ً بی ربط ترین قسمت فیلم بود چند بار خواستم ببندمش ولی به زور تا آخر دیدم انصافاً از رابرت رودریگز انتظار این هجو پولساز رو نداشتم 2/10

حساب دیدن این انیمیشن از دستم در رفته هنوز نوار وی اچ اس دوبله شدشو که روش نوشته بود داستان اسباب بازی ها رو دارم و یادآور خاطرات خوب دوران کودکیه تمام اجزا این انیمیشن حساب شدن و به معنای واقعی انقلابی در دنیای انیمیشن به وجود آوردن تقریبا تمام انیمیشن های حال حاضر یه جور کپی از سری اسباب بازی با داستان متفاوت هستن ریزه کاری های بصری و کمدی موقعیت های لحظه ای که توسط شخصیت های متنوع این انیمیشن ایجاد میشه باعث ریتم تند و خستگی ناپذیر شدنشه همینطور صدای اعجاب انگیز تام هنکس و همینطور تیم آلن به مناسبت اکران قسمت چهارم این شاهکار سه گانه رو برای بار n ام دیدم و هر بار بیشتر از پیش لذت میبرم 10/10 برای کل این مجموعه و بی صبرانه منتظر قسمت چهارمم

لطفاً دوستانی که به سن قانونی نرسیدن زیر کامنت من ریپلای نکنن کسی نه از مارول دفاع کرد نه دی سی رو کوبید نظر در مورد کلیت ابر قهرمانی هاست برای مثال دکتر استرنج کاملاً قدرت هاش منطقیه ولی رو چه منطقی گلوله روی صورت شزم اثر نداره!

عالی بود دقیقا

فرق عمده ابر قهرمان های مارول با دی سی اینه که مارول بابت هر قدرتی که از ابرقهرمان ساطع میشه یه دلیل قانع کننده میاره ولی ابر قهرمان های دی سی ناگهان هزاران قدرت نا متناهی پیدا میکنن شزم قهرمان جدید دی سی هم از این قاعده مستثنی نیست در مجموع فیلم ضعیفی نبود ولی به هیچ وجه چیز خاصی هم نبود و موقع دیدنش حسی که داشتم انگار داشتم چند تا قسمت سریال فلش رو پشت هم میدیدم مدت زمان فیلم هم خیلی غیر منطقی زیاده این تایم برای تشریح داستان های مفصل و پر مغز لازمه ولی برای یه فیلم معمولی ابرقهرمانی دوساعت و یازده دقیقه؟! به زور چپوندن نژادهای مختلف تو فیلم هم دیگه داره تهوع آور میشه نه فقط تو این فیلم (اشتباه نشه من مشکل نژادپرستی ندارم ولی با قاطی کردن سینما و استفاده ابزاری از سینما برای برابری نژادی و همجنسگرایی و فمینیسم کاملاً مشکل دارم) آخر فیلم هم نشون داد باید منتظر قسمت های بعدی هم باشیم (به شخصه علاقه ای برای دیدن ادامه شزم ندارم) 6/10

Gloria Bell کارگردان : سباستین للیو ریت: 6.5 فیلم قبلی این کارگردان تمام زیر و بم زندگی ترنس سکشوال هارو نشون میداد و مشکلات ناشی از این مورد که باهاش درگیرن حالا توی این فیلم زن درمانده و میانسالی که بحران میانسالیشو طی میکنه و توی کلاب های رقص به دنبال لذت بردن از زندگیشه و فیلم به شدت عمیق وارد زندگی گلوریا بل میشه و بازی فوق العاده زیبا جولیان مور کاملا فیلم رو باورپذیر کرده همینطور بازی عالی جان تورتورو در نقش مرد به ظاهر عاشق پیشه ای که هنوز اراده ای از خودش نداره موسیقی متن بسیار عالی و ترک ساندهای زیبایی که به موقع پلی میشن بار درام فیلم رو قوی تر کردن ممکنه هر کسی از این فیلم لذت نبره ولی به شخصه این فیلم رو یکی از بهترین فیلم های امسال میدونم 9/10

با احترام متقابل حق با شماست ولی معنی گناه هم براش بسیار رایجه ولی به صورت عامیانه معنی معاون میده و من اینجا اشتباه ترجمه کردم

یک و نیم متر فاصله کارگردان: جاستین بلدونی شروع فیلم خیلی تینجری و معمولی بود واقعاً نیم ساعت اول فیلم برام خسته کننده بود به مرور موضوع قابل درک تر میشه و احساسات جریان قوی تری پیدا میکنن هرچند در نگاه اول ممکنه اینجوری برداشت بشه که این فیلم کپی از فیلم ستاره بخت ماست ولی تفاوت هایی هست که فیلم رو متفاوت میکنه توی اون فیلم دو معشوق بیمار میتونستن همدیگرو لمس کنن ولی اینجا مورد خاص فاصله یکی و نیم متری مطرحه فیلم متوسط خوبی بود ولی نه عالی 7/10

هتل بمبئی ریت: 7.7 کارگردان: آنتونی ماراس فیلم بر اساس وقایع تروریستی سال 2008 در شهر بمبئی هند ساخته شده ولی چون تجربه اول فیلم سازی کارگردان بوده و همینطور بازیگر های فیلم به غیر دیو پتل اکثراً درجه دو هستن پرداخت بسیار ضعیفی داره در حالیکه میتونست از این موضوع یه اکشن هیجانی خوب در بیاد تروریست ها خیلی ضعیف بازی می کنن و اصلاً شخصیت پردازی نشدن و همینطور اکثر افراد درگیر توی هتل موضوعی که نویسنده روش تمرکز کرده بود خیلی حاشیه ای بود و تصاویری که مستند وار وسط فیلم نشون داده میشد فیلم رو آماتور تر میکرد با ارفاق 6/10

روانی فیلمی ساده در عین حال بسیار پیچیدست دو موردی که فیلم رو خیلی برجسته میکنه یکی تعلیق عجیب غریب فیلمه که از خصوصیات بارز تمام فیلم های هیچکاک هست به طوریکه تا 2 دقیقه انتهایی فیلم هنوز مشخص نیست چه اتفاقی افتاده یا قراره بیوفته مورد بعدی نماد های روانشناختی خفنی هست که به نسبت سال ساخت فیلم واقعاً از خودش جلوتر بود و بعید میدونم 60 سال پیش مشکل دو قطبی شخصیت به این حد شناخته شده بوده باشه که تو این فیلم به وضوح بهتر از هر کلاس روانشناسی مطرح میشه همینطور بحث عقده ادیپ فروید هم در کنار دو قطبی شخصیت چاشنی های روانشناسانه فیلم هستن بازی های روان و فیلم نامه جذاب و لوکیشن های محدود در عین حال جذاب , فیلمِ خوب و موندگاری رو رقم زدن که دیدنش همیشه جذابه 9/10

فیلم های گای ریچی پر از شخصیت های گوناگونه که به نوعی با هم کانکت میشن و شخصیت پردازی های کارگردان هم عالیه توی این فیلم هم بر خلاف معمول اسامی شخصیت ها اول فیلم معرفی میشن (برای درک راحت تر فیلم) در مورد فیلم فقط میتونم بگم از نظر من یکی از بهترین کمدی جنایی های تاریخه بازی ها عالی بخصوص لهجه کولی برد پیت تمام شخصیت های خلق شده توی فیلم فراتر از عالی هستن در مورد فیلمنامه هم چیزی نگم بهتره نمیدونم چندتا ذهن خلاق مثل ریچی تو جهان وجود داشته 10/10

BullshiT واژه حقیری برای وصف این فیلمه همه چی بده فیلم نامه نماد های بی خود صحنه های اضافه (چرا واقعاً دو ساعت؟؟!) سیاه پوستی که سوار قایق تفریحی میشه و [spoiler]کشته شده های داستان همه سفید پوستن و احمق های داستان سفید پوست ولی پدر سیاه پوست خانواده که بازیش از یه بچه ده ساله بدتره زنده میمونه و مادر سیاه پوست خانواده قهرمان داستانه[/spoiler] اون همزاد های زیرزمینی هم نماد انسان های نادیده گرفته شده جامعن لابد باز هم همون سیاه پوستا تنها قسمت جالب فیلم که خیلی حال کردم لحظه ای بود که الیزابت ماس به ضبط اتومات گفت کال د پلیس و آهنگ فاک د پلیس NWA پلی شد و به خاطر همون 4 میدم

خیلی فیلم مفرح و عالی ای هست تم فیلم شبیه فیلم های برادران کوئن هست فیلم نامه حرف نداره کمدی عالی و به جا دیالوگ ها معرکه دقیقاْ جایی که فکر میکنی الان دیگه آخرشه یه سورپرایز جدید رو میشه یه کمدی جنایی چند لایه فوق العاده که نمیتونم کمتر از 10 نمره بدم

قسمت 10 (پایان فصل اول) If You're Going to Bow, Bow Low اگه می خوای سر تعظیم فرود بیاری رقت بار انجامش بده آسام که قسمت اول یه پیاز چرون بی ارزش بود و با شانس و اقبال وارد گنگ هاپ وی شده بود [spoiler]بعد از اخراج موقتش از هاپ وی وارد دنیای پر رنج و درد چینی های مهاجر واقعی شد که بخت و اقبال اون رو نداشتن و مشقت واقعی مهاجرها کاملاْ قابل درک بود[/spoiler] شخصیت لیری در مواجهه با سیاه پوست های داخل بار ایرلندی خیلی چند گانه عمل میکنه و نشون میده کاملاْ‌ خاکستریه [spoiler]رو در رو شدن لیری با باکلی و آسام [/spoiler] کلی داستان جدید برای فصل های بعدی رقم میزنه همینطور با[spoiler]مرگ مرسر و جانشینی دخترش پنی و کل کل اولیش با باکلی [/spoiler] باز هم مسائل جذاب دیگه ای در فصل های بعدی در راهه قدرت تانگ فانگ های هم برای جذابیت آینده محله چینی ها لازم بود داستان این فصل به بهترین نحو ممکن به اتمام رسید و میشه از الان منتظر فصل هیجان انگیز بعدی بود/ در مجوع سریال بسیار خوش ساختی بود که قطعاْ ارزش دیدن و انتظار هفتگی رو داشت 9/10 90/10 =9+9+9+9+8+8+9+10+10+9 ریت من به طور میانگین به فصل اول=9

