فیلم عالی ، حتماً ببینید

مرموز ، مارموز و بلاشک به درد نخور ، درست مثل دیگر اثر این فیلمساز و برخلاف اسم و تریلر و شکل و شمایلش ، البته Faults از این بهتر بود ولی در کل فیلم های این عزیز رو نبینید هم چیزی از دست ندادید

mkvrips دات کام . یه نگاهی بندازید ببینید میتونید دانلود کنید ، لینک رو برام میسازه ولی هر تلاشی کردم برا دانلود نشد که نشد

فعلاً این مای مووی رو دریابید ، من که دانلود اول رو زدم ، منتها سرعت رایگانش خیلی پایینه و باید اشتراک سرور دانلودش میهن فایل رو بخرید 6 ماه 20 تومن ، 1 ماه 5 تومن ، بد نیست تا ببینیم سر دیبا چی میاد ؛ ولی من هرچی بیشتر میچرخم تو این سایت بیشتر مطمئن میشم که یه ربطایی به تاینی داره و از دیروزم همینطور در حال آپدیت شدنه

این همون تاینی.اینفو بود فکر کنم که الان دیگه اونم نیست ، هرکدوم میتونستن تاینی باشن اگر سروراشون ایرانی نبود ، فعلاً همین مای مووی با توجه به آرشیوش و شکل و شمایلش تاینی طور تره

بابا دیگه اینقدرم خنگ نیستیم که ، سایتت پکیده ، مثل جگر زلیخا ، یا ما اشتباه میریم یه جای دیگه

کسی سایت دیگری حتی نفس زنان سراغ داره بگه ببینیم چه گلی میتونیم به سرمون بگیریم ، یه یک ماهی آزاد بودیم اونم تر زدن توش رفت

فعلاً که پوکیده ، این سایتی که گفتم داشتم چک میکردم تقریباً آرشیوش نزدیک تاینی است و سرورهای دانلود خارج و ... باید فردا پسفردا ببینیم کدوم آپدیت میشن و هستن هنوز

عزیزان این سایت رو چک بکنید ، به نظر تاینی آزاد شده میاد 3mymoviz.pw

آقا باز که ما شاکی هستیم این‌جا اعتراض داریم: هم به اون، هم به اونا، هم به شما، هم به همه، بابا چی شدیم ما؟ آدم بودیم سابق، واسه خودمون شرف داشتیم، گنبد وُ بارگاه داشتیم. چرا هم‌چین شدیم، کم شدیم.

خاکم به سر زغصه به سر خاک اگر کنم / خاک وطن که رفت چه خاکی به سر کنم

به جای حمایت از این و حمایت از اون ، برید یه کمپین راه بندازین تا یه چهل پنجاتا هسته ای بزنن راحت شیم بابا، این ترامپرو میشه خام کردها

این سایت سینما مگه سروراش خارجی نیستن ؟ این چرا تا تقی میاد میره زیر پتو

به خاک سیاه نشستیم آغاجون ، حالا دوباره وارد برزخ بعد تاینی شدیم ، خدا بخیر کناد

بیگ لایک هری. ولی انصافانه نیست این عزیز رو بچسبونید به کیارستمی ، شاید زبان سینمارو هنوز تمام و کمال نیاموخته اما اینطور که مینماید دردهای اساسی بشر رو چشیده و همینطور داره پیشرفت میکنه اگر یکی هم پیدا بشه بهش این توصیه رو بکنه که زیاد توضیح نده و سخنرانی برگزار نکنه مجبور میشه به حذف قسمتی از حرفش یا اینکه تمام رخ بچرخه به سمت سینما(البته که کار راحتی نیست)

یک احمق که یه عده ماست رو دور خودش جمع کرده و گندی زده اساسی.

زِر ، زِر ، زِر مفت و دیگر هیچ

فیلم فیلم بدی نیست ، فیلم کمی است.ولی کمی تا قسمتی میتواند ساخت آنچه میخواهد را ، به عبارت دیگر فیلمساز با تمام وجود میداند باید چه بسازد ولی چطورش لنگ میزند در کلیات، منتها به شکل عجیبی بعضی از جزعییات را عالی میفهمد و اجرا میکند و همین امر سبب میشود هاله ای بسازد از آنچه نیست ، دور سینی را میچیند ولی خبری از کباب بره نیست ، به نظر و با توجه به ساخته یِ دیگرش ظرف ناهار یا ظرف غذا این روش را دوست تر میدارد این فیلمساز که حاشیه ها را بسازد و وقتی میرسد به متن قلمش را زمین میگذارد ، روش بدی نیست ولی باید آنقدر مخلفات بچینی که بره خودش کباب شود. پ.ن:دوربین رو دست رو هم که دیگه نمیشه کاریش کرد باید بانیش رو لعنت فرستاد ، واقعاً از تحمل من یکی خارج است و جز تقدیم حالت تهوع به مخاطب کاری نمیتواند کرد.

حرف ، حرف و بازم حرف ، کاش سینما صامت میموند، مخم پکید. هنرمند کسی است که حسی را چشیده یا درک کرده و حالا با فهم و استفاده از ابزارهای یک مدیوم ، امکان ساخت اون حس رو به ذهن مخاطب خودش هدیه میکنه. اما هیچکاک اونقدر رو فهم و بلدی مدیوم تمرکز کرده که قسمت اول و اصلی قضیه رو کلاً از یاد برده یا متوجهش نشده ، بنابرین در خروجی پیشکش داده یا متریال به ذهن مخاطب جای خودش رو داده به درگیر کردن یا بازی کردن با ذهن مخاطب ، و یه فخر فروشی زننده ای هم تو این "ببین چی کار کردم" ه هست که همواره تو ذوقه، کلاً صنعتگر میبینم من هیچکاک رو نه از بعد مالیش ، بهتره بگم تکنسین ؛ البته همون اول عرض کردم تو این فیلم تا سی چهل دقیقه ای که من دیدم تصویر زیر بار طوفان اصوات شکسته بود بخوام ساده بگم و با مثال : هنرمند حکم کارگری رو داره که باید مصالح درست رو در وقت مناسب به دست معمار که ذهن مخاطب باشه برسونه ، نه اینکه کلاه معماری رو بزار سرش و مخاطب هی دنبالش بدوئه که خوب حالا این بابا میخواد چی بسازه ، آخرش قراره این دیوار بشه یا تاقچه یا سقف ؛ امیدوارم مطلب رو رسونده باشم ، فرق دعوت به همکاری با بازی دادن رو ، اجازه ساخت با درگیر کردن رو ؛ ذهنی هم که فقط یکبار لذت همکاری کردن لذت ساختن رو تجربه کرده باشه خیلی سخت با درگیر شدن کنار بیاد.