موضوع فیلم که بر گرفته از کتابی به همین اسم از آقای پی.دی.جیمز هست کاملاً سلیقه ای هست از نظر من هم موضوع فیلم و هم خود فیلم مزخرف و آشفته بازاری بیش نبودن آقای آلفونسو کوران که خودش مهاجر مکزیکی بوده به زور مسائل مهاجرا رو تو فیلم چپونده و همینطور خلقت بشر که خطرناک ترین گونه موجودات هست رو ماورایی و مقدس نشون میده ریتم فیلم هم کند و بسیار حوصله سر بر فیلم برداری و پرداخت فیلم خوبه در مجموع هیچ ارتباطی برقرار نکردم 5/10

قسمت نهم: Chinese Boxing باکس چینی با اینکه با توجه به اتفاقات قسمت قبلی و همینطور اسم اپیزود انتظار داشتیم این قسمت فقط به مبارزه نماینده دو تانگ هاپ وی و لانگ زی ختم شه ولی سورپرایز کم نداشت مثل [spoiler]شکست آسام تو رینگ و عکس العمل سرد خواهرش نسبت به حتی کشته شدنش - عشق و علاقه پنی به آسام - صحنه آخر که سورپرایز رو کامل کرد یعنی درگیری آفیسر لی شخصیت محبوب سریال با سردسته جدید و خشن و با ابهت فانگ هی [/spoiler] شخصیت واقعی باکلی هم رونمایی میشه و توی چهرش کاملاً میشه دید که نقشه هایی برای سر و ته کردن شهردار داره 9/10

مینی سریال هست و با همین ۵ قسمت تموم میشه

قسمت پنجم (قسمت آخر): Vichnaya Pamyat حافظه ابدی نتیجه گیری به بهترین نحو ممکن انجام گرفت ده دقیقه نخست برای بار اول تصاویری از ساعات قبل وقوع حادثه دیدیم و یه جورایی کمک به فهم نقش مخرب دولت ها و سازمان اطلاعاتی اون ها می کنه که فلسفه وجودیشون آرامش مردم هست و همیشه بر خلاف اون و بر اساس تثبیت قدرتشون حرکت میکنن بر اساس چیزی که تو سریال نشون داده شد [SPOILER]والری لگاسوف و بوریس شربینا قهرمان های انکار ناپذیر این حادثه بودند همینطور شخصیت خیالی خومیوک و در طرف دیگه عامل اصلی حادثه دیاتلوف و سهل انگاری های دولتی بودند[/SPOILER] مفهوم مهمی که پشت این سریال بود اینه که حقیقت هیچ وقت پنهان نمیمونه و حتی اگه با عوام فریبی و سازماندهی دروغی رو به عنوان حقیقت بیان کنند گذشت زمان خودش عامل حل کننده اون دروغه و حقیقت مثل اورانیوم پایداره 10/10 9+10+9+9+10 = 47/5 ××× 9.4

The Mule جابه جا کننده ریت: 7.1 کارگردان: کلینت ایستوود تا الان نشده از ایستوود فیلمی ببینم که از دیدنش ناراضی باشم چه فیلم هایی که کارگردانی کرده چه فیلم هایی که فقط به عنوان بازیگر داخلش حضور داشته این فیلم هم یه درام - جنایی متوسط بود که حول بحران پیری ارل (کلینت ایستوود) و مشکلاتش با خانوادش و شغلی که از دست داده به صورت اتفاقی وارد جریانات کارتل مواد مخدر میشه و در لحظه زندگی کردن خیلی چیز ها براش به ارمغان میاره و خیلی چیز ها رو هم ازش میگیره فیلم متوسط قابل قبولی بود 7/10

قسمت چهارم: The Happiness of All Mankind خوشحالیِ تمام بشریت سوزناک ترین صحنه های این اپیزود مربوط به نابودی اجباری سگ ها و حیوانات خانگی بود و نمایانگر این بود که به علت جاه طلبی و قدرت طلبی دولتها همواره بیگناه ترین موجودات باید تاوانش رو پس بدن و شعار عوام فریب دولت شوروی هم نام و نماد این قسمت بود "خوشحالی تمام موجودات" پروپاگاندا دولتی موجب این شد تا با دادن اطلاعات غلط به جوامع بین المللی (کم اعلام نمودن میزان تشعشعات) ابزار پیشگیری درست در اختیار قرار نگیره و باز هم انسان ها (سربازها) تاوانشو پس بدن صحنه تاثیر گذار دیگه این اپیزود مباحثه لگاسوف و شربینا و خومیوک در رابطه با جنبه های ایجاد این حادثه بود و نشون میداد دولت شوروی از عدم پیشگیری دکمه AZ-5 از قبل اطلاع داشته ولی بنا به منافع سیاسی و مالی هیچ وقت صحبتی از اصلاح و تعطیلی راکتورهای هسته ایش به زبون نیاورده حالا میشه این رو به جوامع دیگه هم بسط داد و باز هم میشه کنایه خوشحالی بشریت با داشتن سوخت پاک رو توش گنجوند.. مطمعناً سریال مقاصد سیاسی بالایی رو دنبال می کنه و به نظرم تا حالا تو این مورد عادلانه رفتار کرده در اپیزود بعدی نقش دقایق و ثانیه ها در دادگاه نشون داده میشه و به نظرم قسمت آخر فوق العاده جذابه 9/10

اینجا آپلود کردم: http://up44.ir/2viijdpf

قسمت هشتم: They Don't Pay Us Enough to Think بهمون پول کافی برای فکر کردن نمیدن پشت پرده بازی قدرت انجمن ها دست های بزرگ دیگه ای مثل تمام مناسبت های سیاسی وجود داره بعید نیست که سناتور کرست که قصد داره تا با برانگیختن احساسات نژادی برای ریاست جمهوری رای جمع کنه پشت تمام درگیری های تانگ های چینی باشه به وسیله مهره هایی مثل معاون شهردار یعنی باکلی و وانگ چاو در صدد انجامش باشه شخصیت های جدیدی رو میشن مثل فاحشه وارداتی (یومینگ زو) که نشون میده اون هم داستان های زیادی تو بک گراندش داره همین طور معاملات پشت پرده آتوی (ماماسان فاحشه خونه) توسط پترسون که موجبات [spoiler]قتل یک شخصیت مهم تجاری سیاسی رو فراهم کرد[/spoiler] رابطه آسام و پنی [spoiler]توی استند بای اجباری قرار گرفته و مطمعنم این رابطه به سرانجام میرسه[/spoiler] فیلمنامه به قدری قویه که از هر قسمت یه لینکی به داستان اصلی پیدا میکنه نمونش لینک لیری سردسته ایرلندی ها با ساختار قدرت یعنی به کارگیری گروه های علاف و بیکار ایرلندی برای ساخت راه آهن سانفرانسیسکو و درگیری با کارگرهای چینی در اثر اون باز هم شخصیت بیل عالی نشون داده میشه و یکی از کرکتر های مورد علاقمه این اپیزود هم واقعاً خوب بود 10/10

قسمت هفتم: The Tiger and the Fox روباه و ببر این قسمت عالی بود و بهترین اپیزود سریال تا به اینجا بود پیچیدگی روابط بین انجمن ها به کمال خودش میرسه و طرف ها کامل مشخص میشن [spoiler]خیانت مای لینگ به لانگ زی که از اول داستان سیگنالش دریافت شده بود بلاخره باعث شد که کار نیمه تموم مای لینگ انجام بشه و وفاداری برادرش آسام به هاپ وی و از طرف دیگه به خودش خیلی داستان رو جالب کرده[/spoiler] ماجراهای کارآگاه لی و بیل اوهارا خودش به تنهایی میتونه یه سریال کامل باشه و بلاخره پیشینه گروهبان لی در جورجیا مشخص میشه و [spoiler]رفتاری که بیل سر بدست آوردن جایزه نشون داد بلاخره مشخص کرد که کرکتر بیل فوق العادست و سیاهی های شخصیتش رو پوشش میده[/spoiler] همینطور داستانی که از روباه و ببر توسط مای لینگ تعریف شد عالی بود دیالوگ های فوق العاده هم کم نیستن مثل دیالوگی که بیل به لی میگه: یه مرد بابت انجام کار درست نباید تقاص پس بده حتی اگه اونو از راه نادرست انجام بده آخر اپیزود هم که با هیجان خالصِ [spoiler]جنگ بین دو انجمن [/spoiler] تموم میشه 10/10

شمالگان فیلم هایی با مضمون بقا و مبارزه با طبیعت و امید به زنده موندن در واقع سبک ماجراجویی-درام همیشه جذاب هستند و برای خود من جذابیت ویژه تری هم دارند و گل سرسبدشون هم فیلم جاودانه Cast Away هست ولی این فیلم یه جورایی قربانی تجربه کم کارگردانش شد و میتونست فیلم بهتری با این مضمون از آب در بیاد یه جاهایی از فیلم واقعاْ کسل کننده میشد و صحنه های زاید کم نداشت مثل کشیدن سورتمه و .. خیلی تو فیلم تکرار میشه البته در کل فیلم بدی نیست و تا آخر مخاطب رو نگه میداره چند تا صحنه زیبا هم داشت [spoiler]تلاش برای کشیدن سورتمه در ارتفاع برای نجات زن نقش مکمل فیلم/همینطور لحظه نا امیدی از کمک به اون زن و وداع و بعد سقوط به غار و دوباره امید/سکانس آخر و آتیش زدن کاپشن هم قشنگ بود[/spoiler] موسیقی متن خیلی خوبی داشت فقط به موقع تو فیلم پلی نمیشد ۷/۱۰

متاسفانه اصلا دوبله نگاه نمیکنم دوست عزیز

مثل تمام فیلم های مارول پرداخت خوبی داره و کمدی به جایی داره اول فیلم خیلی معمولی و مثل اکشن های درجه دو هالیووده که ناگهان فیلم تم مارولیش رو بدست میاره و خوب جلو میره ولی با یه چرخش ناگهانی داستان و غافلگیری بی مورد و بی معنی (به خیال خودشون پیچش فیلمنامه) زدن همون فیلم متوسط رو خراب کردنو به اعتقاد من و خیلی ها ضعیف ترین فیلم مارول تا به اینجاست داستان فیلم تو سال 1995 میگذره و فمینیستی بودن بیش از حد فیلم در اون زمان یکم غیر واقعیه (اون زن سیاه پوست درب و داغون که خلبان سفینه شده بود از مرز تخیل هم گذشته بود) همینطور چپوندن هول هولکی این شخصیت به قسمت آخر اونجرز یکی از دلایل شکست هنری این فیلم بود 6\10

Fighting with my family مبارزه با خانوادم اگه قصد دارید فیلم رو به خاطر دواین جانسون ببینید به هیچ وجه این کار رو نکنید چون در کل 10 دقیقه هم تو فیلم حضور نداره در ضمن خودش تهیه کننده فیلمه که اون هم بر اساس داستان واقعیه فیلم کمدی درام هست که نیمه اول فیلم بار کمدیش بیشتره و به نظرم مسخره و بی نمک میومد ولی از نیمه دوم واقعاً فیلم خوب میشه و در کل ارزش یک بار دیدن رو قطعاً داشت داستان واقعی ای از تلاش برای رسیدن به آرزو (قهرمانی در WWE) که البته با یکم اغراق هم همراه بود 7.5/10

قسمت ششم: Chewed Up, Spit Out, and Stepped On جویده شدن/تف کردن/له شدن باز هم برگشتیم به محله چینی ها جایی که سه تا انجمن درگیری هاشونو علنی کردن و [spoiler]با ترور فادر جوون رسماْ جنگ آغاز شده[/spoiler]خشونت تصویری این قسمت از حد نرمال بالاتر بود [spoiler]صحنه ترکوندن صورت دیمن خیلی خشن بود همینطور کشتار فانگ های توی بار دسپرادویی بود واسه خودش[/spoiler] کارکتر کارگاه لی فوق العادست و با تمام شخصیت ها فرق داره همینطور تناقضات رفتاری شهردار و باکلی با همدیگه از جذابیت های آیندست در مورد لیری و گروهش هم فقط رگبار جذابیته که میریزه-اپیزود خیلی خوبی بود 9/10

قسمت سوم: شکاف زمین انتظار می رفت [spoiler]سه نفری که داخل راکتور فرستاده شدن چالش های بیشتری داشته باشن ولی خب اینطور نشد و چیز زیادی ندیدیم[/spoiler] اپیزود سوزناکی بود و صحنه های [spoiler]افراد آسیب دیده از حادثه خیلی دردناک[/spoiler] معدنچی ها و سر دستشون عالی بودن تو قسمت قبلی سه نفر که قرار بود به ماموریت راکتور برن با پول راضی نشدن و تو این قسمت معدنچی ها با تهدید راضی به انجام کار نشدن و همه چی تو این داستان (واقعی) بر پایه فداکاری بنا شده باز هم بی رحمی دولت نشون داده شد که به جای بسیج نیروها برای جلوگیری بیشتر از پیشرفت فاجعه , افراد اطلاعات (ک.گ.ب) رو بسیج کرده بود تا شخصیتِ اداره کشورشون که مثل تموم دولت ها چیزی ازش نمیدونن زیر سوال نره سریال تم جامعه شناسی خیلی خوبی داره 9/10

قسمت دوم: آرامشتونو حفظ کنید این قسمت به دور از هیاهوی خود نیروگاه شخصیت های سریال به طور کامل شکل میگیرن و نقش پر رنگ داستان تعلق میگیره به پروفسور لگاسوف معاون اجرایی مجموعه اتمی و بوریس شربینا با بازی خیره کننده استلان اشکارزگارد رییس سازمان انرژی اتحاد جماهیر شوروی جلسه ستاد تامین کشور واقعاً سکانس برگ ریزونی بود و چند بار نگاه کردم و اطلاعاتی که تو سریال رد و بدل میشه مثل یه کلاس یک ساعته فیزیک اتمیه به همراه بازی های درخشان و کارگردانی فوق العاده و درام بالای سریال ( [spoiler]صحنه انتخاب سه نفر برای انتقال آب راکتور جهت جلوگیری از انفجار هسته ای با شعاع 400 کیلومتری خیلی حماسی بود[/spoiler]) نکته ای که وجود داره هایپ شدن یکباره این سریال تو این برهه از زمانه البته نمیشه از کیفیت فوق العاده سریال گذشت ولی نه در حد رتبه 1 IMDB چیزی که ازش مطمعنم کسی نیست که سریال رو ببینه و بعد از اون از ساخت تجهیزات اتمی برای هر مقاصدی دفاع کنه و از لحاظ تاثیرگزاری واقعاً قوی عمل میکنه این قسمت عالی بود 10/10

chernobyl قسمت اول : 1:23:45 سریال پخش بی سر و صدایی داشت و محصول اوریجینال SKY هست که با HBO رابطه تنگاتنگی داره و حق پخش سریال رو به HBO واگذار کرده مثل سریال پاپ جوان موضوع سریال حول فاجعه چرنوبیل هست که در آپریل ۱۹۸۶ اتفاق افتاده و در ابتدای سریال دوسال جلوتر رو میبینیم جایی که لگاسف (معاون اول مدیر مجوعه اتمی چرنویل) [spoiler]بعد از ضبط وقایع اتفاق افتاده خودکشی میکنه[/spoiler] قسمت اول خیلی سریع وارد حادثه میشه و حاشیه سازی نمیکنه چیزی که از اول مشهوده اینه که قراه هیجان کم کم تزریق بشه و اول داستان هیچ کس باور به فاجعه بودن موضوع نداره و مقامات دولتی مثل همیشه سعی بر عادی بودن اوصاع دارن ولی اتفاقی که ساعت ۱:۲۳:۴۵ افتاده فراتر از این حرف هاست صحنه های نیروگاه خوب بودن و اتاق فکر و همینطور بیمارستان و قسمت های درگیر فاجعه واقعی کار شدن 9/10

قسمت پنجم: خون و کثافت داستان این اپیزود هیچ ربطی به موضوع سریال نداشت ولی در نوع خودش داستان مستقل بدی نداشت و بعضی ها میگفتن که شبیه فیلم های تارانتینو بود ولی به نظر من یه کپی کامل از فیلم های رابرت رودریگز بود و چون فقط یه لوکیشن داشت برای من یکم خسته کننده شده بود ولی جذابیت هاش هنوز پابرجاست 8/10

امسال سالگرد پنجاهمین سال این فیلمه و به همین مناسبت نسخه ترمیم شده ای از فیلم در سطح نت موجوده که کیفیت بالایی هم داره اما در مورد خود فیلم باید بگم فیلمیه که سال ها از سال ساخت خودش جلوتره و به داورهای منصف اون زمان آکادمی تبریک میگم که جوایزی بهش دادن که کاملاً کارشناسی شده و به حق بودن و باعث موندگاریه این فیلم زیبا شدن جوایزی مثل بهترین فیلم و بهترین کارگردان و بهترین فیلمنامه شخصیت جو باک با بازی زیبای جان وویت نماد کسیه که تو ذهنش یه رویا داره ولی در عمل اون رویا با استانداردهای زندگی واقعی تناسب نداره همینطور فیلم بسیار روانشناسانست و فلش بک هاش از نظریات فروید الهام گرفته موضوع فیلم برای پنجاه سال پیش یه تابوی بزرگ بود ولی تو فیلم بسیار جذاب و با جزییات سراب رویاهای جو باک رو میبینیم همینطور روابط پیچیده آدم ها به خصوص ریکو با بازی داستین هافمن فیلم رو کامل میکنه خیلی از دیدن این فیلم زیبا لذت بردم 9/10

High life زندگی بهتر کارگردان : خانم کلیر دنیس ریت: 6 اسم زیبای فیلم و همینطور پوستر و بازیگر های جذاب ممکنه هر فیلم دوستی رو ترغیب به تماشای این فیلم بکنه ولی پیشاپیش بهتون این مژده رو میدم که با یه سری تصاویر مبهم و فیلمی بی سر و ته با جلوه های ویژه ضعیف مواجه میشید موضوع فیلم اینه که گروهی از مجرم ها (چهره هیچکدوم به مجرم شبیه هم نیست) برای یه اکتشاف نا معلوم انرژی به سفر بی انتهای فضایی فرستاده میشن و در این بین متولد شدن یه بچه میشه هدف فیلم تنها نکته مثبت دیدن جولیت بینوش (زیبا) بود 5/10

خواهش میکنم دوست عزیز.. خوشحالم که مفید بوده..