به روی چشم انسان# وات؟ این چیز چیه رفیقتم یه اگزیستانسیالیسم یا یه همچین چیزی اومد اونم نفهمیدم ، کلاً جانور نفهمیم شما بگذرید

اینم یکی یه لایک از طرف بنده ، اصلاً مشکل این نخل طلا و رتبه یِ این فیلمه که باعث شد همچو من دیوانه ای کامنت شما بزرگواران رو ببینه و با پرتی حواس یه تِری و زِری بزنه ، شما ببخشایید و الا به قول شما آت و آشغال هایی که من میبینم و چیزی که پِیِش میگردم کجا و فیلم هایی که شما عزیزان تماشا میکنید کجا ، عذر خواهی چند باره

ببخشید "فرموده اید"

دقیقاً حق با شماست ، به غیر مواردی که عرض کردید من هرچه به نظرتان رسیده و به قلمتان خیر هم هستم ، از شمام عذر میخوام

شما سرورید ، من مثال کودکی رو زدم چون میخواستم برسم به تاثیر هر عامل خارجی بر جان ، همونجام عرض کردم مثلاً و مجبورم به گفتن این مثال چون ملموسه برای همه و نمیدونم به جملات بعدیتون چه ربطی داره ، واقعاً نفهمیدم. یک بار دیگه این مثال رو توضیح میدم شاید عقیدتون عوض شد : وقتی کودکیم ذهنی در کار نیست و تمام ترس ما برمیگرده به غریزه و بله از لولوخورخوره میترسیم که هیچ در عمق جان یا روحمان مینشیند و تا اخر عمر باهامونه ولی از این که عاقبت این تحریم چه میشود خیر ،حال وقتی ذهن بزرگتر بشه بین غریزه و جان قرار میگیره و به عنوان نگهبان جدید و البته عاقلتر انجام وظیفه میکنه و ترس غریزی جای خودش رو میده به مثلاً به ترس از بی پولی و هرچیز "عاقلانه تر" دیگر ، این بزرگتر شدن و عاقلتر شدن ذهن میتونه به جایی برسه که دیگه از چه خواهد شد و حتی به چشم دیدن جن و پری و امثالهم هم نترسید ، چرا چون فهمیده آخر کار کجاست . فایت کلاب و تاکسی درایور به زمان ربطی نداره و پدر خوانده ، به زمان ساختم ربطی نداره ، به درک شما از جهان بستگی داره با آخرین جملتون هم موافق نیستم چون اگر ذهن بزرگی داشته باشید اتاق خواب ونگوگ رو درک خواهید کرد و از درون خالی شدن رو حس خواهید کرد و الا با نقاشی آیدا 6 ساله از اونجا اشتباه خواهید گرفت، درست برعکس عقیده شما همین هایم که عرض کردم بله سلیقه یِ من است که از جهان بینی من که اونم از نوع برخورد ذهن من با پدیده های خارجی ناشی میشه هست ولا غیر ، منتها شروع این بحث زیر کامنت و با نیمای عزیز کار اشتباهی بود که گفتم حواسم نبود و معذرت خواستم و بازم میخوام

بابا چرا بد برداشت کردی ، منظورم اصلاً این نبود که اسپایدر من خوبه یا بده یا مخاطبش کیه ، فقط اگر میدونستم اینو وارد بحث بی خود نمیشدم ، بازم عذر میخوام

بله شما هم درست میفرمایید عذر خواهی کردم ، اشتباه لپی بود ، از شما هم عذر میخوام .

شرمنده نیما جان ، بعد از گذاشتن کامنت متوجه شدم هنوز اسپایدر من رو دانلود میکنی برای تماشا ، واقعاً معذرت میخوام ، تسلیم و باز عرض معذرت بابت مزاحمت ، اشتباه بزرگی کردم ببخشید یه لحظه با توجه به صفحه ای که توش کامنتت رو دیدم فکرای دیگری کردم ، بازم عذر میخوام

به بار درام کار ندارم ، وقتی یک ابله یا احمق یا دیوانه را دستک قرار میدهی هر کاری دلت بخواد بی منطق و با منطق میتونی باهاش بکنی یا هر بلایی بخوای توسط دیگر شخصیت ها سرش دربیاری و این با شروع فیلم متاسفانه بنده رو پس میزنه و ذهنم میپره میره جای دیگری تو اون فیلم دیوانه ای نیست ولی باید با عرض شرمندگی مخالفت کنم باهاتون که فیلم خوبی نیست یا بهتر بگم من نتونستم تماشاش کنم

آفرین دقیقاً سلیقه یِ من یکی بده ، هزار آفرین به شما. باور میکنید سه چهار قست از سریال های معروف و پر طرفدار رو دانلود کردم تا بفهمم این جماعت رو و نشد نتوانستم یکی رو تاب بیارم ، احساس حماقت خیلی بده و نمیتوانم تحملش کند. در باره یِ شاهکارها : پدرخوانده خوبه ولی تاکسی درایور یه آشغال ، فورد کاپولا نابغه است ولی اسکورسیزی یه ابله به تمام معنا. و اما سلیقه ( میگم چند جمله ولی شاید بعدها متوجه منظورم بشی ، چون توضیح دادنش خیلی سخته و فهمش سخت تر ، باید تعصب رو کنار بزاری و بتونی تو وجود خودت به عقب برگردی و اتفاقات رو مرور کنی) روح و جانی اون وسط هست که در بند ذهنه و این ذهن مهمه ، هرچی بزرگتر و آبدیده تر شده باشه دیگه به این راحتی ها نه راضی میشه نه درگیر میشه و به هیچ وجه همکاری هم نخواهد کرد ، این بزرگ شدن به چی بستگی داره اول به ضریب هوشی و بعد به امتحان کردن به تجربه کردن . از یه بچه بهت بگم تا متوجه بشی ، زمان کودکی ذهنی اون وسط نیست و جسم و غریزه چسبیدن به روح و مثلاً یک ترسیدن ساده میشینه تو عمق جان و خارج نخواهد شد چرا ؟ چون نگاهبانی نداره. حالا این یه مثال بود تا حالا بیام برسیم به تاثیر هر عامل خارجی که یکیش هم هنر است بر جان و توضیح فکر نکنم لازم باشه که منم نوجوون بودم فقط فیلم هندی میدیدم و معین و امید و اندی و ... ، تجربه و بزرگتر شدن ذهن رسوند به پدرخوانده و فایت کلاب و تاکسی درایور و دشمن پشت دروازه ها و داریوش و ... حالا هم افتاده تو قلاب و امثالهم ولی اگر برگردم عقب ذهنم پدرخوانده رو با جون و دل قبول میکنه ( البته ایراداتی میگیره ) ولی تاکسی درایور رو فیلم نمیدونه و فایت کلاب رو یک حماقت به تمام معنا میدونه و پرواضحه دست من نیست ذهنم خوراک نمیخواد دیگه اجر و خشت میخواد برا ساختن ، میخواد خودش پل بسازه تا برسه به روح. امسالم من یکی یک فیلم دیدم که اونم فاکستروت بوده و لا غیر.

یک قاعده یِ کلی دیگر : هرگاه فیلمساز یا رمان نویسی از کودک دیالوگ ماندگار گو ، شیش زن زرنگ ، عقب مانده یِ تیزهوش و کلاً هر ابله اجباری برای پیش برد داستان یا ساختن حسی استفاده کرد ، بدان و آگاه باش هنرمند نمایی بیش نیست زیرا میخواهد منطق را دور بزند(دانسته یا بدتر ندانسته) ، چه آمریکایی باشد و چه تارخوفسکی و چه هر ننه قمر دیگری ، رِین من را ساخته باشد یا فارست گامپ را و یا نوستالژیا را

اول اینکه دوربین فیلم خیلی لقه ، دوم نیم ساعت ابتدایی مشکل بی داستانی داره یا بهتر بگم شروع داستان خیلی طول میکشه و البته این بی داستانی مدام هی برمیگرده سر وقت مخاطب ، سوم بی متریالی که مسببش خود فیلمسازه مجبورش میکنه به نمایش توهمات و خیالات ، و مشکل اساسی که کمر فیلم رو شکسته اصرار بر ساختن یک داستان سه نفره است و پرت شدن مدام بین این سه در حالی که اگر یک نفر از اینهارو انتخاب میکرد (مثلاً روسو بود فکر کنم) و یک پلان بی روسو نمیداشت عجب فیلمی میشد ، در تمام اتفاقات اگر ما همراه مثلاً روسو بودیم با اکت ها و ارتباطات روسو ، صداهایی که میشنید ، نامه هایی که مینوشت ، نریشنی که میتونست کمک کنه و حتی با خیالات و توهمات روسو بدون تلاش برای القای حس( چون بیننده رو روسو متمرکز بود حالا میتونست توهم اونو با تمام وجود باور ) قشنگ میافتادیم وسط ماجرا و حسی که منظور نظر فیلمساز هست رو کامل درک میکردیم.

30 تا 40 دقیقه من منتظر بودم تا داستان شروع بشه ، غافل از اینکه داستانی در کار نیست و این یعنی همه چیز کشک و کلاً نمایش یک زندگی مثل تمام زندگی های شخمی دیگر ؛ در کل ایده ایده یِ بدی نیست اتفاقاً خوب و عالی هم میتونه باشه اگر وتنها اگر داستانی در کار باشه ، اونوقت این خاطرات در صورتی که جزعیتر ، خاصتر و منحصر به فردتر باشن، لابلای این داستان و کمک کننده به پیشبرد آن میتونه بسیار دیدنی باشه ، خیلی خیلی دیدنی و جذاب . به عبارت دیگر تبانی و توالی این خاطرات باید داستانی رو بسازن یا به پیشبردش کمک کنن که از دل اون داستان حسی که میخوایم بیرون بیاد ، اگر داستان رو از اون وسط برداریم نمیتونیم حسی رو بسازیم و مجبوریم به نمایش اون حس و این مساویست با سر رفتن حوصله مخاطب و یک زباله غیر قابل بازیافت دیگر

در یک کلمه به درد نخور و باز هم میرسیم به ضعف بزرگ فیلم های امروز که چیزی از سینما یا همون تصویر ندارن و فقط حرف ، حرف ، دیالوگ ، اصوات بیخود ، نظریه ، بیانیه ، طنز پارسی و از این جور چرندیات

10 دقیقه یِ ابتدایی فیلم فک زدن یک ریز ، سپس چند سکانس باسمه ای و پس از آن چند جمله یِ ماندگار ؛ بدیهی است یک خزعبل را به تماشا خواهید نشست ، من یکی نه وقتش رو دارم نه اعصابش رو

همون قاعده یِ کلی : وقتی دیدی تو تریلر شخصیت ها فقط دارن زر میزنن ، به حجمت رحم کن و فیلم رو دانلود نکن ، حالا دانلود کردی به خودت رحم کن و فیلم رو نبین

اگر مثل این فیلمساز وقت اضافی زیادی برای هدر دادن دارید و پوست کلفتی نیز ، بشینید و تماشا کنید این بی مایگی را و اون لیوانی که مشروب باز تولید میکنه.

15 تا 20 دقیقه یِ ابتدایی فیلم کافی است برای فهم اینکه این ویدئو هر چه هست سینما نیست و فیلمساز نه با تصاویر و نه با ترکیب تصویر و صدا نمیتواند چیزی بسازد و مجبور است به تحویل مستقیم آنچه منظور نظرش هست با دیالوگ و بسیار بسیار زجر آورتر با توضیحات شکلِ بیانیه و بورشور ، پر واضح است تماشای این نافهمی یا نابلدی از توان مخاطب خارج است و ذهن به خصوص سینما تجربه کرده حتی قادر به تحمل نخواهد بود چه برسد به درگیری یا همکاری

فیلم عالی شروع میشود و چیزی که به نظاره نشسته اید سینماست و تا ورود به اردوگاه قابل قبول ادامه پیدا میکند ولی درست سر بزنگاه که باید داستان عمق پیدا کند و اهمیت مطلب فوقالعاده شود، اکت ها و دیالوگ ها و مهمتر از همه و در پی آنها خط داستانی سرهم بندی و باسمه ای برگزار میشود که هیجان را به کسالت تبدیل و فیلم را به یک اثر یکبار مصرف کمی تا قسمتی خوب تنزل میدهد. پ.ن:چرا خود فیلمساز چند پلان اول فیلم و کاری که با تصاویر میشود انجام داد را از یاد میبرد؟ گاه باشد که کودکی نادان به غلط بر هدف زند تیری

ندیدم فیلم رو و نخواهم دید چون یه قاعده یِ کلی میگه اگر دیدی در تریلر فیلم شخصیت ها زیادی دارن فک میزنن(مخصوصاً گفتگو میکنن) فیلم رو دانلود نکن ، فیلمسازی که نتواند(بدتر نداند) حتی برای چند صحنه هم شده با تصویر سخن بگوید به درد سیمای معظم میخورد.