قسمت چهارم: کوهستان سفید رونمایی از انجمن جدید فانگ هی که همون مغول ها هستن تانگ های زرد پوست داستان رو از حالت دو قطبی لانگ زی و هاپ وی در میاره و باید تقابلشون رو با هم و یا در کنار هم مقابل ایرلندی ها دید همینطور دو آفیسر اصلی داستان و محله چینی ها یعنی بیل (معتاد به قمار) و لی (پلیس خوب و مثبت داستان) باز هم خیلی خوب شخصیت پردازی میشن و احتمالا آفیسر لی در ادامه با رییس پلیس و شهردار و معاونش مشکلات زیادی خواهد داشت و شخصیت پر رنگی خواهد بود رابطه آسام با پنی بلیک هم همونطور که حدس زده شد داره به یه جاهایی میرسه 8/10

قسمت سوم: جان چاینامن همونطور که انتظار می رفت این قسمت با دادگاه آسام شروع شد و جالبه با اینکه سریال اتفاقات بیش از صد سال پیش رو نشون میده میبینیم که آسام یعنی یه چینی که اونقدر بی ارزشه که جان چاینامن صداش می کنن از حق داشتن وکیل مدافع بهره منده و قاضی دادگاه هم تحت تاثیر شهردار و لیری قرار نمیگیره (همه در برابر قانون یکسانند) قانون شکنی های لیری (لیدر ایرلندی ها) و کاریزما و بازی خوبش از جذابیت هایی سریاله و اکشن داخل زندان رو ایجاد کرد که دیدنی بود همینطور شخصیت جدیدی از پدر جوون [spoiler]توی پارتی آزادی بسام رو شد [/spoiler] که اونم خیلی جالب بود و بزرگ شدن ناگهانی بسام توی هاپ وی در ادامه سریال رابطه بسام و پنی بلیک باید خیلی فراز و نشیب داشته باشه و به نظر من این رابطه به جایی خواهد رسید همینطور نباید از بازی فوق العاده جوانا واندهام گذشت (بازیگر نقش پنی بلیک زن شهردار) این قسمت هم مثل دو قسمت قبلی خیلی با کیفیت بود 9/10

با دیدن این فیلم متوجه شدم که چرا پدر خوانده بهترین فیلم تاریخه چون کارگردانش یعنی کاپولا واقعا یه نابغه منحصر به فرده که این فیلم ادای دینش به تاریخ سینماست و به نظر شخص من هر فرد عاشق سینما باید احترام خاصی برای کاپولا قائل باشه موضوع فیلم برگرفته از رمان در دل تاریکی هست که اون داستان در افریقا و کنگو اتفاق میوفته استاد داستان رو با بودجه شخصی حاصل از سود فیلم های پدر خوانده یک و دو به جنگ ویتنام بسط داده و فیلمی ساخته که از نظر جنگی طبیعی ترین صحنه های درگیری و از لحاظ روانشناسی عمیق ترین واکاوی رو در روح و روان افراد درگیر در موضوع فیلم داره در سال 2000 نسخه ای از فیلم منتشر شد که دارای محتوی پنجاه دقیقه اضافه تر هست و به فهم بهتر موضوع و هدف فیلم کمک میکنه مارلون براندو برای حضور هفت دقیقه ای توی فیلم هفت میلیون دلار دستمزد دریافت کرده ولی شاکله فیلم توی همون هفت دقیقه خلاصه میشه میشه گفت هزینه فایده کار در اومده اون جزیره مخوف توی کامبوج و تغییر زندگی سرهنگ کورتز زمانی رقم میخوره که در اثر ترس به خودشناسی میرسه و زمانی این اتفاق میوفته که خود ترس رو میشناسه انسانی که با ترس رو به رو میشه هیچوقت دچار اضطراب نمیشه و این خودش از بین برنده ترسه دشمن های امریکایی ها توی فیلم انسان های قوی ای هستن که بر اساس آیینشون بودا کاری جز پیروی کردن از قدرت مطلق ندارن و سرهنگ کورتز که به انسانی برتر از لحاظ ذهن و تفکر تبدیل شده بهترین گزینه رهبری اون هاست در حالیکه اول فیلم ارتش امریکا سرهنگ کورتز رو یه تهدید برای امریکا به حساب میاره و سروان ویلارد رو مامور کشتن اون میکنه در حالیکه در روند سفر ویلارد(به سوی تاریکی) اون هم خصوصیات کورتز رو پیدا میکنه و از این جهت این فیلم فراتر از یه فیلم جنگی و عجیب ترین فیلمیه که یه انسان متفکر میتونه ببینه روند تغییر شخصیت و رهایی تو فیلم شبیه رمان قمار داستایوفسکی هست و فیلمی نبود که به ذائقه ارتش و س یا.ست مدارهای امریکا خوش بیاد و در جوایز اسکار کاملا مغرضانه به فیلم بها داده نشد در حالیکه در سایر جشنواره ها جوایز رو درو کرده بود 9/10

اگه با کسی ببینی دیگه اون نمیبینتت

Vice گناه محصول : ۲۰۱۸ کارگردان: آدام مک کی اگه اهل سیا.ست نیستید یا از دنیای اطرفتون بی خبرید با خیال راحت فیلم رو نبینید چون نه ازش لذت میبرید نه چیزی درک خواهید کرد ولی اگه اطلاعات جزیی و اندک علاقه ای وجود داشته باشه میتونید تمام مدت فیلم رو تماشا کنید و یه جاهایی ازش لذت ببرید و یه جاهایی خسته بشید و یه جاهایی مخالف عقاید کارگردان باشید تمام فیلم زندگی نامه دیک چنی سیا.ستمدار معروف امریکایی و معاون جو.رج بوش پسر از سال ۱۹۶۳ تا به امروزه ولی مانور فیلم بیشتر روی وقایع ۱۱ سپتمبر هست در کل فیلم قابل قبولی بود ولی با شرایطی که عرض شد 8/10

اپیزود دوم : There's No China in the Bible هیچ چینی در انجیل نیست شروع این قسمت با درگیری خشن بین دو تانگ (گنگ) چینی هاپ وی و لانگ زی شروع میشه و خشونت و خون قبل از تیتراژ رو سر و صورت بیننده میپاشه میرسیم به تیتراژ عالی با موزیک فوق العاده که متوجه شدم کار موزیسین ایرانی ساکن امریکا رضا صفی نیا هست توی این قسمت محله چینی ها و دو پلیس مراقب این محله به خوبی شخصیت پردازی میشن و کارگاه لی که اهل جنوب امریکاست شخصیت جالبیه که در آینده بیشتر ازش خواهیم دید رابطه شکل گرفته بین آشام و پنی (زن شهردار) که بر اثر درگیری و دستگیری آشام ایجاد شده هم از تقاطع های جالب داستانه هیچ غیر سفیدی انسان محسوب نمیشه ولی نویسنده های داستان باید در ادامه خلافشو بهمون ثابت کنن منتظر اپیزود بعدی با نام جان چاینامن باشیم 9/10

Capharnaüm کفرناحوم کارگردان : خانم نادین لبکی محصول: لبنان ریت: 8.4 برنده جایزه هیات داوران جشنواره کن امسال و نامزد نخل طلا و نامزد بهترین فیلم خارجی زبان اسکار و گلدن گلوب اول بگم که هنوز تو شک دیدن این فیلمم, مطمعن بودم فیلم خوبیه ولی فکر نمیکردم با همچین شاهکاری مواجه شم اونم از یه کارگردان زن فیلم های زیادی درمورد فقر ساخته شدن ولی جنس این فیلم از واقعیت خالصه , تمام درد های زندگی در خاورمیانه رو یکجا و با جزییات تمام میشه تو این فیلم دید خانواده فقیری که مثل حیوون زندگی میکنن ولی باز هم یه موجود دیگرو به این دنیا اضافه می کنن ازدواج دختر ها زیر سن قانونی به خاطر فقر خانواده مشکلات پناهجوها و بچه های حاصل از اون ها همین دیالوگ اول فیلم کافیه تا دو ساعت بچشبید به این فیلم زیبا: [spoiler]زین : اومدم تا از تا از پدر مادرم شکایت کنم , قاضی : چرا ؟ زین : چون منو به این دنیا وارد کردن[/spoiler] بازیگر نقش زین که اسم واقعی خودش هم زین هست با اینکه فقط 15 سالشه به صورت باورنکردنی بازی میکنه به خانم نادین لبکی تبریک میگم که با این سطح جهان بینی همچین فیلمی ساخته حالا مورد مشابهش رو میبینیم که یه فیلم وطنی که مجوز ارشاد هم داره ( وقتی اینو داره یعنی فیلم نیست) توی یه حیاط کثیف چند نفر داد و بیداد میکنن و سمیه سمیه میکنن میشه دردهای جامعه ما! میتونم بگم واقعی ترین فیلمی که تا حالا دیدم 10/10

قسمت اول : پیاز خارش دار The itchy Onion همونطور که پیش بینی میکردم سریال عالیه و کیفیت کار فوق العاده بالاست داستان در 1878 میلادی در سان فرانسیسکو جریان داره و بازسازی محله چینی ها و ایرلندی ها در حد بسیار حرفه ای و باورپذیر انجام شده و یادآور سریال فوق العاده نیک از همین شبکه هست (حیف که کنسل شد) سکانس زیبای اول معرفی کامل بازیگر نقش اول یعنی آشام هست که [spoiler]اولین لحظه با عکس خواهرش نشون داده میشه [/spoiler] و نشون میده با بقیه فله های مهاجر فرق زیادی داره و قراره داستان هایی که پیرامون این شخصیت شکل میگیره رو در ادامه ببینیم شاکله داستان تو قسمت اول مافیای قدرت و مواد و درگیری خاندان های مهاجر چینی و ایرلندی بود و همینطور [spoiler]جستجوی آشام برای خواهرش که داستان های زیادی پشت شخصیتش نهفته داره[/spoiler] ضمناً سریال تم اروتیک خوبی داره و از نشون دادن خشونت و صحنه های جنسی ابایی نداره و محتوا رو فدای سیاست های شبکه نمیکنه قسمت اول یه سینمایی کامل و لذت بخش بود 9/10

هرگز میتونی منو ببخشی؟ Can You Ever Forgive Me کارگردان: خانم ماریل هلر ریت: 7.2 نامزد اسکار بهترین بازیگر مکمل مرد برای ریچارد ای گرانت و بهترین بازیگر زن برای ملیسا مک کارتی و بهترین فیلم نامه اقتباسی انتظار داشتم با یه فیلم حوصله سر بر و فمینیستی مواجه شم ولی بر خلاف انتظارم فیلم بسیار خوبی بود و موضوع ناب و جذابی داشت همینطور مساله همجنسگرایی کاملاً به موضوع فیلم مرتبط بود و به زور توش چپونده نشده بود به این دلیل که محتوای دوستی لی و جک رو عوض میکرد از طرف دیگه مساله تنهایی و علاقه به حیوون خونگی رو خیلی عمیق میشه تو فیلم احساس کرد و اینکه چقدر جامعه و شانس در شکوفایی استعداد ها موثره از این فیلم خوشم اومد چون خیلی فیلم واقع گرایانه ای هست و به هیچ وجه شعار زده نیست 8.5/10