تریلر ، پوستر و اسم فیلم هر سه جذابن ولی گولشون رو نخورید که تماشای هر سکانس از فیلم عذاب است و با اصرار به تماشا ، نفرین احتمالی یکی از آشنایانتون که در کودکی پایه ریزی شده ، به بار خواهد نشست و عذابتون شدید خواهد شد.

یک اصل اساسی و کلی : وقتی توانستید از فیلم یا رمانی یک دیالوگ یا پاراگراف بکشید بیرون و به شکل منفک از کل اثر ، دیالوگ یا جمله ماندگار بنامیدش ، آن قسمت از اثر لنگیده و اگر تعداد این دیالوگ ها یا جملات بیشتر باشند به این معنی است که یک مزخرف رو به واکاوی نشسته اید.

با توجه به عکس پروفایلتان ، تا 100 بارم جا داره ، بشینید و تماشا کنید و لذت ببرید

وای که اگر همه چیز رو بازی میشد ، چه اکتهایی چه دیالوگ هایی چه پلان هایی و چه شخصیت هایی که کنار گذاشته شده اند تا این خزعبلات ساخته شوند ؛ مثل وقتی که میری لب رودخونه و میبینی خشکیده ، بابا لامذهب این فضارو ساختی چرا داستان رو نمیبری پشت صحنه ، چرا فکر میکنی هرچی تو ذهنته رو باید نشون بدی ، چرا نمیفهمی با صحنه های معمولی میشه چیزی ساخت که غافلگیر کننده تر از این مزخرفاته ، چرا نمیفهمی واسه کشتن کسی چاقو لازم نیست ؛ چرا ، چون سینما بلد نیستی عزیز دل برادر

حیف و حیف و صد حیف ، حیف اون چند پلان آغازین و امیدوارکننده که واقعاً غلط انداز بود و من یکی رو مطمئن کرد به تماشای یک نبوغ نشسته ام اما دیری نپایید که فهمیدم اشتباه کرده ام و این نیست آنچه تواند رهاند مرا از این بند ؛ به هر حال تماشا کنید که یک بارش بد نیست ولی فکر نمیکنم کسی این فیلم را دوباره پلی کند به قصد تماشا و هرآنچه به یاد خواهد داشت همان صحنه های بیخود است نه جهانی که شخصیتهایش آشنا باشند ، آدم باشند در حالی که تراوشات احمقانه یِ ذهنِ یک ابلهند. پ.ن : واقعاً این عملیات هلو یعنی چی ، یا کل این تکرار زیراب زنی و فیلمسازی که بعد از اولین زیراب زنی همیشه از مخاطب عقب است و تلاش برای رسیدن به این تکرار احمقانه سفر خراب شد و برگشتیم خانه و از این جور مزخرفات ؛ البته که بالا عرض کردم وقتی ابله باشی جهان را ابلهانه خواهی دید و هدفت که احمقانه باشد باید از ابزار احمقان استفاده کنی.

وقتی بی منطقی و بچه بازی شبیه به این جدی گرفته شود ، نتیجه اش میشود The Shape of Water ، هنوز هم بعد از گذشت چند ماه اون چند پلان مثلاً شخصیت پردازی دختر لاله رو که به یاد میارم معنی واقعی کلمه یِ اشمئزاز رو با تمام وجود از نو میفهمم؛ البته که گفتم وقتی این چنین فیلمی جدی گرفته شود فیلمساز احمق پی به این میبرد که تنها نیست و مخاطبین سینما از او هم احمقترند و با پررویی و البته بلاهت و حماقت مثال زدنی یک تعفن می آفریند

خلط مبحث که میگن یعنی همین : "این فیلم نزدیکترین حالت تصویری به یک “رُمان” هست". هنر هر آنچیزی است که بتواند روح را ولو برای چند ثانیه از بند ذهن آزاد کند ، حال با راضی کردن ذهن یا درگیر کردن ذهن و در حد اعلای آن با همکاری ذهن(هنر به معنی واقعی کلمه) ؛ با این تفاصیل هرچه بیشتر بخوانید و ببینید متوجه خواهید شد که ذهن با آجر و خشت راحت تر است تا با بتن آماده ، ساختن رو دوستر میدارد از نشستن و تماشا کردن

مهمترین اثر پتزولد بعد از شاهکارش یعنی فونیکس ، همون مشکل اساسی که در صفحه یِ مربوط به فیلم ترانزیت عرض کردم ، در این اثر پتزولد هم دیده میشه ، منتها نسبت به دیگر آثارش کمتر . به هر حال فیلمی نیست که پیشنهادش بکنم ، بعد از دیدن این فیلم برید یکبار دیگر فونیکس رو تماشا کنید

شما ها چند سالتونه؟ ما پیر شدیم یا شماها بزرگ نشدین؟ اشمئزاز و دیگر هیچ

تریلر خیلی یاری رسانه ، من با دیدن تریلر بیخیالش شدم . مثل فوتباله تیمی که ده دقیقه یِ اول بازی ده تا گل میخوره خوب پیداست تیم بدی است ، حالا اگر تو این چند دقیقه یِ اول گل نخورد یعنی میخواد فوتبال بازی کنه و اگر این توانایی روهم داشته باشه و گلم بزنه و بازی رو ببره که میشه طرفدار شم شد ، این ویدئو که بازی شروع نشده ده تا به خودش زده ، از تیزر پیداست که هرچه است سینما نیست ، اصلاً خوبی سینما هم اینه با تماشای چند پلان منتخب خود فیلمساز سینما بودن یا نبودن اثر مشخص میشه حالا این که فیلم خوبی است یا نه ، باید نشست و تماشا کرد

قضاوت؟؟؟

حیف لایکی که زدم برات ، البته که شوخی است ، ایموجی نداریم و مجبوریم به توضیح. به هر حال با تک خطت موافقم و اینکه با دیدن تریلر مجابتر میشوید به تماشا و پشیمان هم نخواهید شد که با سینما طرفید و سینماگر ولی اما مشکل دار است فیلم، مشکل اصلی که همون سردرگمی یا الکنی است و مشکل بزرگِ دیگر پلان ها و مخصوصاً اکت های نچسب یا بهتره بگم خارج از منطق که به شدت تو ذوق میزنه ؛ امیدوارم متوجه شده باشید که دیگر ساده تر از این بلد نیستم ، یک ایموجی دیگر

من موندم چطور بعضیها تونستن تا آخر این فیلم رو تماشا کنن ، تماشا و تحمل چند دقیقه یِ ابتدایی این فیلم یکی از آخرین خریت هایی بود که کردم ، الان که نگاه میکردم به لیست کامنت هام فکر میکردم Cold War 2018 مزخرفترین فیلم و بزرگترین خریتی بوده که این چند سال اخیر مرتکب شدم ولی هم الان متوجه اشتباهم شدم : همون چند دقیقه یِ ابتدایی این فیلم با فاصله مقام اول رو از آن خودش کرده