دزدان مغازه - Shoplifters کارگردان: هیروکازو کوره دا ریت: 8.1 محصول ژاپن برنده نخل طلا کن 2018 و نامزد بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان اسکار اولین برداشت از اسم فیلم ممکنه هر کسی رو به اشتباه بندازه که تمرکزِ موضوعِ فیلم روی سرقت و دزدی از مغازه توسط فرد یا گروهی تو فیلمه ولی فیلم فراتر از اینه و با اینکه ریتم بسیار کندی داره از معدود فیلم های امساله که به دلم نشست و بحث اصلی فیلم خانواده است نگاه خاص کارگردان به خانواده رو تو کمتر فیلمی میبینید اینکه الزاماً خانواده ای که توش متولد میشیم یه نهاد مقدس نیست و مثل باقی کنش های زندگی یه مساله نسبیه و میتونه خوب و بد باشه با وجود اینکه بچه های دزدیده شده در خانواده ای که دزدی توش رواج داره هستن احساس خوشحالی بیشتری دارن تا خانواده خونی خودشون و تمام حرف فیلم اینه که مرز بین خوبی و بدی یه تار مو هست که با شرایط قابل تغییره/اگه حوصله دارید و به نقطه ای تو زندگی رسیدید که دنبال کشف مسائل جدید هستید این فیلم رو ببینید وگرنه 10 دقیقه هم نمیتونید تحملش کنید از طرف دیگه اگه از این فیلم خوشتون اومد حتما فیلم happy as lazzaro رو هم ببینید. 8/10

Mamma Mia! Here We Go Again ریت: 6.8 بودجه: 70 میلیون دلار کارگردان: اول پارکر مجموعه ماما میا در کل مجموعه دخترونه پسندیه و داستان جذابی نداره واقعاً / باز این قسمت به مراتب نسبت به قسمت اول یه سر و تهی داشت ولی در کل جز موزیک های خوب و تصاویر زیبا واقعاً هیچی نداره 6/10

وقتی میگیم پایان باز دقیقاً منظور همینه یعنی برداشت های متفاوت از اتفاق/نظر شما هم مورد قبول و احترامه

خواهش می کنم [spoiler]درسته تام وارد ساختمون میشه و همینطور میره به اتاق صورتی که جولی در اون نگه داری میشد از طرف دیگه پشت سرش هریس جیمز رو میبینیم و اپیزود تموم میشه/توی قسمت آخر چند بار هویت اشاره میکنه که هریس جیمز از آدم های خودشه یعنی رفت و آمدش به خونه هویت طبیعی بوده ولی اینکه بخواد تام رو بکشه من دلیلی نمیبینم ولی خود کشی تام برای من قابل قبول تره/یه فرد هم جنسگرا منزوی و افسرده که بچه ها و زن و همه چیزشو از دست داده [/spoiler]

به دلیل مشارکت نتفیلیکسه/برای فیلم های مارول این اتفاق نمیوفته

Isn't It Romantic این رمانتیک نیست؟ ریت: 6.2 کارگردان: تاد استراس بودجه : 30 میلیون دلار کمدی ای که فقط سه هفته از اکرانش می گذره به لطف مشارکت شبکه نتفیلیکس نسخه اینترنتی رو دیروز منتشر کرده که ما ایزوله شده های جهان هم میتونیم همزمان با دنیا این فیلم رو ببینیم فیلم دقیقاً یه کپی از فیلم i feel pretty با بازی امی شومره که تابستون امسال اکران شد و فقط برای یه دور همی دوستانه و گذران وقت خوبه و کاربرد دیگه ای نداره, از اسامی بازیگرا هم میشه اینو راحت فهمید فکر کنم فیلم i feel pretty رو هم آرمان اسدی زیرنویس کرده بود و کاملاً میدونه چی میگم ,با این فاصله کم یه کمدی هجو از روی یه کمدی هجو دیگه جز منفع مالی واقعاً چه توجیهی برای وارنر داره؟ 5/10

سلام / همونطور که توی کامنت توضیح دادم یه قسمت هایی با ابهام تموم شد ولی من نتیجه گیری خودم رو عرض میکنم : [spoiler] همسر کارگاه هیز بین سال های ۹۰ تا ۲۰۰۰ بر اثر مرگ طبیعی از دنیا رفت ۲- تام که دچار افسردگی شدید بود بر اثر دیدن اتاق جولی دچار فروپاشی کامل روانی شده و خودکشیش طبیعی بود و قاتلی نداشت ۳- یکی از میهم ترین قسمت ها همین بود ولی جوابی جز هویت براش نیست ۴- اوردوز بر اثر مصرف مواد مخدر به دلیل افسردگی شدید و همینطور عذاب وجدان ۵- قاعدتاْ بر اثر مرگ طبیعی از دنیا رفته [/spoiler]

The Favourite سوگولی ریت: 7.7 کارگردان: یورگوس لانتیموس وقتی میگفتن این فیلم ضعیفه و هیچی نداره گفتم باید ببینم نمیشه رو نظر بقیه فیلمی رو که کاندید 10 تا اسکار بوده رو ندید و نادیده گرفت و وقتی دیدمش فهمیدم بقیه اشتباه می کردن / این فیلم نه تنها ضعیفه بلکه یه دروغ بزرگ از لانتیموسه که یکی از کارگردان های محبوب خودم بود و امروز با افتخار از لیست خط خورد چرا دروغ؟ جواب :وقتی فیلمی لباسی تنش کنه که فقط هدف نامزدی توی جشنواره ها باشه من اسمشو فیلم نمیزارم یه دورغ مصوره چه فیلمی مورد استقبال قرار میگیره؟ جواب: فیلمی همجنسگرایانه و فمینیستی حالا اگه موضوع خاله زنکی حسادت دوتا ندیمه هم باشه مشکلی نداره مهم ساخت همچین فیلمیه واقعاْ تا آخر دیدنش سخت بود و از این صبوری خودم به خودم میبالم ولی جدا از اینکه فیلم هیچی نداشت و عجیب ترین جایزه ای که نامزدش شد بهترین فیلم نامه اوریجیناله نکات مثبت : فیلم برداری عالی - طراحی صحنه و گریم عالی و بازی خوب سه تا بازیگر شخصیت ابیگل (اما استون) شخصیت واقعی اکثر زن هاست (نه همشون) و بازی اما استون به نظرم از همه بهتر بود و شخصیت رو کامل ارائه داده بود 5/10 به خاطر نکات مثبت فیلم

قسمت هشتم (قسمت آخر) : Now Am Found اکنون پیدا شده ام با سرنخ هایی که قسمت قبلی داده بود همه منتظر چهره گشایی و بروز نقش هویت توی داستان بودیم ولی قبل از گره گشایی از کل ماجرا نویسنده توی دقایق ابتدایی این قسمت تکیلف خط های زمانی رو مشخص میکنه علت بسته شدن پرونده در 1980 (چاپ مقاله تکذیبیه دوست دختر هیز و عدم تکذیب اون توسط هیز و تبعیدش به مقام پایین تر) و همینطور بسته شدن پرونده در 1990 (تهدید خانواده هیز و همینطور جولی پرسیل توسط هویت) حالا ما موندیم و حل ماجرا در 2015 که حقیقتش [spoiler]گره گشایی تعریفی از مرد یک چشم و اتفاقاتی که بصری توضیح داده شدن بخش مورد علاقه من نبود (با توجه به اشاراتی که به گروه های بچه باز شده بود و ارتباط اون با وقایع فصل اول و همینطور نماد دو دست بسته عرفانی که در کلیسا دیده شده بود با ماجرایی که در عمل اتفاق افتاده بود یه خط سیر انحرافی در ذهن بیننده ایجاد می کرد که یه مقدار میشد جذاب تر روش کار بشه و یه سری مسائل حل نشده بخصوص در مورد تام و دن باقی گذاشت)[/spoiler] ولی مورد زیبای این فصل اشاره به زمان بود که با دیالوگ های زیبایی که بین شخصیت ها رد و بدل می شدحالت فلسفی ای برای سریال ایجاد کرده بود ,اینکه زمان نمیگذره و همه ما در یه دور باطل گرفتاریم [spoiler]اینکه جولی پرسیل زنده باشه یا نه بسته به ذهن ما داره درست جایی که متوجه میشیم جاییه که فراموش میکنیم تمام عمر منتظر رسیدنیم ولی زمانی که می رسیم نمیدونم چی می خواستیم (آلزایمر هیز یه استعاره از همین بود)[/spoiler] سکانس درگیری رولاند وست توی بار با اون زوج فوق العاده بود (برای آروم کردن روح و روانش [spoiler]بعد از کشتن هریس جیمز[/spoiler] واقعاً بهش نیاز داشت یجورایی منو یاد شاهکار فایت کلاب انداخت و بعد از این سکانس زمانی که ویسکی به دست با پوچی خاصی به درخت تکیه داده بود و اون سگ ولگرد میاد بغلش یکی از زیباترین سکانس های کل سریال بود) و از بازی فوق العادش هم واقعاً هر چی بگم کمه در کل فصل عالی ای بود و بسیار لذت بریدم از تماشای هفتگی این سریال 8/10 کل فصل 8.7 که بهش 9 میدم مجوع نمرات = 9+8+8+8+10+9+10+

خواهش می کنم دوست عزیز [spoiler] حقیقتش خیلی پیش بینی سخته ولی با ورق های رو شده میشه نقش قابل توجهی برای هویت که هنوز ندیدیمش و لوسی و دن قائل شد و طی نخ هایی که توی قسمت هفت گرفتیم میتونه کار یه شبکه باشه و کار شخص نیست[/spoiler]

قسمت هفتم: The Final Country کشور نهایی شروع این قسمت با یه خط زمانی جدید مواجه میشیم که تا حالا شاهدش نبودیم یعنی با توجه به سن دختر هیز میشه گفت حدودای سال 2000 [spoiler] سکانس بعدی ,مرگ تام پرسیل واقعاً به جا و مهیج کننده داستان بود [/spoiler] قطعه های پازل واقعاً خوب دارن جور میشن و فیلمنامه با ریزه کاری زیاد و منطق و فلسفه عالی ای داره جلو میره [spoiler] سکانس برخورد دو کارگاه با هریس جیمز و کشتن اون از سکانس هایی بود که نمیشد پلک زد و همینطور صحنه بعدش که وین خودشو توی اون اتوبان متروک میبینه و خاطرات ناشی از قتل رو به یاد میاره [/spoiler] اپیزود همه چی تمام یکی مونده به آخر نوید یه پایان خوب برای یه فصل شاهکار رو داره 10/10

Green Book کتاب سبز ریت: 8.3 کارگردان: پیتر فارلی هر وقت این جملرو اول فیلمی میبینم : ((بر اساس داستانی واقعی)) انتظارم اینه که با یه شاهکار مواجه نخواهم بود چون شاهکار ها خودشون خالق داستان واقعی ان نه اینکه از داستانی الهام بگیرن مثل شاهکار پدر خوانده فیلم جاده ای - کمدی و درام کتاب سبز مثل اکثر فیلم های فصل جوایزی تم و لباس مخصوص مظلومیت سیاه پوست ها و همجنس گراها رو به تن داره فیلم نامه در کل جذابیت لازم رو داره هر چند اتفاق خاصی در طی فیلم نمیوفته بازی های عالی تر از عالی ان بخصوص ویگو مورتسن به نظرم واقعاْ لایق اسکار بهترین بازیگر مرد امسال هست هرچند که اسکار از قبل برای رامی مالک رزرو شده و همینطور سیاه دوست داشتنی این روزهای هالیوود مارشالا علی هم عالیه [spoiler]سکانس بلوف اسلحه کافه رو میبینیم قبل دستگیری-دو دوست در اثر درگیری با پلیس دستگیر میشن-سکانس آخر تونی اسلحه رو در میاره (یعنی در طول بازداشت هم اسلحه باهاش بوده؟؟!!!)[/spoiler] جدا از این نکته ای که تو اسپویل گفتم و چند تا گاف ریز دیگه مثل اشتباهات تلفظی ایتالیایی تونی در کل فیلم خیلی خوبی بود ولی نه جزء برترین های تاریخ و بهترین فیلم سال ۲۰۱۸ 8/10

دقیقا.. اصلاْ عشقشون محتوایی رو دنبال نمیکرد

Cold War جنگ سرد ریت: 7.7 کارگردان: پاول پاولیکوفسکی نامزد 3 اسکار بهترین فیلم خارجی زبان-بهترین کارگردانی-بهترین فیلم برداری و برنده بهترین کارگردان برای پاولیکوفسکی در جشنواره کن ۲۰۱۸ و همچنین نامزد نخل طلا ژانر مورد علاقه شخص من درام هست ولی در مورد فیلم فقط همین رو میتونم بگم که یه آشفته عاشقانه با قاب بندی معمولی به نظر میاد آقای کارگردان لهستانی-یهودی فیلم خیلی مورد علاقه جشنواره های مختلف هست و اگه بخوام صادقانه بگم به نظر میاد نفوذ خوبی داره چون واقعاْ فیلمش هیچی نداشت از ادیت فوق ضعیفش شروع می کنم که به جرات میتونم بگم اگه خودم ویدپو خونگی درست کنم کات هام از آقای کارگردان بهتر در میاد همینطور صدابرداری ضعیف و شخصیت پردازی که اصلاْ وجود خارجی نداره شروع داستان تنها جایی که خط زمانی مشخص داره بعد از ده پونزده دقیقه ابتدایی قراره گذر سالیان رو تماشا کنیم و شاهد هستیم که گریم ها هیچ تغییری نمیکنه با اینکه ۱۵ سال هم جلو میریم باز همون آش و همون کاسه اصلاْ مشخص نمیشه دو شخصیت عاشق پیشه طی گذر سال ها چطور همدیگرو تو کشور های مختلف پیدا می کنن و به نوعی این عاشقانه مزحک با یه طنز [spoiler]خودکشی دو شخصیت تموم میشه[/spoiler] 5/10 فقط به خاطر بازی های نسبتاْ خوب

ونوم از اون فیلمایی که نه خیلی راغب بودم به دیدنش نه فیلمی بود که دیدنش رو راحت رد کنم شروع فیلم مثل بقیه ابر قهرمانی های مارول آروم و پیوسته با کمدی محدود و موقعیتی میره جلو تا وارد داستان اصلی میشه که میشه گفت تو کتگوری سای فای یا علمی تخیلی قرار میگیره بازی تام هاردی برای من کاملا جذابه و هم بار درام هم بار کمدی فیلم رو به دوش می کشه و کاملا به بهترین نحو نقششو انجام میده [spoiler]اون قسمتایی که همه با تعجب به تام هاردی نگاه میکردن و میگفتن چته؟ میگفت انگل دارم واقعا کمدی خوبی داشت[/spoiler] در مجموع فیلم بدی نبود ولی میتونستن پایانشو بهتر جمع کنن 7\10

میلیون دالر بی بی (اصلاً دوست ندارم اسم این شاهکار ترجمه شه چون Baby رو یه عده ترجمه کردن عزیز یه عده بچه در حالیکه تو فرهنگ ما Baby معنی ای نداره چون گارد فرهنگی ما صمیمت پذیر نیست همونطور که در غرب کلمه ای به اسم غیرت نداریم و قابل ترجمه نیست) شروع فیلم فکر میکردم قراره نسخه زنانه راکی رو ببینم ولی این فیلم فراتر از این حرفاست و میشه گفت بار ورزشی فیلم فقط یه مقدمه برای یه درام طوفانی و جنجال برانگیزه از صفر شروع کردن و به اوج رسیدن فقط در صورتی اتفاق میوفته که یه چیز رو از اعماق وجود بخوای و مگی فقیر و نه چندان جوان داستان بهش می رسه و ایستوود به بهترین روش سینمایی نشونش میده [spoiler] ولی واقعیت زندگی چیزی فراتر از نمایش ها و خوشی هایی که قراره اکثر فیلم ها بهمون نشون بدن, در بهترین حالت یه ورزشکار حرفه ای ممکنه فراموش بشه و در بدترین حالت اتفاقی که برای مگی افتاد / چالش زنده بودن زوری یا اتانازی (مرگ اختیاری) سال ها جدال پزشکان و دین داران بوده و نمیدونم چطور میشد از این بهتر مساله انسانی بودن اتانازی رو در قالب یه فیلم در اورد و نشون داد که ایستوود به زیباترین حالت ممکن اینکارو کرده [/spoiler] قطعاً این فیلم یه شاهکار موندگاره که مسائل انسانی و مذهبی که توش بیان میشه فراتر از یه فیلمه و باید ساعت ها در موردش صحبت کرد با قطعیت تمام 10/10

یعنی قسمتی از داستان اصلی فیلم یا سریالی که برای شخصی که ندیده لو میره و جذابیتشو از دست میده در لغت یعنی ضایع شدن

قسمت ششم: Hunters in the Dark شکارچیان شب نقش اول این قسمت پدر بچه ها یعنی تام پرسیل هست تعلیق عجیب داستان از ظن به پدر بچه ها تا حتی مادرشون و پسر عموی مادرشون همینطور کارگاه هریس جیمز و [spoiler]صحنه عجیب پایانی یعنی اتاق صورتی جایی که جولی باید باشه و حضور هریس جیمز و پایان اپیزود[/spoiler] انتظار کشنده برای دو قسمت پایانی سریال ایجاد کرده و در کنار این هیجانات دیالوگ های پر مغزی که رگباری میان و میرن یکساعت خلصه کامل حین تماشا ایجاد میکنه 9/10

Roma روم ریت : 7.9 کارگردان : آلفونسو کوران زمانی که نوجوون بودم از هر چیزی که دم دستم بود عکس می گرفتم هر اتفاق که به نظرم جالب میومد تا یک نفر بهم گفت عکس یعنی تصویری که با دیدنش به فکر فرو بری نه هر تصویری حالا بعد سال ها تعریف من از فیلم خوب همون تعریفیه که دوست من سال های پیش از عکاسی داشت, فیلم خوب مجموعه تصاویر در حال حرکت به اضافه تکنیک های صوتی و احساسات جاریش هست که بتونه بیننده رو به فکر وا داره در حین دیدن این فیلم گذر زمان رو احساس نکردم استفاده از تم سیاه و سفید برای تمرکز بیشتر بیینده به خوبی توسط کوران ایجاد شده و هر لحظه منتظر یه اتفاق خارق العاده در حین دیدن فیلم بودم ولی از اونجا که فیلم دقیقاً یه ورق از زندگی کلئو بود مثل زندگی واقعی که اتفاق خاصی توش نمیوفته در فیلم نامه هم رویداد عجیبی نمیبینیم شرح زندگی کلئو و سال های بحرانی دهه 70 مکزیک با بهترین تکنیک های فیلم سازی که دیدنش توی بیگ اسکرین و پرده بزرگ لذت بخش تر هست تمام شاکله فیلم روم هست اگه روزی بخوام کارگردان سینما بشم قطعاً فیلم روم رو بارها خواهم دید ولی برای من بیننده عادی یکبار دیدنش لذت بخش و تجربه تکنیکی عالی ای بود 9/10

فیلم کاملاً متوسطی بود که یه جاهایی درگیر کننده و یه جاهایی به شدت احمقانه و خسته کننده ولی همین که فیلمی محصول کمپانی بد روبات آبرامز باشه یعنی یه موضوع و سوژه جدید و ناب که تو این قسمت فیلم خوب عمل میکنه و موضوع فیلم تکراری نیست و کشش لازم رو تا آخر ایجاد می کنه ولی به هیچ وجه فیلمی نیست که بخواید دوبار ببینید 7/10

یه فیلم به معنای واقعی ایکاش کمپانی های ساخت فیلم توی سال های اخیر هم به جای ماشین حساب زدن برای جمع کردن دلار یکم به کیفیت ساخت توجه می کردن تا این قبیل فیلم ها تبدیل به خاطره نشن هیچ توضیحی در مورد فیلم نمیتونم بدم یه کلاس بازیگری و کارگردانی بود که حتی راجر ایبرت منتقد سرسخت رو هم راضی کرده به غیر از یه نکته توی حل معما توی اخر فیلم [spoiler]اینکه برندون قاتل باشه به نظر من اصلاً با عقل جور در نمیاد به خصوص که عشقشون دو طرفه هم بود [/spoiler] بقیه فیلم واقعاً کامله 9/10