عالی فرمودید عالی ، به واقع یکی از مزخرفترین و مضحکترین فیلم هایی بود که تو این چند سال تماشا کردم ، خریتی تاریخی

مخلصیم و ارادتمند و رنجور از زمانه و گلایه دار از آن که هر ثانیه بر این درد و رنج میافزاید به دست "آدمیان" و مدام مجابتر میکندم به کنجی خزیدن و فیلم دیدن و کتاب خواندن ، ولی کو فیلمی که بشود چند پلان گزیده یِ خود فیلمساز را تاب آورد چه برسد به تماشای یک ساعت و اندی درد بی دردیش ؛ با این حال اگر مثل همین فیلم چاره ای نداشته باشم جز دیدنش خواهم نوشت بی تردید اما باید اعتراف کرد هرچه پیش میرویم پس زده میشویم و فکر کنم امسال تعداد فیلم هایی که تماشا خواهم کرد به ده تا هم نرسد ، هرچه باشد سینمای زاییده یِ این جهان و جهانیان است و انتظاری خارج از این عین بیشعوری است ؛ خوشحال میشوم به فهم و درک تنها نبودن در این خیل بی خردی و خوشحالتر به خواندن نوشته ای که ذهن در آن همه کاره است و تعصب هیچکاره اش ، بنابراین خواهشاً و تمنائاً دریغ نفرمایید

البته دوستان بزرگوار دیگر "تفاصیل" بخوانید

من ولی گریه ام میگیره خیلی عده فکر نمیکنن و حرف میزنن ؛ وقتی سریال هایتان و دنیای من اینقدر با هم فاصله دارند بهتر نیست کاری به کار هم نداشته باشیم ؟ همین زبان فریادزن آن است که نباید نزدیک شوید ، نه به صاحب نوشته و نه به فیلم هایی که تماشا میکند و البته حق باشماست سین و صاد جابجا شده و دنیایی رو به هم زده ، امیدوارم بزرگتر شوید و موفق باشید

نمیخوام بگم من بیشتر میدونم یا نظرات متفاوت نباید باشه و یا یه همچین چیزهایی ولی این رو از من به یادگار داشته باشید گوشه ذهنتان : تمام فیلم ها و کتاب ها مزخرف پر است از دیالوگ ها و جملات ماندگار.

عزیز جان جوری گفتی تو نوجوانی دیدم انگار 40 سالت شده ، در هر حال بله فیلم خوبی است و بعضی پلان ها داره که سخت تو این آشفته بازار حتی نزدیک بهشون رو بتونین پیدا کنید ، یکیش 1:1:33 که حدود پنج دقیقه هم یه تک ادامه داره نه به خاطر دیالوگ ها فقط به خاطر دکوپاژ ، دکوپاژ و دکوپاژ

مجبورم بر خلاف میلم از فیلمساز شروع کنم که مشکلی اساسی دارد این فیلمساز و اون مشکل در وسیله است به شکلی که اهداف رو که راس های گراف هستند مشخص میکنه و وقتی میخواد بره سر وقت وسایل یا همون یال های گراف برای رسیدن از راسی به راس دیگر لنگ میزنه به شدت و رفته رفته این مشکل بیشتر میشه به شکلی که دیگه تو این فیلم روابطی که باید وجود سکانس بعدی رو لازم بکنند مشکلات غیر قابل اغماض منطقی دارند ، چیزی که در چند فیلم قبلی این فیلمساز هم بود (حتی شاهکارش فیلم فونیکس) ولی نه دیگه به این شدت ؛ مشکل دیگه این فیلم نریشن دانای کل است که کار خراب کن است حتی در ادبیات چه برسد به سینما ، مثلا این نریشن آمده برای کمک ولی دو اشکال اساسی دارد : 1.بعضی از تصاویری که به نمایش گذاشته میشود رو نعل به نعل تعریف میکند و احساس حماقت رو به مخاطب القا. 2. در اغلب سکانس ها این نریشن از سوم شخص عینی شروع میشود و در انتها فیلمساز مشتبه سر میخورد به سوم شخص دانای کل و تمام آنچه ساخته را ویران میکند. با توجه به چهار فیلمی که از این فیلمساز دیده ام میشود گفت ایده و داستان های تک خطی جالبی دارد برای تعریف ولی بسیار ناشیانه رفته سمت سینما ، چه کنیم که فیلم فونیکس (phoenix 2014) وادرمان کرده هرچه بسازد تماشا کنیم و دم نزنیم و خوش باشیم، بعد از تماشای این فیلم یکبار دیگر برید فونیکس رو تماشا کنید

فیلم خوبی نیست چون فیلمساز اصلاً تو باغ نیست که سینما چسیت و حس رو چطور باید ساخت ، با شرطی کردن فضا بیشتر جار میزند که آی ملت من سینما بلد نیستم و میخواهم ترحم گدایی کنم فیلم Me and Earl and the Dying Girl رو ببینید حتی چند بار که ارزشش رو داره و این فیلم ارزش همین یکبارم نداره ، البته از چند سکانس تیزر هم معلومه با سینما طرف نیستیم ، منم اینو دیشب تو سینه فیلم دیدم و گفتم بزار ببینیم چی میشه که نشد و با این جنکولک بازی ها نخواهد شد

آفرین ، آفرین ، من جر خوردم تا حالی جماعت کنم این حقایق رو و نشد و نخواهد شد

عجبا خوب شد گفتیا من نمیدونستم پس غیر سینمای آمریکا(که البته منظور نظر شما باید هالیوود باشه) سینمای دیگری هم هست وا عجبا ؛ بهتره قبل از اظهار نظر درباره یِ کسی نظرات قبلیش رو یه مرور کنید بد نیست باعث میشه دری وری نگی عزیز جان ، کل حرف من این بود این بابایی که هر سال دوتا یا سه تا فیلم میده بیرون دیگه همش شاهکار نیست ، هی شاهکار نبندین به خیکش که تنها چیزی که این شاهکار شاهکار کردن موجب میشه دیده نشدن تمام فیلم های این عزیز و هم قطاریهایش است، و اینکه هنوز کار داری تا برسی به جایی که من بدبخت رسیدم بهش ، شما فعلاً سریال های آنچنانیت رو تماشا کن بزرگتر که شدی از لحاظ سن عقلی میفهمی چی میگم البته اگر قرار باشه و ذهنت آنقدرها بازیگوش و سیری ناپذیر باشه ، من بدبخت سالی دو تا 4 ساعت بتونم ویدیئو قابل تحمل گیر بیارم کلاهم رو میندازم هوا البته این که جای خود داره سالی 10 فیلم که لااقل چند سکانس منتخب خود فیلمساز سینما باشه و مجابم کنه برای دانلود هم برام یه آرزوشده