The Nutcracker and the Four Realms فندق شکن و چهار قلمرو ریت: 5.5 کارگردان : لس هالسترون و جو جانستن فیلم فانتزی محصول کمپانی دیزنی قبل از اکرانش کلی تبلیغات براش شده بود و از دو کارگردان بزرگ سینما که فیلم های بزرگی تو کارنامشون هست هم استفاده کرده و از اون ها بزرگتر بودجه 120 میلیونی فیلمه که بعد از اکران یکی از معدود شکست های کمپانی دیزنی رو به ارمغان آورده فیلم اونقدر ها هم بد نیست یعنی فیلم غیر قابل تحملی نیست تصاویر فانتزی و جلوه های ویژه بدی هم نداره ولی در اصل هیچ چیز خاصی نداره جز همینا که گفته شد و ریت فیلم کاملاً مناسبشه / اگه یه بچه تا سن 10 سال داشتم براش پلی میکردم که ببینه و برای مخاطب بزرگسال هیچی نداره

شروع فیلم کم دیالوگ و طوفانی/میانه متوسط/پایان نه چندان خوب کارگردانی فیلم خوب و حرفه ایه مشکل اصلی توی فیلم نامست که به زور وقتی بخوای زن هارو وارد کاری کنی که براش ساخته نشدن یه فیلم غیر واقعی حاصل میشه و [Spoiler]زنده بودن لیام نیسون دیگه کامل فیلم رو هندی کرد[/Spoiler] فیلم ارزش نگاه کردن داره؟ جواب : بعله ولی میتونست خیلی بهتر باشه فکر می کردم فیلم جنبه های هنری هم داره ولی اصلا اینطور نبود و کاملا برای سرگرمی ساخته شده 7.5/10

تباه عزیز لطف کن به تاریخ رجیستری دوست محترمی که ارشادت کرد نگاه کن تا متوجه شی ذهن جنابعالی هست که فیکه

معنی کامنت گذاشتن توی این سایت و سایتای فیلم دیگه اینه که نظر شخصی خودتو در مورد فیلم بگی و اگه کسی خوشش اومد لایک کنه و اگه هم نه کلیکش روی لایک نره در حالیکه یه عده مثل شما هنوز متوجه این قضیه نشدن و جایی که بهشون هیچ ربطی نداره میان و ریپلای می کنن

واقعاْ فیلم های نتفیلیکس برای من غیر قابل دیدنه و شاید این آخرین فیلمی بود که از نتفلیکس دیدم (تا فیلم مارتین اسکورسیزی) فیلمای قبلی این کارگردان عالی بودن و شبگرد ۵ تا فیلم برتر ۲۰۱۴ بود از نظر من ولی فکر کنم مشکل از نتفیلیکسه که میخواد توی یه هفته فیلم تموم بشه و بده بیرون بدون ساختار اولیه فیلم نمیتونم اسم اینو فیلم بزارم در وصفش بگم نیم ساعت از این ویدپو خونگی نتفیلیکس رو دیدم و بعد شیفت دلیت کردم (4 گیگابایت رو) 0/10 کم پیش میاد فیلمی رو تا آخر نبینم

ببین پسر خوب هرچند بهت مربوط نیست ولی باید بگم من یه کار اداری خیلی پر مسئولیت و فول تایم دارم ولی به دلیل علاقه زیادم به فیلم و سریال زمان محدود فراغتم رو فقط به اون اختصاص میدم و بعد از دیدن حتما ریت میدم و نظر میزارم تا دوستان دیگه استفاده کنن و جذابیت از نظر ثبت واقعه برای خودم داره

قسمت پنجم: If You have ghosts (اگه شما ارواح دارید) بعد دیدن این قسمت به این فصل کامل ایمان آوردم و مطمعن شدم بهترین سریال در حال پخش قطعاً همینه تا حد زیادی پرونده سال 1980 بعد [SPOILER]مقصر اعلام شدن وودارد بسته میشه [/SPOILER] و آخر این قسمت دیالوگ های هیز و رولند وست فوق العادست و نشون میده توی سه قسمت باقیمونده سال 2015 و پیری کارگاهان قراره بار بیشتری از سریال رو به دوش بکشه تمام زمان یکساعته اپیزود با جزئیات فراوانی کار شده و به حدی ریز هست که با یه لحظه غافل شدن موضوع از دست میره ولی بسیار هدف مند و زیبا/گریم سریال هم بهترین گریمی هست که تا حالا برای تلویزیون دیدم/این قسمت واقعاً همه چی تمام بود 10/10

یک فیلم هجو به تمام عیار هیچ وقت به دیدن فیلم هایی که تو سینما اکران نمیشن اعتماد نداشتم از اول که فیلم اومد قصد دیدن نداشتم ولی با HIT شدن چالش Bird Box و همینطور با در نظر گرفتن دوستانی که نظر دادن فیلم رو دیدم و از لحظه اول کسالت بار - بدون هدف - پر از سوتی و حفره در فیلم نامه - بازی های ضعیف - عدم وجود موسیقی متن - سوژه تکراری (این فیلم کپی ناموفق از فیلم Mist فرانک دارابونته و به نظر من شباهتی با A Quite Place نداشت) فیلم رو توی دو پارت دیدم و از طرف دیگه اینقدر شوم بود که سر دیدنش هد هاردم داغون شد و تا پای سوختن رفت 2/10

قسمت چهارم (ساعت و روز) همونطور که قسمت قبل وعده داده بود که در خط زمانی خاصی منتظر حل معما نباشید این قسمت هم رکورد تغییر فاز زمانی رو زد و مدام از 80 به 90 و 2015 سیر کرد و باید به اتاق ادیت این سریال خسته نباشید گفت واقعاً رو کردن گزینه های مختلف برای بیننده تا تو شک و تعلیق قرار بگیره کاریه که تمام سریال های پلیسی معمولی حتی صدا سیما (آوردن اسمشم ضایست ولی خواستم مثال رو قوی کنم) انجام میدن ولی چیزی که این سریال رو متمایز می کنه بازی عالی مارشالا علی و به خصوص استفن دروف هست.. این قسمت طولانی ولی جذاب با شوک جالبی تموم شد به زودی از قسمت پنجم باید منتظر روشن شدن حقایق باشیم 8/10

اونموقع که کامنت رو گذاشتم هنوز نامزد ها اعلام نشده بودن/واقعاً شکه کننده بود

یک ستاره متولد می شود درر بعضی از فرقه ها بر این باورند که وقتی ستاره ای به وجود میاد که ستاره دیگه ای از بین بره با این مقدمه [SPOILER] تراژدی آخر فیلم واقعاً زیبا بود و از پایانش بسیار لذت بردم[/SPOILER] فیلم به معنای واقعی کلمه فیلمه یعنی همه چی داره بازی های خوب-موزیک عالی-ترک ساندهای فوق العاده-درام-تراژدی-عشق و هر چیزی که میتونه یه فیلم داشته باشه واقعاً به بردلی کوپر تبریک میگم که تا این حد هنرمنده (بازیگری-کارگردانی-نویسندگی-تهیه کنندگی و خوانندگی-در مورد تیپ و چهرشم فکر کنم برد پیت یه بدل از بردلی کوپره) لیدی گاگا هم یه هنرمند استثنائیه جوایزی که فیلم کاندیدش هست همگی منطقی و بجاهستن به خصوص ترانه شلو که یکی از بهترین آهنگ های چند سال اخیره و فیلم برداری بی نظیر فیلم 9/10

اپیزود 3 The Big Never (هرگز بزرگ) همه چیز نسبی هست و زمان و مکان و اجسام زاده چهارچوب ذهن محدود ماست (خلاصه فهم جهان از نگاه انیشتین) دیالوگ های این قسمت به شدت فلسفی بود به طوریکه احساس کردم دارم وست ورد کارآگاهی میبینم توی این قسمت نویسنده قصد داره بیننده رو از حالت تک بعدی در بیاره و به نوعی نشون بده هر سه خط زمانی درگیر حادثه رخ داده هستند و فقط در 1980 منتظر پاسخ و حل معما نباشید 8/10

Behemian Rhapsody (حماسه کولی) ریت: 8.3 کارگردان: برایان سینگر نامزد اسکار بهترین فیلم-بهترین هنرپیشه مرد(رامی مالک)-بهترین تدوین-بهنرین میکس و بهترین ادیت صدا تقریباً هرکسی که توی عمرش راک گوش داده باشه امکان نداره گروه افسانه ای کوئین رو نشناسه ولی وقتی فیلمی به صورت زندگی نامه میبینیم قدرت کارگردان و تدوین باید به صورتی باشه که برای تمام مخاطبا که شناخت قبلی هم ندارن قابل فهم و درک باشه که تو این قسمت از معارفه تا پایان فیلم عالی عمل میکنه و زمان 2 ساعت و ربع هم کاملاً به جا انتخاب شده (نه کم نه زیاد) هرچند رامی مالک نه از نظر قواره نه از نظر تن صدا و همینطور چهره شباهت زیادی با فردی نداره ولی مشخصه که بارها و بارها ویدئوهای اکت مرکوری رو تماشا کرده و از این نظر هم فیلم قابل قبوله بقیه اعضای بند هم به همین صورت توی گریم میشد بهتر کار بشه و با گذشت زمان 15 یال تغییر ملموسی توی چهره ها نمیبینیم در کل حماسه کولی فیلم بسیار خوبیه ولی نه در حد بهترین فیلم سال و برتربن های IMDB /اوایل فیلم یکم حوصله سر بر هست ولی به مرور اواسط فیلم [spoiler]از زمانی که فردی متوجه میشه به ایدز مبتلاست[/spoiler] واقعاً واکنش ها و بازی مالک عالیه همینطور پایان فیلم بسیار با شکوهه و اگه پایان فیلم نبود بهش 8 میدادم ولی به خاطر بیست دقیقه آخر 8.5 /10

White Boy Rick ریت: 6.5 کارگردان: یان دیمانج فیلم متوسط کمپانی سونی که بر اساس داستان واقعی ساخته شده از شروعش تا آخر نباید منتظر اتفاق خاصی توش باشید ولی حضور متیو مک کناهی خودش یه وزنه سنگین برای فیلمه و به جرات اگه بازیگر دیگه ای بود فیلم غیر قابل دیدن میشد یه پدر همه جوره پایه که از خلاف تا بحران های بلوغ بچه هاش باهاشون پایست و واقعاً یه پدر نمونست (یه لحظه فقط تصور کنید پدرتون متیو بود ) بازی های خوبی توی فیلم میبینیم ولی یه جورایی فیلم سردرگمه و وقتی به نقطه ای میرسه انگار خود کارگردان به تنهایی رفته توی اون نقطه و بیننده باهاش همراه نبوده ریت فیلم مناسبشه و نمره منم همون 6.5/10