تورو جان هرکی دوست دارید تا یه فیلم کلاسیک از فلان کسک و بهمان کسک میبینید یه شاهکار تنگش نبندید ، ببینید خالی از لطف نیست که بدانید چرا کار سینما الان به مرد عنکبوتی و اونجرز و سیاه همجسنگراها رسیده ولی خواهشاً کمی در تعریف و تمجید دقت کنید؛ با این کارتون باعث میشید خوب و بد و زشت با هم به ته زباله دان تاریخ بچسبن ، واقعاً یه لحظه فکر کنید با این همه شاهکار چرا کار سینما به این جا کشیده؟ خیلی عجیب و دردناکه من یکی بعد از دیدن صدها و صد فیلم اگر الان ازم بخوان، ده تا فیلم درست و حسابی و کامل و بی نقص نمیتونم نام ببرم ولی غافل از اینکه هزاران شاهکار داریم از اینجا و اونجا که هیچکس حاضر نیست دوبار تماشاش کنه ولی شاهکاره آقا شاهکار

باور کن برنده ای ، من دیدم و مثل سگ پشیمونم

بله البته که از این جهت عالی است و فراتر از عالی

استاد امیال ج-نس-یش اود کرده بوده راه به راه فیلم میساخته ، جا-نی رو هم فکر کنم استاد کشف کردن ، نه ولی این استاد رو جن-س مخالف اوستا بوده و سامانتا و جینا کار دست استاد به نظر میرسن

این فیلم برداشت بچگانه ای از داستان مسیح است به روایتی ، فکر کنم برداشتی از آثار کازانتاکیس و مخصوصاً آخرین وسوسه یِ مسیح باشه ولی سینمای متع.فنی داستن "استاد"

استاد امیال ج.نسیش اود کرده بوده راه به راه فیلم میساخته ، جانی رو هم فکر کنم استاد کشف کردن ، نه ولی این استاد رو جنس مخالف اوستا بوده و سامانتا و جینا کار دست استاد به نظر میرسن

مشکل از این "استاد" است که فراتر از غریزه نرفته ، البته به همراه چندی از دوستان و اساتید دیگر پایه گذار فیلم های پ.و.ر.ن امروزی بودن ، دیدن سختی میکشن مردم دست به کار شدن و برا خودشونم بد نشد و به لطف این فیلم ها شدن استاد ، معامله یِ برد برد

یکی از اساتیدی که سینما را به اینجایی که هست کشاند و ندیدن آثارش به شدت توصیه میشود

حتماً ببینید ، با تمام کم و کاستی ها و بعضاً اضافات ، فیلم خوبی است

واقعاً از اینکه کامنت مخالف گذاشتم برای این فیلم شرمسارم نه برای اینکه نظرم عوض شده و این اثر رو سینما میدونم فقط برای اینکه شاید با کسانی که پیانیست و گرگ وال استریت و ... رو فیلم میدونن در یک جبهه قرارم بگیرم ، برای همین این فیلم رو یک بار دیگه دانلود خواهم کرد و خواهم دید و زجر دیالوگ ها و بیانیه های و صحنه های اضافی رو به جون خواهم خرید بلکم بخشیده و آمرزیده شوم که بین آنهمه بیانیه ها و سکانس های بیخود و خسته کننده ، یک پلان درست وحسابی نوری جیلان (مثل پلان آخر) شرف داره به کل سینمای "هالیوود"

ما به کسایی که با اسم کارگردان رو فیلم ها نظر میدن و فیلم انتخاب میکنن برا دیدن درگیری داریم شما که زدی تو خط بازیگر فیلم ، کاش یه ایموجی میتونستم بزارم برا نظرت

تریلر رو موافقم ، اصلاً این حس و حال باعث شد برم سمتش ولی خود فیلم خیلی ناشیانه و سردرگمه

فیلم شروع جالبی داره ولی در ادامه تبدیل به یه فیلم معمولی میشه و مشکل اصلیشم برمیگرده به داستان که نداره و گفتن شروع کنیم بقیشم خودش میاد ، و این بقیه شده یه فیلم "هالیوودی" و فکر کنم از اواسط دیگه فیلم غیر قابل تحمل میشه و دیگر اینکه گول تریلر فیلم رو نخورید که از خود فیلم بهتره و در واقع اون جامپ کات های معنی دار و جذاب تریلر تو خود فیلم وجود ندارن یا خیلی بی معنی اند

حیف حیف و حیف ، فقط ایده و داستان تک خطی جذابی که بر باد رفته و چقدر میتونست فیلم خوبی باشه که اصلاً و ابداً نشده که هیچ یک مزخرف تحویل داده ، حتی تریلر یا تیزرش هم نشان از یک فیلم خوب داره ولی کاملاً غلط اندازه و فیلم فیلم غیر قابل تحملی است و تمام این گول زنندگی یا دوگانگی به خاطر اینه که فیلمساز میدونه یا دیده باید با چی یه چیزی بسازه ولی نمیدونه چطور و مهمتر اصلاً برای چی ، بنابراین نتونسته و نخواهد توانست سینما بسازه و تاسف تنها چیزی است که میشه در تماشای این فیلم خورد ، البته که همون چند دقیقه تا نیم ساعت اول که بقیش دیگه هدر دادن عمر است

داری اشتباه میزنی عزیز جان ، شاید جوانی یا شایدم ذهنت خیلی خیلی جوان و در حد کودک مونده ، درست فیلم با مشکلات ساختاری و فراوانی همراهه ولی حرف و سخن شما از بیخ و ببن بیراهه است

فیلمی نیست که پیشنهاد بکنم ، ولی از تخ.می تخیلی ها و حتماً از عشق توهمی ها خیلی خیلی بهتره ، در کل ایده ی جالب ولی سردرگمی داره که خودشم نمیدونه میخواد به چی برسه

خیلی خیلی دوست دارم بدونم همچین فیلمسازا یا بهتر بگم فیلمنامه نویسایی به چی فکر میکنن، خدایا توبه

بسیار بسیار فیلم بدی است ، وقتتون رو تلف نکنید که عوامل این فیلم آخرش خودشونم فهمیدن که وقتشون رو تلف کردن.

مشکل درست همینجاست عزیز ، هنرمند نباید و نمیتونه حس رو نشون بده ، فقط میتونه متریال رو در اختیار مخاطب قرار بده تا ذهن مخاطب پلی (در بهترین شرایط) یا نخی(در بدترین شرایط) به روح بزنه که اسمش میشه حس. یه حالت دیگر هم هست که "هنرمند" بخواد دفعتاً این حس رو بسازه ، مثلا ترس رو با استفاده از دوربین یا پریدن یک موجود از پشت دیوار ، که اونم به غریزه مربوط میشه و اصلا با ذهن کاری نداره که بخواد برسه به روح و ماندگار باشه، به استثنای کودکان یا افراد با ضریب هوشی پایین که غریزشون چسبیده به روح و ذهنی اون وسط نیست که نگهبانی کنه از روح. حالا اگر کسی بخواد این حس هایی که گفتین رو نشون بده چی میشه ، هیچی ذهن فیلم دیده و هنر شناس پوزخندی روی لبان مخاطب ظاهر میکنه.

سلام عزیز ، لطف میکردین. نه متاسفانه.

ببین عزیز منم نگفتم این اثر ، اثر بدی است و دور ریختنی است ، فقط حرفم اینه که این هرچی هست فیلم سینمایی نیست ، و اینکه این به قول شما فیلم شاید چیز خوبی از آب دراومده ولی فکر نکنم بیش از یک یا دوبار بتونید تماشاش کنید ، چون چیزی برای تماشا نیست ولی اگر تو مدیوم خودش بود و دقت بیشتری روی المان های مدیوم خودش (یعنی اصوات) میشد شاید چیزی که میخواست بگه(اگر حالا چیز درست درمونی بود) منتقل میشد و هزاربارم میشد گوش داد اثر رو. نمیدونم این نظر بنده است میشه تمام جزئیات رو تغییر داد ولی ماهیت وجودی رو نه ، تصویر هم ماهیت وجودی سینماست و این اثر متوسط به ظاهر عالی ، هرچه هست سینما نیست.

خوب حالا میشه با شما بحث کرد ، اول اینکه من گفتم نمایش رادیویی جذاب که جذابش رو جا انداختین ، جدا از انتخاب مدیوم مهمترین قسمت حرف من همین قسمت جذابش بود ، بهتر بود میگفتم گول زننده ، حالا چرا گول زننده : کسی که کتاب نخونده باشه یا کم خونده باشه بلافاصله مرعوب این فیلم میشه ، چون ذهنش بلافاصله برای چیزی که میشنوه تصویر میسازه ولی یک کتابخوان حرفه ای که یادداشت های زیرزمینی و بیگانه و ... و در همین نزدیکی تاریخ عشق رو تجربه کرده باشه پی چیزی پس این تصویر سازی است که ختم بشه به ایجاد ارتباط بین جسم و روح که خیلی ها بهش میگن حس ؛و این فیلم درسته یه رکب زده و بجای استفاده از تصاویر برای تعریف داستان از صوت استفاده کرده و این برای فیلم بین ها تازگی داره ولی برای کتابخون های فیلم بین که پی سینما میگردن یک نابلدی و یا بهتر بگم یک زرنگ بازی بیشتر نیست ، برای همین میگم اگر بلدی بیا تو مدیوم خودت حرف بزن تا ببینیم چه کاره حسنی.

یک نمایش رادیویی جذاب که نمیدونم چرا تصویربرداری شده و فراوان فراوان از جذابیتش کاسته ، نمیدونم چه مرضی است که همه یِ ایده ها باید سینمایی بشن

بخش اول فرموده ات لایک ، بخش دوم رو زیاد امیدوار نیستم

ببین سعیدِ عزیز در این دو سکانس فیلمساز میخواد نگاه دو درخت گلابی وحشی یا دو آدم ناجور یا نجوش رو به هم نشون بده ، یعنی انتظاری که از آخر و عاقبت هم دارن با توجه به درکی که از هم دارن بی اینکه این اتفاق افتاده باشه ، البته درواقع این انتظار یا ترس رو از آینده یِ خودش(پسر) و پسری که میره تبدیل به یکی مثل خودش بشه(پدر) داره. ولی با تمام این تفاسیر این چند تصویر معنی دار گفتم منفک از هم، در سیر تصاویر "زیبا"ی بی معنی و بیانیه های فیلمساز گم میشه و ذهن خسته و درمونده یِ گیرپاچ کرده باور کنید نمیرسه به ساختن جهانی ورای آنچه میبینه و میشنوه اونم با این متریال ناقص و البته زبانی متفاوت از انچه مخاطب سینماخواه انتظار داره.

کامران جان وقتی من میگم باید درباره یِ مدیوم است ، چیزی که نوری جیلان تحویل میده باور کنید سینما نیست ، سینما هنر تصویر است نه دیالوگ. منم میدونم زحمت زیادی برده ساختن همین دیالوگ ها و تصاویر نصفه و نیمه و میدونم کار بسیار دشواری است رسیدن به چیستی حقیقت از هر راهی ولی این فیلم یا بهتر بگیم تبانی و توالی تمام این تصاویر نمیدهد منظوری رو که فیلمساز میخواهد و همه یِ آنچیزی که منظور نظرش هست رو مجبوره (چون سینما بلد نیست)بیانیه کنه و بده دست شخصیت ها و این یعنی سینما بی سینما. پس باید من برنمیگرده به فیلم و فیلمساز بلکه اشاره میکنه به مدیوم سینما که ماهیت وجودیشه و دست من و شما و نوری جیلان نیست.

با کمال احترام سهراب عزیز جنگ یک وسیله است برای فیلمساز تا برسد به جایی که میخواهد ، نه هدف و برای همین باید کلاه از سر برداشت برای این فیلمساز نه برای نشون دادن جنگ و درد و رنج بیشتر برای انسانها

شکر ایزد را که سینما هنوز زنده است و معدود سینماگری یافت میشود که میداند چگونگیِ میزانسن را ، چراییِ دکوپاژ را و مهمتر و بالاتر از همه چیستیِ سینما را. ببینید و لذت ببرید از سینما نظر شخصی : ای کاش این فیلم دو قسمت میشد و قسمت اول میخائیل و قسمت دوم یاناتان رو به تماشا مینشستیم که فیلم، بد فرم مایه دارد و فیلمساز هم، بد فرم سینما بلد است.

عزیز ما هرچیم بنویسیم بهتره خودتون ببینید ، زمین تا آسمان فرق است بین نظر کسی که سینما براش مهمه و نظر کسی که مفهوم و شعار رو سینما میدونه. تریلر کار و آسون کرده با چند پلان میشه فهمید فیلمساز چه کاره حسنه و باید فیلم رو دید و احتمال اینکه سینما ببینیم هست یا خیر .