فیلم خوبی بود و تا آخرین لحظه فیلم درگیر کنندست و آدم رو نگه می داره با اینکه یه جاهایی که مربوط به زندگی شخصی نیل آرمسترانگ میشه فیلم از ریتم میوفته ولی بازم سینوسی رو به بالا جلو میره هنر دمین شزل اینه که فیلمی ساخته که همه ما پایانش رو میدونیم ولی در حین دیدن همچنان حس استرس و تعلیق رو داریم و همراهش موزیک دیوانه کننده جاستین هرویتز که صد در صد اسکار بهترین موزیک متن رو هم میبره چاشنی خوبیه هر هدف س.یاسی یا اقتصادی که پشت پروژه های ناسا هست مهم نیست مهم پشتکار مثال زدنی این پروژه ها و افراد درگیر باهاشن که وقتی تو مقام مقایسه با خودمون قرار میگیره چیزی جز شرمندگی توی ذهن قاضی عادل نمیمونه در کل فیلم از نظر من خیلی خوب بود و بهش 9/10 میدم

قسمت دوم با دیدن این اپیزود صد در صد داخل داستان و شخصیت ها فرو میرید و چیزی که توی این قسمت مطمعن شدم بازی فوق العاده بازیگر کارگاه رولاند وست هست که قبلا ازش بازی ای ندیده بودم و بخوبی جای وودلی هارلسون رو پر کرده داستان شیطانی عروسک ها هم جالب داره جلو میره یکی از نکاتی که دوست دارم فیلم بردای توی شب هست که تو این دو قسمت زیاد دیدیم آخر این قسمت (که اپیزود فوق العاده دیالوگ محوری هم بود) خیلی عجیب تموم شد همین که برای هفته دیگه منتظرش هستم یعنی تا اینجا کار خوبی بوده 8\10

قسمت اول: جنگ بزرگ و خاطرات مدرن مهمترین نکته که بعد سه سال دوری از این سریال که منتظرش بودم تیتراژش بود که خب به نسبت فصل اول و دوم ضعیف تر بود ولی در نوع خودش خوب بود و آهنگ 'نامه مرگ' از خواننده سیاه پوست کساندرا ویلسون و کارگاه سیاه پوست نقش اول یعنی مارشالا علی نشون از این داره که برابر پنداری زوری از هالیوود به TV هم رسوخ کرده شروع سریال ممکنه یکم گیج کننده باشه ولی با کمی دقت مشخص میشه که سریال سه تا خط زمانی مشخص رو به صورت واضح دنبال میکنه 1980 / 1990 و 2015 که اتفاقات اصلی که شامل گم شدن دو تا بجه از خانواده پرسیل هست در 1980 و سوال جواب های بازرسی کارگاهان مشابه چیزی که فصل اول داشتیم (صحنه های مرگبار سیگار کشیدن و آب جو خوردن متیو) در 1990 و قسمت جالب داستان در آینده و در واقع حال ما در 2015 با گریم خوب وین هیز (مارشالا علی) دنبال میشه.. مشخصاْ نیک پیتزولا طی انتقاداتی که ازش در فصل دوم شد که به نظرم خیلی فصل خوبی بود فصل سوم رو مشابه فصل اول نوشته یعنی تعقیب و گریز برای حل معمای Missing و Death قسمت اول چند تا مولفه از اتفاقات زمان گم شدن بجه هارو دنبال میکنه و سوال و جواب های در پی اون و شخصیت پردازی داستان که کند پیش میره ولی مشخصه که پی ریزی برای یه داستان قوی هست با کمی تحمل 10 دقیقه آخر خیلی جذاب دنبال میشه و معما تا حدی حل میشه ولی معماهای دیگری با خودش میاره 8.5/10

فیلم باحالی بود مثل تمام فیلمای برادران کوئن با ارزش و دیدنی.. ایده سازی و ایده پردازی-عاقبت خود بزرگ بینی و غرور و از اوج به زمین و از زمین به اوج مضمون های این فیلم اساتید کوئن هستن که نامزد نخل طلا توی سال بزرگ و با شکوه سینما یعنی ۱۹۹۴ هم بوده 8/10

فیلم (اواسط دهه نود) فیلم خوبیه که سه تا ویژگی بارز داره 1- بازی فوق العاده سانی سالجیک که فقط ۱۳ سالشه و یه استعداد ناب به معنی واقعیه طوری که اصلاْ احساس نمیکنید دارید از یه بچه بازی میبینید/ من رو یاد دی کاپریو تو فیلم Whats Eating gilbert grape انداخت که اون هم از همون زمان استعدادشو بروز داد/بهتون قول میدم اگه همینجوری ادامه بده میتونه یکی از جوون ترین برنده های اسکار بهترین بازیگر مرد بشه/بازیش تو فیلم قبلیش یعنی کشتن گوزن مقدس هم به همین صورت عالی بود 2- اولین فیلم جوناه هیل (پسر تپل کمدی های حاشیه ای هالیوود) الان داره تمام پله های ترقی هنری رو طی میکنه و به عنوان اولین کارگردانی فوق العاده فیلم قابل قبولی ساخته 3- نشون دادن روند تغییر شخصیت توی سنین خاص بر اساس موقعیت جامعه و شرایط خانوادگی به خوبی و آروم نمایش داده میشه باز هم جا برای پختگی بیشتر داره ولی برای اولین فیلم کاملاْ قابل قبول بود و تایم فیلم و قاب بندیش هم مناسب 8/10

یک لطف ساده نه فیلم بدی بود نه فیلم مغز داری که فراموش نکنید یه فیلم گیشه ای خالص که با با موضوع گم شدن امیلی (یکی از دختر های فیلم با بازی بلیک لیولی که خیلی خوب نقششو جلو میبره) بعضی قسمت ها تعلیق خوبی داره که میتونه درگیرکننده هم باشه بعضی قسمت های دیگه فیلم هم به شکل عجیبی احمقانه جلو میره در کل ارزش دیدن در یه ظهر جمعه رو داشت 7/10

Lazzaro Felice یا Happy as Lazzaro یا خوشحال مثل لاتزارو (نه لازارو-دوتا zz توی ایتالیایی ت تلفظ میشه مثل Pizza) ریت:۷.۶ کارگردان: خانم آلیس رورواچر فیلم نامزد نخل طلا کن امسال بوده و همینطور به طور مشترک جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره رو به همراه فیلم سه رخ جعفر پناهی برده یه درام ناب و فوق العاده زیبا با تصاویر فوق العاده از توسکانی (حومه استان لاتزیو ) / محل تولد کارگردان هم جایی مشابه لوکیشن خود فیلم هست بازی زیبای ادریانو توردیلو در نقش لاتزارو از نکات مثبت فیلم هست و سادگی تو تمام سکانس های فیلم موج میزنه و یه فیلم هنری زیبا در انتقاد از نظام سرمایه داری و سیاسی جهان که انسان های شریف رو به برده تبدیل کرده و انسان های خودخواه رو حاکم بر جهان فیلم به شدت دارای نماد هست و هنری و هر کسی نمیتونه ازش لذت ببره ولی برای کسایی مثل خود من یه دُر گران بها بین فیلم های امساله که به همراه Dogman دوتا از شاهکار های ایتالیا برای ۲۰۱۸ بودن

خانه ای که جک ساخت مضمونیه که از بچگی زمانی که آهنگ متالیکا با همین نام از آلبوم Load رو گوش میکردم ذهنمو مشغول کرده بود؟ چه خونه ای؟ جک کیه؟ تا بعد مدت ها متوجه شدم که به قاتل های زنجیری که ناشناس بودن لقب جک قاتل رو داده بودن ولی این فیلم و لارس فن تریه که توی جشنواره کن سال ۲۰۱۱ علناْ اعلام کرد که عقاید نازی داره و هیتلر رو سرزنش نمیکنه مثل فیلم قبلیش نیمفومانیاک (چند داستان ناپیوسته در زمینه س.ک.س غیر استریت و سادیسمی و کودک آزاری و همجنس گرا.یی و .. که فیلم بسیار خوبی بود) بسیار عمیق و روانشناسانه یه داستان رو میشکافه و مثال هایی که برای درک بهتر موضوع میاره از اونم بهتر توی فیلم وقتی ورج از جک میپرسه چرا؟ چرا این از کشتن لذت میبری؟ مثال داستان ببر و بره رو میاره یا زمانی که صحبت از خوب بودن فساد میکنه انگور و شراب رو مثال میزنه فیلم پر از نماد های روانشناسانست مثل همون OCD و سادیسمی که از کودکی با جک بوده و پر از نماد های فلسفی مثل داستان های کلیسا و جنگ های تاریخی و .. این فیلم کاندید هیچ جایزه ای نشده و نخواهد شد به دو دلیل 1- خشونت بسیار زیاد که از 10/10 هم گذشته و 2- مظلوم نشون دادن هیتلر مثل خود جک توی اواسط فیلم 10/10

اوقات بد در (هتل) ال رويال بودجه: 32 ميليون دلار کمپاني: فاکس قرن 21 کارگردان: درو گدارد (سريال لاست) موزيک متن: مايکل جاکينو (سريال لاست) بازيگرها: جف بريدجز -کريس همسورت-داکوتا جانسون و جان هام با اين رزومه هر کسي فکر ميکنه با فيلم بزرگ و عالي اي طرفه به خصوص که ريت فيلم 7.4 هم هست ولي واقعاْ اينطور نبود و خيلي از انتظارم پايين تر بوپ/فيلم نامه سطحي و لوکيشن محدود و ديالوگ هاي سبک و بي محتوا فيلمي نبود که چيزي بهم اضافه کنه يا حداقل سرگرمم کنه به جز کراس اور بعضي سکانس ها که خلاقيت داشت چيز ديگه اي نداشت 5/10