فقط دلیل اینکه چرا فیلم رو خوب میدونن برام جالب بود ، کر کر خنده است سینمای این روزا و مخصوصا مخاطبینش.

سلام عزیز ، یادش بخیر ، هیچیزی کم نداشتیم اینهمه غم نداشتیم. از کلی خبر داری؟

"تمام آنچه که باید"

با کمال احترام به نوری جیلان و طرفدارانش : گفتن ندارد که آدم حسابی هستی و حرف حسابی داری برای گفتن ولی سینما بلد نیستی برادر ، بلد نیستی. در سینما آنچه که باید با تصاویر ساخته شود، به وسیله یِ شخصیت ها و اکت ها و دیالوگ ها ساخته نخواهد شد، شخصیت ها بخش مهمی از این تصویر هستند ولی نه همه یِ آن؛ البته در این فیلم شخصیت ها و دیالوگ ها هم چیزی را نمیسازند بلکه بیان میکنند یا نمایش میدهند؛ به بیان ساده تر سینما خط کجی است که راست مینماید، درست بر عکس این فیلم که خط راستی را کج به نمایش گذاشته و مخاطبش محکوم است به سر رفتن حوصله ، خستگی و در انتها سردرد. به شخصه آخرین فرصتی بود که به خودم دادم برای فهمیدن نوری جیلان و پر واضح است که نفهمیده ام و نمیفهمم و نخواهم فهمید و دوست ندارم بفهمم تصاویر "زیبا" و بعضاً معنی دار منفک از هم رو که هر از چندگاهی هم مزین میشوند به فک زدن ها یِ اعصاب خردکن و خواندن بیانیه های فیلمساز و ختم خواهند شد به ابلاغ بی واسطه یِ آنچه که باید ساخته میشد که مبادا کسی نیامرزیده از دست برود/

میتوان یک یا تعدادی از هنر های موسیقی ، رقص ، نقاشی ، معماری و تئاتر رو بلد نبود یا نادیده گرفت و سینما ساخت ، درسته فیلم کاملی نمیشه ولی بازم سینماست و با کمی اغماض میشه ازش لذت برد ولی اما داستان رو نه و اگر داستان ضعیفی داشته باشی و نتونی ذهن رو درگیر کنی به هیچ عنوان به روح دست نخواهی یافت ؛ هر آنچه باید ساخته شود باید و باید پشت تصاویری شامل دیگر اقسام هنر باشد که داستانی درست و حسابی را تعریف میکنند.(به شخصه کوچکترین نقص در داستان ، نقاشی یا همان کادربندی و تئاتر یا همان بازی ها و دیالوگ ها را نمیتوانم تحمل کنم) و این فیلم یا فیلمساز دو مشکل اساسی دارد : 1.داستان درست وحسابی ندارد. 2.میداند باید از چه استفاده کند ولی نمیداند چطور و مهمتر برای چه. مشکل اول و نداشتن داستان باعث میشه عمق که باید در عمق بمونه میاد به سطح به عبارت دیگه چیزی که باید به وسیله یِ تصاویر ساخته بشه و درک بشه و یا حس بشه ، نمایش داده میشه و بلاشک حوصله سَربَر خواهد بود و سینمازدگی و روی آوردن به خزعبلات هالیوودی پس آمدش. مشکل دوم ناشی از کج فهمی دیگر هنرهاست(زیبایی شناختی و از این جور چرندیات) و ختم میشه به سردرگمی و اعصاب خردی و اضافه میشه به سر رفتن حوصله و عاقبت کار معلومه ، فینیش هیم.

نوری جیلان و سریال های ایرانی، جای دیگه ای نگی ها میگیرن کتکت میزنن

باز هم نوری جیلان و 200 دقیقه ، کمتر از سه ساعت اصلا راه نداره. بریم ببینیم چه گلی زده

عشق شیشه ای که خودش کپی بود و بسیاری از کارهای اساتید محترم سینمای ایران

میشه شما لطف کنی و چند فیلم از بهترین هاتو نام ببری تا بتوانیم بدانیم ما که نمیدانیم

این دو برادر یک فیلم خوب دارن اونم درون لویین دیویس است ، حتما ببین و البته بیگ لبوفسکی هم بد نیست ، پیرمرد ها هم که اینجا جاش نیست ولی پر ایراده

سرشار از پند ، خانوادگی و عاری از بد آموزی = هنر ناب. خدایا توبه

همون ماموریت غیر ممکن گویای همه چیزی است که شما فهمیدید و ما نفهمیدیم. خدایا توبه

چرت و پرت در حد اعلا ، فاتِحَه

سینما ، سینما و سینما ؛ آخ که چه لذتی است تماشای نبوغ

و قابل احترام.

فیلمی کم مایه یا سردرگم که همین کم مایگی یا باری به هر جهتی در اجرا، الکنی در رساندن دغدغه یا عجیب الخلقه ساختنِ هر آنچه قصد دارد را ناشی میشود ، شاید هم فیلمساز علاقه دارد جهانی که میسازد غیر قابل غور باشد که صد البته بعید است ؛ با تمام این تفاصیر چیزی که خواهید دید سینماست.

با یک نگاه چند دقیقه ای به دیگر آثار این فیلمساز، سخت نیست فهم آن که هرآنچه این فیلم دارد از آنِ نویسنده و صدالبته کتابی است که از آن اقتباس شده. کاش این اثر دست یک هنرمند می افتاد

یه خرده اگر دقت و وسواس به خرج میداد فیلمساز عزیز عالی میشد عالی؛ اما فی الحالم فیلم خوبی است ببینید

یک ویدیو بیخود

ویدیو بدی است، بسیار بد، وقتتون رو تلف نکنید؛ عزیز دلِ برادر، فیلمساز محترم وقتی شخصیتی نمیتونی بسازی حرف زدن از عشق و عاشقی مسخره است و لاجرم خواهد رسید به تعفن؛ سینما که هیچ تمام شده و رفته پی کارش لااقل چیزی بسازید که بتوان تحمل کردش

"نوع" وقتی خیلی عصبانی هستین صبر کنید،درس اخلاقی

یک فیلم قابل تحمل ، البته که همین یک بار

با این وضعیت باید بکوبن و از نوع بسازن ، سینما منظور نظرم است. یک ویدیو احمقانه و دیگر هیچ

سلام عزیز، اگر درست حدس زده باشم میشناسیم همدیگرو ، البته که فیلمی ، از کلی جان خبری دارید ، اینجا هستند ؟

بزرگواران عزیز فیلمی اینچنین سراغ ندارید ، مردیم از بس خزعبلات دیدیم